Τρίτη 12 Ιουλίου 2022

MΙΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΠΕΘΕΡΑ

MΙΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΠΕΘΕΡΑ

Η πεθερά που κράτησε το μυστικό της νύφης της και "αγίασε"... 

Όλη νύχτα, η Νίκη η νεαρή μάνα με τα δύο μικρά παιδιά, γύριζε στο στρώμα της. Πώς θα το κρατούσε μυστικό το ότι μεγάλωνε μέσα της ένα νέο παιδί που δεν ήταν του άνδρα της ο οποίος έλειπε στην ξενιτιά;
Είχε σχεδόν αποφασίσει να πάει και να τελειώσει τη ζωή της, πέφτοντας στο ποτάμι παρακάτω από το χωριό με τη μεγάλη ρουφήχτρα. Τα παιδιά θα τα άφηνε στην πεθερά της που έμενε μαζί τους και ήταν χρυσός άνθρωπος. Το πρωί αποφάσισε να της πει την τρομερή της απόφαση. Το κακό δεν θεραπεύεται με κακό, αλλά μόνο με καλό θα το λύσουμε το θέμα.
Η Αρετή, η εφευρετική πεθερά είχε ένα αγροτόσπιτο στην άκρη του χωριού και μέσα σε 20 μέρες αφού το άσπρισε και ετοίμασε μετακόμισαν εκεί μάνα, δύο παιδιά και η πεθερά.
Στο χωριό είπαν ότι πήγαν νωρίτερα για να είναι έτοιμοι και θα παρακολουθούν το σιτάρι για τη συγκομιδή. Πέρασαν 5 μήνες. Η Νίκη γέννησε και η πεθερά σαν μαμή την ξεγέννησε και άρχισε να περιποιείται το νεογέννητο.
Μετά από 25 μέρες η πεθερά έβαλε σε ένα καλαθάκι το μωρό και πήγε στο έμπα του χωριού και το άφησε στην άκρη του δρόμου κρυμμένη κοντά για να δει τι θα γίνει. Το μωρό ξύπνησε άρχισε να κλαίει και δύο περαστικοί άκουσαν το κλάμα του και έκπληκτοι πλησίασαν το καλάθι. Η Αρετή που παραφύλαγε προσευχόμενη πετάχτηκε πάνω , άρπαξε το μωρό και άρχισε να το χορεύει λέγοντας: "Το είχα τάμα να μεγαλώσω ένα ορφανό και να που μου το έστειλε ο Θεός. Ας έρθουν να το αναζητήσουν οι δικοί του". Και απομακρύνθηκε με το μωράκι στην αγκαλιά...

Σάββατο 9 Ιουλίου 2022

20χρονος είδε όνειρο τον αδελφό του που τον είχε κάνει έκτρωση η μάνα του πριν 17 χρόνια!!!


20χρονος είδε όνειρο τον αδελφό του που τον είχε κάνει έκτρωση η μάνα του πριν 17 χρόνια!!!

«Μητέρα, απόψε είδα ένα όνειρο και δεν φεύγει από το μυαλό μου. Ήμουν στο σπίτι και μπήκε ένας νεαρός, 2-3 χρόνια μικρότερος μου, και μου είπε: "Είμαστε αδέλφια. Αλλ’ εμένα η μητέρα μας δεν με άφησε να είμαι μαζί σου σήμερα. Δεν με άφησε να παίξω ποτέ μαζί σας, να γελάσω και να κλάψω...". Τότε εγώ του απάντησα ότι δεν έχω αδελφό. Μόνο μια αδελφή 2 χρόνια μεγαλύτερη. Αυτός όμως επέμενε και μου είπε να σέ ρωτήσω τί έκανες κάποιο πρωινό του Μαρτίου και να σου πω ότι, όπως μεγαλώσαμε εμείς, θα μεγάλωνε κι αυτός».

Η μητέρα, όταν άκουσε αυτά, λιποθύμησε! Και, όταν συνήλθε, ομολόγησε στα παιδιά της τί είχε κάνει εκείνο το πρωινό… Ότι δηλαδή, όταν έμεινε έγκυος στο 3ο «παιδί» τους, το συζήτησαν με τον άνδρα της, την αδελφή της και μια φίλη, όπως γίνεται συνήθως, και αποφάσισαν να μη γεννηθεί αυτό το παιδί. Έτσι προχώρησαν στην έκτρωσή του. 

Παρασκευή 20 Μαΐου 2022

Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ (ομολογία μιας δαιμονισμένης)


Ομολογία μιας δαιμονισμένης:
Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ!!!

"Κάποτε βρέθηκα τυχαία σε μια εκκλησία που γινόταν ένας εξορκισμός σε μια βασανισμένη από δαιμόνια κοπέλα...
Μετά από τις προκαθορισμένες ευχές της εκκλησίας που διάβασε με πίστη ο ιερέας, βγήκαν πολλά δαιμόνια...
Κάποια στιγμή, τα υπόλοιπα δαιμόνια πείσμωσαν και δεν έβγαιναν.
Τότε ρωτάει ο ιερέας:
- Ποιός είσαι εσύ;
Και απαντάει το δαιμόνιο:
- Εγώ; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε; Είμαι ο εγωισμός... Νομίζεις ότι φεύγω εύκολα;
- Και είσαι μόνος σου;
- Όχι, είναι μαζί μου και αυτή η σκύλα, η ανυπακοή... Εγώ δεν την θέλω όμως όπου πάω την στέλνει ο αρχηγός μου κι αυτήν μαζί μου... Την σιχαίνομαι...
Τότε ο ιερέας μπαίνει μέσα στο ιερό και γονατίζει σε μια γωνιά που η δαιμονισμένη δεν τον έβλεπε. Εκεί προσευχόταν από μέσα του με δάκρυα... Εμείς δεν ξέραμε τι έλεγε. Απ' έξω όμως, η δαιμονισμένη άρχισε ξαφνικά να τρέμει... Και παρακλητικά άρχισε να φωνάζει:
- Σταμάτα ρε να κλαις και να μετανιώνεις μπροστά σε τόσο κόσμο... Σταμάτα να ταπεινώνεσαι... Με καις... Με διώχνεις... Ξέρεις που με στέλνεις;
Και τότε βγήκε κι αυτό το δαιμόνιο, εξαντλώντας την κοπέλα που κατείχε και αφήνοντάς την μισολιπόθυμη.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτήν την εμπειρία... Κάθε φορά που με πιάνει κι εμένα σαν άνθρωπο ο εγωισμός, θυμάμαι αυτό το περιστατικό και μετανιώνω... Ο Θεός να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από αυτό το πάθος όλοι μας!"

(ανώνυμη διήγηση, 1994)