Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Το φοβερό όραμα του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας.


Το φοβερό όραμα του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας. 
 
(π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου)

Κάποτε ο γέροντάς μου, ο πατήρ Εφραίμ, είδε το εξής φοβερό όραμα: 
 
Βρέθηκα, μας διηγείται, -όπως μας το έχει διηγηθεί πέντε δέκα φορές μέχρι τώρα-, σε ένα απέραντο τόπο, όπου υπήρχαν χιλιάδες χιλιάδων άνθρωποι, πάσης ηλικίας και φύλου.

Και μπροστά σ’ αυτό το πλήθος, στεκόμουν και γώ. Απέναντι από μένα βρισκόταν ένας γίγαντας, ένας δαιμόνιος άνθρωπος, ένας φοβερός κατήγορος, έτοιμος να κατηγορήσει, και να τους καταδικάσει όλους, με επιχειρήματα σατανικά. Επιχειρήματα που του έδιδε αυτό το πλήθος. Το αξιοπερίεργον λοιπόν ήτο, ότι όλο αυτό το πλήθος, ήταν βουβό, είχαν μεν όλοι στόματα, όπως και μάτια και τα λοιπά και πρόσωπο, αλλά το στόμα τους ήταν κλειστό. Ήταν όλοι τους μουγγοί.
Διότι όλοι τους ήσαν αναπολόγητοι σ’ αυτή την κρίση που γινόταν, σ’ αυτό το δικαστήριο. Και τώρα τι θα γίνει; Τι πρέπει να κάνω εγώ; Και αμέσως του λέγω θαρρετά -ο γέροντας, λέει θαρρετά, στον δαιμόνιο αυτόν άνθρωπο-: «Δεν μπορείς να τους καταδικάζεις όλους αυτούς τους ανθρώπους εσύ, επειδή συ έτσι το θέλεις!»

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Η ΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ! (πατερική ιστορία)


Η ΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!

Κάποτε κάποιος νεαρός μόλις έφτασε σε μια Όαση στη μέση της Ερήμου της Ιουδαίας, συνάντησε τον γέρο Ελισαίο και τον ρώτησε:

-Τι είδους άνθρωποι ζουν σ’ αυτόν τον τόπο, γέροντα;
 
-Τι είδους άνθρωποι ζούσαν στον τόπο σου, παιδί μου; Ρώτησε με τη σειρά του ο γέροντας.

– Μια κοινωνία εγωιστών και κακών, απάντησε ο νεαρός, είμαι χαρούμενος που έφυγα από κοντά τους.

-Τους ίδιους θα βρεις κι εδώ, παιδί μου, απάντησε στοχαστικά ο γέρο Ελισαίος.

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

21 Νοεμβρίου - Τα Εισόδια της Θεοτόκου

ΠΑΤΗΜΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ!


★.  ☆    。☆  .   ★・。 ・
  ☆  ★ . . 。
 
ΠΑΤΗΜΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ!.★・ 。  ☆ 


Μια νύχτα, κάποιος άνδρας, είδε ένα όνειρο.
Ονειρεύτηκε, ότι περπατούσε με το Χριστό σε μία όμορφη παραλία.

Μπροστά του, ψηλά στον ουρανό
σαν σε οθόνη κινηματογράφου, έβλεπε σκηνές από τη ζωή του
ενώ κοιτάζοντας πίσω στην αμμουδιά,
έβλεπε το ζευγάρι από τα ίχνη
που άφηναν οι πατημασιές τους στην υγρή άμμο.

Ωστόσο σε κάποια σημεία της άμμου
υπήρχαν μόνο οι δικές του πατημασιές.

Παρατήρησε μάλιστα ότι αυτό συνέβαινε
όταν στην οθόνη του ουρανού προβάλονταν
οι πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του...

Αυτό τον παραξένεψε ιδιαίτερα,
καθώς δεν μπορούσε να καταλάβει πως ο Χριστός τον εγκατέλειπε
σε αυτές τις στιγμές της δοκιμασίας...

Ρώτησε τον Κύριο γι' αυτό λέγοντας:
Κύριε, υποσχέθηκες πως αν αφιέρωνα τη ζωή μου σε Εσένα,
ποτέ δεν θα με εγκατέλειπες.

Που ήσουν όταν σε χρειαζόμουν
περισσότερο, πάνω στο μονοπάτι της ζωής μου;

Και ο Κύριος απάντησε…
Παιδί μου, ποτέ δε σε εγκατέλειψα.

Οταν έβλεπες ένα ζεύγος πατημασιών στην άμμο,
ήμουν εγώ που σε μετέφερα στην αγκαλιά μου...

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Ο άπιστος και ο σοφός συγχωριανός του...

 
Ο άπιστος και ο σοφός συγχωριανός του...

Ένας άπιστος, που καμώνονταν τον πολύ έξυπνο, συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοϊκό χριστιανό συγχωριανό του που πήγαινε στην εκκλησία.


