Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Πώς θα γίνει το σημείο του Σταυρού στα ανάξια χέρια μας φόβητρο των δαιμόνων;



 Πώς θα γίνει το σημείο του Σταυρού στα ανάξια χέρια μας φόβητρο των δαιμόνων;


Μα είναι πολύ απλό. Αν το κάνουμε όπως μας διδάσκει η αγία Εκκλησία μας. Με πίστη, ευλάβεια, συναίσθηση, και ταπείνωση. Πώς δηλαδή;

Αρχικά ενώνουμε τα τρία πρώτα δάχτυλα του δεξιού χεριού, ομολογώντας έτσι την πίστη μας σ’ ένα Θεό, που είναι ταυτόχρονα και τρεις υποστάσεις, τρία πρόσωπα - ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμαομοούσια, ενωμένα μεταξύ τους «αχωρίστως» και «αδιαιρέτως».

Τα άλλα δύο δάχτυλα, που ακουμπούν στην παλάμη, συμβολίζουν τις δύο φύσεις, δύο θελήσεις και δύο ενέργειες του Κυρίου μας, τη θεία και την ανθρώπινη.

Μ΄ αυτό τον τρόπο, κάνουμε μια συμβολική ομολογία της ορθόδοξης πίστης μας, που βάση και θεμέλιο της έχει το τριαδολογικό και το χριστολογικό δόγμα.


Ξεκινώντας, φέρνουμε το χέρι στο μέτωπο, τη σωματική περιοχή της διανοητικής λειτουργίας, φανερώνοντας έτσι ότι αγαπάμε τον Θεό με  όλη την διάνοιά μας και ότι αφιερώνουμε σ’ Αυτόν όλες τις σκέψεις μας. Σταυρώνοντας το μέτωπό μας ευλογείται ο νους, που είναι η βάση των πάντων.

Το χέρι έρχεται κατόπιν στην κοιλιά, δηλώνοντας ότι προσφέρουμε στον Κύριο και όλες τις επιθυμίες και όλα τα συναισθήματά μας. Επειδή στη κοιλιά μας πηγαίνουν όλα τα φαγητά, θεωρείται ότι είναι ο χώρος της ύλης, ο χώρος των παθών. Επομένως, σταυρώνοντας τον χώρο της κοιλιάς είναι σαν να ομολογούμε πως θέλουμε να νεκρώσουμε τα πάθη μας και να μην είμαστε άνθρωποι της ύλης.

Τέλος, φέρνουμε το χέρι στους ώμους, πρώτα στον δεξιό και μετά στον αριστερό, ομολογώντας ότι και κάθε σωματική δραστηριότητά μας ανήκει σ’ Εκείνον.

Συμβολίζει όμως και κάτι άλλο. Να ενθυμούμαστε ότι σ  αυτή τη ζωή αγωνιζόμαστε για την αρετή, για το καλό, για να κερδίσουμε τον παράδεισο (δεξιά). Και να μην ξεχάσουμε ποτέ ότι, γι αυτούς που δεν θα σεβαστούν τον Σταυρό του Χριστού, υπάρχει και η κόλαση (αριστερά).

* * *

  Μια απλή ερμηνεία που μπορούμε να την λέμε καθημερινά και σαν προσευχή ενώ σχηματίζουμε πάνω στο σώμα μας το σημείο του Σταυρού, είναι η εξής:


"Χριστέ μου που ήσουνα στους ουρανούς και κατέβηκες στη γη βάλε με στα δεξιά σου κι όχι στα αριστερά σου!"
 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Ωραία είναι και η απλή θεολογική ερμηνεία που μας δίνει ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:  (Από την 5η διδαχή του)

«Ακούστε, χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο Σταυρός και τι σημαίνει. Μας λέει το άγιο Ευαγγέλιο πως η αγία Τριάδα, ο Θεός, δοξάζεται στον ουρανό περισσότερο από τους αγγέλους. Τι πρέπει λοιπόν να κάνεις κι εσύ;

Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξί σου χέρι και, μη μπορώντας να ανέβεις στον Ουρανό να προσκυνήσεις, βάζεις το χέρι σου στο κεφάλι, που είναι στρογγυλό και φανερώνει τον Ουρανό και λες με το στόμα:

- Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την αγία Τριάδα στον Ουρανό, έτσι κι εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την αγία Τριάδα. Και καθώς αυτά τα δάχτυλα είναι τρία (είναι ξεχωριστά ενώ είναι μαζί) έτσι είναι και η αγία Τριάδα, ο Θεός, τρία πρόσωπα και ένας μόνο Θεός.

Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι και το βάζεις στην κοιλιά σου και λες:

- Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριέ μου, γιατί καταδέχτηκες και σαρκώθηκες στην κοιλιά της Θεοτόκου για τις αμαρτίες μας.

Το βάζεις έπειτα στο δεξιό ώμο και λες:

- Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχωρήσεις και να με βάλεις στα δεξιά σου με τους δικαίους.

Βάζοντάς το μετά στον αριστερό σου ώμο λες:

- Σε παρακαλώ, Κύριέ μου, μη με βάλεις στα αριστερά με τους αμαρτωλούς.

Έπειτα, σκύβοντας κάτω στη γη λες:

- Σε δοξάζω, Κύριέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, γιατί όπως βάλθηκες στον τάφο, έτσι θα βαλθώ κι εγώ.

Και όταν σηκώνεσαι όρθιος, φανερώνεις την Ανάσταση και λες:

-Σε δοξάζω, Κύριέ μου, Σε προσκυνώ και Σε λατρεύω, Εσένα, που αναστήθηκες από τους νεκρούς για να μας χαρίσεις την αιώνια ζωή.

Αυτό σημαίνει ο πανάγιος Σταυρός».

Όπως διαπιστώνουμε από τα παραπάνω, το σημείο του Σταυρού περικλείει όλα τα σωτηριώδη γεγονότα, που οικονόμησε η άπειρη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο.

Γι  αυτό και οι ευσεβείς Χριστιανοί κάνουν πολύ συχνά το σημείο του Σταυρού. Το πρωί που σηκώνονται από τον ύπνο. Στη διάρκεια όλων των προσευχών τους. Όταν φεύγουν από το σπίτι τους. Όταν περνούν μπροστά από τις Εκκλησίες. Όταν αρχίζουν κάποια εργασία. Όταν τελειώνουν την εργασία. Πριν πιουν νερό ή άλλο ποτό. Πριν από το φαγητό τους. Μετά το φαγητό τους. Όταν ακούνε ευχάριστη ή δυσάρεστη είδηση. Όταν πηγαίνουν για ύπνο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Στα παλιά τα χρόνια οι πρώτοι Χριστιανοί, όποια δουλειά κι αν έκαναν, πρώτα έκαναν τον Σταυρό τους και «ασφάλιζαν» με τον τρόπο αυτό τον εαυτό τους και τις δουλειές τους.

Πίστευαν βαθιά πως η αόρατη δύναμη που παρέχει ο τίμιος Σταυρός του Κυρίου μας, μπορεί να μας περιφρουρεί από κάθε τι κακό και ότι η ημέρα του πιστού Χριστιανού πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει με τον Σταυρό.

Ας τον χρησιμοποιούμε, λοιπόν, κι εμείς όσο πιο συχνά μπορούμε, αγιάζοντας μ’ αυτόν κάθε πτυχή της καθημερινής και της πνευματικής μας ζωής.