Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΔΑΚΡΥΖΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ.
Με θλίβει πάρα πολύ αυτό που βλέπει με τα μάτια του ο Αρχάγγελος. Βλέπει την μεγάλη αποστασία των ανθρώπων! Βλέπει τους ανθρώπους να φεύγουν από τον Θεό, να πικραίνεται ο ίδιος ο Θεός Πατέρας και να επιτρέπει, για να μην χαθούν οι ψυχές των σπλάχνων Του μέσα στα τάρταρα του ολέθρου και του Άδη, να γίνουν πράγματα μέσα από την παιδαγωγική Του δικαιοσύνη, που θα πικράνει πολύ τα σπλάχνα Του, αλλά τουλάχιστον θα τα συνεφέρει. Θα επιτρέψει να γίνουν πράγματα που όλοι μας θα τα δούμε! Το επαναλαμβάνω με απόλυτη σιγουριά, όλοι μας θα τα δούμε και δεν είναι πάρα πολύ μακριά!
Δεν βλέπει, νομίζετε, ο Αρχάγγελος όλη αυτήν την αποστασία που γίνεται μέσα στις δυο βασικές θεσμικές δυνάμεις που υπάρχουν στην κοινωνία μας, δηλαδή την πολιτική και την εκκλησιαστική ζωή;
Δεν βλέπει ότι η πολιτική και η εκκλησιαστική ηγεσία, αυτοί οι δυο θεσμοί, ενώ είναι από το Θεό για να συγκροτούν και να καθορίζουν την υλική και πνευματική ευδαιμονία ενός κράτους, δεν πάνε καλά;
Οι πολιτικοί τι κάνουν; Ποιο είναι το έργο τους; Είναι να βοηθήσουν το κράτος, τους πολίτες να ζήσουν με αξιοπρέπεια, έχοντας τα απαραίτητα για να είναι ευτυχισμένοι και να περνούν καλά.
Και η Εκκλησία τι κάνει; Για να μην χαθεί ο άνθρωπος μέσα στην κακότητα και την πονηριά του Εωσφόρου, παρουσιάζει την ωραιότερη πρόταση και δύναμη: Να γίνουμε ένα με το Θεό μέσα από την αγάπη, την ευσπλαχνία, την καλοσύνη, την ευγένεια. Στοιχεία που καθορίζουν την πνευματική υφή των πολιτών.
Αυτοί οι δύο θεσμοί, η Πολιτική και η Εκκλησία, καθορίζουν την πνευματική και υλική ευδαιμονία. Αυτοί όμως οι δύο θεσμοί τώρα που βρίσκονται; Βρίσκονται σε εξέλιξη στην αποστασία!
Παρακολουθήστε να δείτε τι γίνεται σε όλο τον κόσμο.
Ξέρετε τι κάνουν οι πολιτικοί αυτή την στιγμή;
Έφθασαν στο σημείο να νομοθετούν και να θεσμοθετούν νόμους, εχθρούς της ηθικής και των εντολών του Θεού, δίνοντας αίσθηση αντιχριστιανικής βιωτής! Αυτό δεν κάνουν; Σε λίγο θα φοβόμαστε να ζούμε σωστά, χριστιανικά, γιατί οι νόμοι του κράτους θα είναι αντίθετοι από τους νόμους της Εκκλησίας, από τους νόμους του Χριστού.
Η Εκκλησία τι κάνει; Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την αγάπη που έχουν πάρα πολλοί εκκλησιαστικοί άνδρες, όπως αρχιερείς, ιερείς, διάκονοι και μοναχοί αλλά και απλοί άνθρωποι στο Θεό. Πόσες φορές όμως βλέπουμε και ένα άλλο εξίσου μεγάλο πλήθος εκκλησιαστικών ηγετών να μην ζει την αγωνία του Θεού για τα σπλάχνα Του; Να συμπεριφέρεται και να ζει με τέτοιο τρόπο, που να μην μπορούν να αφυπνίσουν τον λαό του Θεού για να παραμείνει μέσα στην αγκαλιά Του και αν έχουν φύγει απ’ αυτήν;
Πόσες φορές όμως θα δούμε από τώρα και στο εξής να γίνεται έντονα και αυτό: Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες, σε σύμπραξη με αδιάφορους και πολλές φορές ακόμη και πολέμιους πολιτικούς ηγέτες, να επιτρέπουν και να ανέχονται αντιχριστιανικές πολιτικές προτάσεις. Πολλές φορές μάλιστα με τον τρόπο τους να καθησυχάζουν το ποίμνιο τους λέγοντας τους ότι: «αυτά δεν είναι τίποτα. Όλα βαίνουν καλώς. Είναι μια χαρά όλα». Δεν έχουν τη συνείδηση να αφυπνίσουν τον λαό αυτό, αλλά μόνο με νωχελικό τρόπο τον προσκαλούν απλώς στην αφηρημένη μετάνοια!
