ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ΧΕΡΙΑ...
(μια χαριτωμένη ιστορία)
Κάποτε, κάποιες νεαρές κοπέλες μαζεύτηκαν στο προαύλιο μιας Εκκλησίας μετά από έναν γάμο, και επιδείκνυαν τα χέρια τους η μια στην άλλη σαν να έκαναν καλλιστεία χεριών.
Όλες τους είχαν σπαταλήσει αρκετό χρόνο πριν, να τα περιποιηθούν με κρέμες, να τους βάλουν ακριβά αρώματα, να βάψουν τα νύχια τους με την τελευταία μόδα χρωμάτων και να τα στολίσουν με τα ομορφότερα κοσμήματα που είχαν.
Επειδή όμως δεν έβγαζαν άκρη για το ποια είναι τα ομορφότερα, αποφάσισαν να ρωτήσουν τον παππούλη ιερέα που περνούσε εκείνη τη στιγμή από κοντά τους και σεβόντουσαν την γνώμη του.
- Πες μας παππούλη εσύ σαν τρίτος την αλήθεια. Ποια είναι τα ομορφότερα χέρια;
Εκείνος είδε την χαριτωμένη επίδειξη που ξαφνικά του κάνανε, όμως έπειτα αρνήθηκε να τους ανακοινώσει τα αποτελέσματα.
- Δεν μπορώ να σας πω εγώ ποια είναι τα ομορφότερα. Μόνο ο Θεός γνωρίζει, τους είπε.
- Μα, τι εννοείς; Εδώ, είναι μπροστά σου τα χέρια μας. Δεν βλέπεις μήπως καλά και δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις ποια είναι τα ομορφότερα;
- Άκουστε, κόρες μου. Τα μάτια μου έχουν δει πολλά στη ζωή μου, και ακόμα βλέπουν. Πιστεύω, όμως πως μόνο ο Θεός μπορεί να κρίνει τέτοια θέματα.
Εγώ αυτό που μπορώ να σας πω είναι ποια χέρια αρέσουν στον Θεό και ποια όχι. Θέλετε να μάθετε;
- Ναι βέβαια παππούλη... Πολύ θα θέλαμε να μάθουμε γι' αυτό.
- Τα πραγματικά όμορφα χέρια κόρες μου δεν είναι αυτά που στολίζονται με διάφορα ψεύτικα στολίδια και χρώματα, με σκοπό να επιδεικνύονται.
Έχω δει στη ζωή μου χέρια, εξωτερικά όμορφα, να τα στολίζουν βαριά και να τα περιποιούνται ώρες. Μα ήταν σαν κάποιος να τα έδενε με αόρατες αλυσίδες, να μην εξυπηρετούν να μην ανακουφίζουν, να μην βοηθούν κανέναν γύρω τους. Αυτά τα χέρια δεν αρέσουν στον Θεό γιατί κρύβουν πολύ αυταρέσκεια και από την πολύ περιποίηση αρνούνται να προσφέρουν αγάπη στους γύρω τους.
Υπάρχουν όμως και κάτι ευλογημένα όμορφα χέρια...
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ αρέσουν στο Θεό!
Είναι αυτά που απλώνονται να ανακουφίσουν τον πόνο μιας ψυχής...
Αυτά που σπογγίζουν τα δάκρυα ενός ορφανού, που χορταίνουν έναν πεινασμένο, ποτίζουν έναν διψασμένο, περιποιούνται έναν άρρωστο, φροντίζουν έναν ηλικιωμένο...
Όμορφα χέρια είναι κι αυτά που προσεύχονται! Αυτά που αγκαλιάζουν πνευματικά όλο τον κόσμο. Αυτά που κάνουν μετάνοιες και κομποσχοίνια για γνωστούς και αγνώστους, και κυρίως για τις χαμένες και απελπισμένες ψυχούλες που το έχουν τόση ανάγκη!
Αυτά τα χέρια, μάλιστα! Να τα επαινέσω και να τα θαυμάσω! Είναι τα ομορφότερα και τους αξίζουν όλα τα βραβεία της γης και του Ουρανού! Όμως τα γνωρίζει καλύτερα μόνον ο Παντογνώστης Θεός, γιατί κινούνται αθόρυβα και ταπεινά! Καταλάβετε;
Οι κοπέλες προβληματίστηκαν και έβαλαν βαθιά στην καρδιά τους τις συμβουλές που άκουσαν. Από τότε κάθε φορά που έβλεπαν τα χέρια τους θυμόντουσαν τα σοφά λόγια του παππούλη και αναρωτιόντουσαν, όχι πλέον αν αρέσουν εξωτερικά στους άλλους ανθρώπους αλλά, αν τα έργα των χειρών τους είναι όμορφα στα μάτια του Θεού!