-Για που με το καλό; τον ρώτησε.

-Πάω στην εκκλησία, του απάντησε εκείνος.

-Και δε μου λες, του λέει ειρωνικά ο άπιστος. Μήπως ξέρεις να μου πεις, ο Θεός σου είναι μεγάλος ή μικρός;

-Κι από τα δύο.


-Δε γίνεται να είναι και τα δύο!

-Γίνεται, κύριε. Να, είναι τόσο μεγάλος ο Θεός, που δεν τον χωρούν ούτε οι ουρανοί, αλλά και τόσο μικρός, που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά μου!

Κι ο δήθεν έξυπνος τα ᾿χασε με τη σοφή απάντηση του απλοϊκού, μα πιστού συγχωριανού του.
 
 

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Η Κρυμμένη Ευτυχία...



Η Κρυμμένη Ευτυχία...
 
Στην αρχή του χρόνου συγκεντρώθηκαν τα ταγκαλάκια, όπως τα αποκαλούσε ο Άγιος Παΐσιος, και αποφάσισαν να κάνουν μια φάρσα με τους ανθρώπους. Ένα από αυτά είπε:

-Τι θα λέγατε να κάναμε λίγη «πλάκα» με τους ανθρώπους, αφαιρώντας τους κάτι;

Και τι μπορούμε να τους αφαιρέσουμε; είπε κάποιο άλλο.

Μετά από πολλή σκέψη το πιο μικρό είπε: Ας τους πάρουμε την ευτυχία. Το πρόβλημα όμως είναι πού να την κρύψουμε, ώστε να μην τη βρούνε.

Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

Μια αγγελική παράκληση...


Μια αγγελική παράκληση... 


...Βάλτε συνειδητά τους αγγέλους στη ζωή σας. Ενεργοποιήστε τη δύναμή μας, ενάντια στις σατανικές δυνάμεις που σας κατακλύζουν.

Τοποθετήστε την εικόνα των αγγέλων στο εικονοστάσι σας για να θυμάστε την ύπαρξή μας και ζητήστε από τον προσωπικό σας φύλακα άγγελο να κατευθύνει καθημερινά τα βήματά σας. 
Είναι ο πιο αφοσιωμένος και ο πιο πιστός σας φίλος, που πραγματικά νοιάζεται για σας, αφού ο Θεός έχει βάλει λατρεία για την ψυχή που προστατεύει στην αγγελική του οντότητα. 
Ζητήστε τη βοήθεια του για καθετί που σας απασχολεί και κείνος θα μεταφέρει την αγωνία σας στο Θεό ζητώντας Του να σας κατευθύνει. Και τότε η πίστη σας θα ενεργοποιεί την ευλογία και μυστικά θα σας αποκαλύπτεται το θεϊκό Του θέλημα. 
Για θέματα όμως που αφορούν την ψυχή σας μην εμπιστευθείτε το λογισμό σας, αλλά συζητήστε τον με τον πνευματικό σας πατέρα και οδηγό. Ο σατανάς ύπουλα θα προσπαθεί να σας πειράξει, κάνοντας σας να πιστέψετε σε πλανημένες συμβουλές που τάχα θα προέρχονται από το φύλακα σας. Ο πνευματικός εύκολα θα μπορεί να διακρίνει τις σατανικές του πλεκτάνες. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο κάθε ψυχή να αποκτήσει έναν πνευματικό θεοφόρο πατέρα και σ’ αυτόν να εμπιστευθεί την ψυχή του.

Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

Τρία περιστατικά με ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!


 Τρία περιστατικά 
με ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ 
ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Πολλά μικρά παιδιά ευσεβών οικογενειών, επειδή είναι αγνά και αθώα στη ψυχή, αξιώνονται να δουν αγγέλους και αγίους. 
Ενδεικτικά είναι και τα παρακάτω περιστατικά που συνέβησαν σε ελληνικές σύγχρονες χριστιανικές οικογένειες.
 
 1. Τα αγγελάκια της Μιχαέλλας

Ένα συνηθισμένο βράδυ, μια μαμά έκανε την μικρή σύντομη προσευχούλα της μαζί με το μικρό τρίχρονο κοριτσάκι της, που το έλεγαν Μιχαέλλα. Έπειτα το έβαλε δίπλα της για ύπνο. Η μαμά τότε, πιάνοντας το κομποσχοίνι της, συνέχισε  να προσεύχεται αθόρυβα από μέσα της, μέχρι να κοιμηθεί η μικρούλα. 
Μετά όμως από δέκα λεπτά, αντί να κοιμηθεί το παιδί, ξαφνικά, άρχισε να χαμογελάει, να δείχνει τριγύρω της με το δάχτυλο και να λέει:
- Μαμά, μαμά, δες... Πολλά αγγελάκια, πετάνε... γελάνε...
- Που, παιδί μου;