Αλήθεια, τι σημαίνει μετάνοια; Μετάνοια σημαίνει να πεις στον κόσμο να επιστρέψει με εμπιστοσύνη στην αγκαλιά του Θεού. Να πεις στον κόσμο να παραμείνει με απόλυτη αγάπη στην καρδιά του Θεού Πατέρα. Αυτό θα πει μετάνοια!
Μετάνοια είναι να πούμε μόνο ποια λάθη κάναμε; Μα με το να λες τα λάθη σου απλά, δεν κάνεις τίποτα. Δεν μπορείς να βοηθηθείς. Η απλή μετάνοια, αυτό που λέμε «α, έκανα αυτά τα λάθη, τι κρίμα τώρα, φοβάμαι μην κολαστώ», δεν γίνεται ούτε καν από αγάπη στο Θεό, αλλά από απλό φόβο, μην τύχει και κολαστείς. Αυτό είναι ανόητο. Αυτό δεν είναι το σωστό. Αλλοίμονο, αν αλλάζουμε από φόβο και όχι από αγάπη.
Ο Θεός τι είναι, τιμωρός, που θα μας δικάσει, θα μας κατακρίνει και θα μας στείλει στον Άδη; Αλλοίμονο, με όλα αυτά γινόμαστε εμείς, τα ίδια Του τα παιδιά, οι υπηρέτες Του, συκοφάντες του αγαπημένου μας Θεού! Γιατί είναι συκοφαντία να λες για το Θεό σου ότι είναι σκληρός, είναι τιμωρός, είναι αυστηρός, θα σε δικάσει και με το παραμικρό λάθος, θα σε στείλει στη κόλαση. Τι χειρότερη συκοφαντία υπάρχει από αυτήν;
Αυτά όλα νομίζετε ότι δεν τα βλέπει ο Ταξιάρχης; Δεν δακρύζει, όταν βλέπει τους υπηρέτες του Θεού, αντί να ζουν ευσπλαχνικά όπως ζει ο Θεός, αντί με αγωνία να ζουν την θλίψη του Θεού και να φέρνουν τα παιδιά Του μέσα στην αγκαλιά Του, αντί να βλέπει τους υπηρέτες του Θεού με αγωνία να θέλουν όλους τους αμαρτωλούς να τους φέρουν μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα, εκείνοι να είναι αδιάφοροι;
Δεν δακρύζει όταν βλέπει να γίνονται τόσο σκληροί στην καρδιά τους και να λένε στα παιδιά του Θεού που έρχονται να εξομολογηθούν: «Πήγαινε, κι αν μετανιώσεις ξαναέλα εδώ, διαφορετικά μην ξανάρθεις»! Πόσο αισχρό, φοβερό και συκοφαντικό είναι για έναν τέτοιο γλυκύτατο Θεό, το Θεό της Αγίας Τριάδος, Αυτόν που εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι υπηρετούμε και λατρεύουμε…
Ξέρετε τι φοβερό πράγμα είναι να λέμε τέτοιες συκοφαντικές λέξεις για το Θεό μας; Αυτό νομίζετε ότι δεν λυπεί τον Αρχάγγελο και δεν δακρύζει, όταν όλες οι αγγελικές δυνάμεις βρίσκονται την ώρα της θείας Λειτουργίας μπροστά στο θρόνο του Θεού και βλέπουν το μεγαλείο της ευσπλαχνίας του Θεού, να στέλνει τον Υιό Του να γίνεται άνθρωπος, να θυσιάζεται και να μας προσφέρει το Σώμα και το Αίμα Του, για να το πάρουμε μέσα μας και να γίνουμε ένα μ’ Εκείνον;
Δεν λυπάται και δεν δακρύζει, όταν μας βλέπει μακριά από την ευσπλαχνική καρδιά του Θεού, να μην θέλουμε να μετανιώσουμε, να πούμε τα λάθη μας και με εμπιστοσύνη να μπούμε στην καρδιά Του και να πάρουμε το Σώμα και το Αίμα του Υιού Του;
Πόσες φορές όμως θα δούμε από τώρα και στο εξής να γίνεται έντονα και αυτό: Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες, σε σύμπραξη με αδιάφορους και πολλές φορές ακόμη και πολέμιους πολιτικούς ηγέτες, να επιτρέπουν και να ανέχονται αντιχριστιανικές πολιτικές προτάσεις. Πολλές φορές μάλιστα με τον τρόπο τους να καθησυχάζουν το ποίμνιο τους λέγοντας τους ότι: «αυτά δεν είναι τίποτα. Όλα βαίνουν καλώς. Είναι μια χαρά όλα». Δεν έχουν τη συνείδηση να αφυπνίσουν τον λαό αυτό, αλλά μόνο με νωχελικό τρόπο τον προσκαλούν απλώς στην αφηρημένη μετάνοια!
Αλήθεια, τι σημαίνει μετάνοια; Μετάνοια σημαίνει να πεις στον κόσμο να επιστρέψει με εμπιστοσύνη στην αγκαλιά του Θεού. Να πεις στον κόσμο να παραμείνει με απόλυτη αγάπη στην καρδιά του Θεού Πατέρα. Αυτό θα πει μετάνοια!
Μετάνοια είναι να πούμε μόνο ποια λάθη κάναμε; Μα με το να λες τα λάθη σου απλά, δεν κάνεις τίποτα. Δεν μπορείς να βοηθηθείς. Η απλή μετάνοια, αυτό που λέμε «α, έκανα αυτά τα λάθη, τι κρίμα τώρα, φοβάμαι μην κολαστώ», δεν γίνεται ούτε καν από αγάπη στο Θεό, αλλά από απλό φόβο, μην τύχει και κολαστείς. Αυτό είναι ανόητο. Αυτό δεν είναι το σωστό. Αλλοίμονο, αν αλλάζουμε από φόβο και όχι από αγάπη.
Ο Θεός τι είναι, τιμωρός, που θα μας δικάσει, θα μας κατακρίνει και θα μας στείλει στον Άδη; Αλλοίμονο, με όλα αυτά γινόμαστε εμείς, τα ίδια Του τα παιδιά, οι υπηρέτες Του, συκοφάντες του αγαπημένου μας Θεού! Γιατί είναι συκοφαντία να λες για το Θεό σου ότι είναι σκληρός, είναι τιμωρός, είναι αυστηρός, θα σε δικάσει και με το παραμικρό λάθος, θα σε στείλει στη κόλαση. Τι χειρότερη συκοφαντία υπάρχει από αυτήν;
Αυτά όλα νομίζετε ότι δεν τα βλέπει ο Ταξιάρχης; Δεν δακρύζει, όταν βλέπει τους υπηρέτες του Θεού, αντί να ζουν ευσπλαχνικά όπως ζει ο Θεός, αντί με αγωνία να ζουν την θλίψη του Θεού και να φέρνουν τα παιδιά Του μέσα στην αγκαλιά Του, αντί να βλέπει τους υπηρέτες του Θεού με αγωνία να θέλουν όλους τους αμαρτωλούς να τους φέρουν μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα, εκείνοι να είναι αδιάφοροι;
Δεν δακρύζει όταν βλέπει να γίνονται τόσο σκληροί στην καρδιά τους και να λένε στα παιδιά του Θεού που έρχονται να εξομολογηθούν: «Πήγαινε, κι αν μετανιώσεις ξαναέλα εδώ, διαφορετικά μην ξανάρθεις»! Πόσο αισχρό, φοβερό και συκοφαντικό είναι για έναν τέτοιο γλυκύτατο Θεό, το Θεό της Αγίας Τριάδος, Αυτόν που εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι υπηρετούμε και λατρεύουμε…
Ξέρετε τι φοβερό πράγμα είναι να λέμε τέτοιες συκοφαντικές λέξεις για το Θεό μας; Αυτό νομίζετε ότι δεν λυπεί τον Αρχάγγελο και δεν δακρύζει, όταν όλες οι αγγελικές δυνάμεις βρίσκονται την ώρα της θείας Λειτουργίας μπροστά στο θρόνο του Θεού και βλέπουν το μεγαλείο της ευσπλαχνίας του Θεού, να στέλνει τον Υιό Του να γίνεται άνθρωπος, να θυσιάζεται και να μας προσφέρει το Σώμα και το Αίμα Του, για να το πάρουμε μέσα μας και να γίνουμε ένα μ’ Εκείνον;
Δεν λυπάται και δεν δακρύζει, όταν μας βλέπει μακριά από την ευσπλαχνική καρδιά του Θεού, να μην θέλουμε να μετανιώσουμε, να πούμε τα λάθη μας και με εμπιστοσύνη να μπούμε στην καρδιά Του και να πάρουμε το Σώμα και το Αίμα του Υιού Του;
Δεν δακρύζει ο Αρχάγγελος, όταν βλέπει λοιπόν τον άνθρωπο να μην κατανοεί την ευσπλαχνική καρδιά του Θεού Πατέρα; Να μην κατανοεί την ευσπλαχνική θυσία του Υιού Του; Να μην κατανοεί και να μην θέλει να αποδεχθεί την ευσπλαχνική κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, όταν εμείς θα το ζητήσουμε;
Και δυστυχώς δεν το ζητάμε. Ποιος σήμερα πιστός Χριστιανός θα σκεφτεί και θα πει: «Ουράνιε μου Πατέρα, στο όνομα του Υιού Σου που έστειλες να θυσιαστεί για εμάς, δώσε μας το Άγιο Σου Πνεύμα, στείλε Το να πλημυρίσει τις καρδιές μας, με την χάρη Του, να μας σκεπάσει με την αγάπη Του, να μας πλημυρίσει με το θεϊκό Του έρωτα και να μας χαρίσει απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ Εσένα Θεέ μου;» Ποιος σήμερα προσεύχεται στην Αγία Τριάδα; Ποιος; Όλα αυτά δεν είναι αιτία να θλιβεί ο Αρχάγγελος και να κλάψει;
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, είναι ανάγκη να επανέλθουμε μέσα στην αγκαλιά του Θεού!
Και δυστυχώς δεν το ζητάμε. Ποιος σήμερα πιστός Χριστιανός θα σκεφτεί και θα πει: «Ουράνιε μου Πατέρα, στο όνομα του Υιού Σου που έστειλες να θυσιαστεί για εμάς, δώσε μας το Άγιο Σου Πνεύμα, στείλε Το να πλημυρίσει τις καρδιές μας, με την χάρη Του, να μας σκεπάσει με την αγάπη Του, να μας πλημυρίσει με το θεϊκό Του έρωτα και να μας χαρίσει απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ Εσένα Θεέ μου;» Ποιος σήμερα προσεύχεται στην Αγία Τριάδα; Ποιος; Όλα αυτά δεν είναι αιτία να θλιβεί ο Αρχάγγελος και να κλάψει;
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, είναι ανάγκη να επανέλθουμε μέσα στην αγκαλιά του Θεού!
Να αφουγκραστούμε το γλυκύτατο αυτό δάκρυ του Αρχαγγέλου, που δακρύζει για τα σπλάχνα του Θεού. Δακρύζει για τους ανθρώπους. Τους πονάει όπως ο Θεός Πατέρας πονάει όλα Του τα σπλάχνα.
Έτσι συμπονάει ο Αρχάγγελος τον Θεό Πατέρα. Είναι σαν τον μεγάλο γιό, που βλέπει τον Πατέρα του να θλίβεται, επειδή βλέπει τα παιδιά Του να φεύγουν μακριά Του, και λυπάται αυτός ο μεγάλος γιός για τα σπλάχνα του Θεού, που φεύγουν μακριά από το Θεό Πατέρα και μας λέει:
Έτσι συμπονάει ο Αρχάγγελος τον Θεό Πατέρα. Είναι σαν τον μεγάλο γιό, που βλέπει τον Πατέρα του να θλίβεται, επειδή βλέπει τα παιδιά Του να φεύγουν μακριά Του, και λυπάται αυτός ο μεγάλος γιός για τα σπλάχνα του Θεού, που φεύγουν μακριά από το Θεό Πατέρα και μας λέει:
«Επιστρέψτε πίσω, ελάτε στην αγκαλιά Του!»
(απόσπασμα απομαγνητοφωνημένου κηρύγματος του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη 2013)
Ολόκληρο το κήρυγμα εδώ: ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ
Ολόκληρο το κήρυγμα εδώ: ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