ΒΙΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ, ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ +9 Δεκεμβρίου, +25 Ιουλίου

Βίος Αγίας Άννας, 
γιαγιάς του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
(Η σύλληψη της Αγ. Άννας εορτάζεται στις 09 Δεκεμβρίου)
(Η κοίμησή της εορτάζεται στις 25 Ιουλίου)

Η Αγία Άννα είναι η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Καταγόταν από γένος επίσημο, από ιερατική γενιά, κόρη του ιερέα Ματθάν και της γυναίκας του Μαρίας. 
Η ενάρετη Άννα παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον θεοσεβή Ιωακείμ.
Και οι δυο τους κοσμούνταν από πολλές αρετές. Ήταν γεμάτοι από καλοσύνη, πραότητα και υπομονή. Ζούσαν με ευλάβεια και φόβο Θεού. Τηρούσαν τον νόμο. Είχαν ταπείνωση, σωφροσύνη, αγιότητα ζωής. Πίστευαν στο Θεό με θέρμη και προσεύχονταν. Προσεύχονταν ολόψυχα. Και γι’ αυτό αξιώθηκαν να γίνουν Πρόγονοι του Βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης.

Η ατεκνία της Αγίας Άννας
Στη ζωή της Άγιας Άννας υπήρχε όμως ένα μελαγχολικό σύννεφο... Δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, ήταν στείρα. Της είχε δώσει ο Θεός για δοκιμασία στην ενάρετη ζωή της, την στέρηση της μητρότητας. Μοιράζει ο Θεός τα χαρίσματά Του. Και στον καθένα μαζί με τα προσόντα, που τον προικίζει του δίνει και κάποιο μειονέκτημα για να τον συγκρατεί. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα είχε έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορούσε να αποκτήσει ένα παιδί.
Τον καιρό εκείνο η ατεκνία είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες. Ο άτεκνος εθεωρείτο περιφρονημένος και ντροπιασμένος από τον Θεό και τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος.
Και αν έδινε λειτουργία, συνηθιζόταν να την δίνει τελευταίος στον Ιερέα.

Η προσευχή της Άννας

Ο πόνος της για την ατεκνία της ήταν μεγάλος. Γι' αυτό με δάκρυα ζητάει τώρα  να επιβλέψει ο Θεός στην ταπείνωση της και να της δώσει ένα παιδί. Ένα παιδί θείο δώρο, που θα τους απάλλασσε από την ντροπή της ατεκνίας. Και αυτό δεν το θέλει δικό της. Υπόσχεται μέσα απ' τη ψυχή της:

«Κύριε, δος μου ένα παιδί κι εγώ σε Σένα θα το αφιερώσω».

Η πίκρα της ήταν τόσο μεγάλη, που γονατιστή προσεύχεται η Αγία Άννα, απευθύνοντας την ακόλουθη παράκληση της στο Θεό:

«Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, που μόνο με το λόγο έκανες τον ουρανό και τη γη και όσα φαίνονται και είναι γύρω μας, που λύτρωσες, τους πατέρες μας από τα χέρια του Φαραώ, που με το πρόσταγμά Σου σχίσθηκε η θάλασσα και πέσανε μέσα οι Αιγύπτιοι. Εσύ Θεέ, που τους έτρεφες σαράντα χρόνια στην έρημο. Εσύ, που ευλόγησες τη Σάρρα, τη γυναίκα του Αβραάμ και γέννησε τον Ισαάκ στα γεράματά της. Εσύ που χαρίτωσες εκείνη την Άννα την όμοία μου και γέννησε το Σαμουήλ τον προφήτη. Εσύ δώσε και σε μένα την ταπεινή Σου δούλη παιδί, και μη με αφήσεις να είμαι ντροπιασμένη και ταπεινωμένη από όλο μου το γένος. Κύριε, ο Θεός μου, τάχα και σαν ένα από τα θηρία δεν είμαι και εγώ; Γιατί οργίστηκες τόσο μαζί μου και είμαι στείρα; Εσύ, που ευλόγησες τα ποιήματά σου και είπες: Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, δώσε και σε μένα σπέρμα και καρπό κοιλίας, καί αν γεννήσω είτε αρσενικό είτε θηλυκό, θα Σου το χαρίσω με όλη μου τη καρδιά και θα το φέρω στο Ναό Σου να το αφιερώσω». Ο Άγιος Ιωακείμ, έκλαιγε και αυτός και παρακαλούσε το Θεό, όπως και η γυναίκα του.

Ο Θεός απαντάει στις προσευχές του Ιωακείμ και της Άννας

 Ο Θεός που αγαπάει το πλάσμα Του, είδε τα δάκρυα και τους αναστεναγμούς τους, απάντησε στις θερμές προσευχές τους. 

Και πως έγινε τούτο; 

Έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στον Ιωακείμ που ήταν στο βουνό και του λέει:

 «Χαίρε Ιωακείμ, και ευφραίνου, εγώ είμαι Αρχάγγελος Κυρίου και ήρθα να σου πω, ότι πρόκειται να γεννήσεις μία θυγατέρα, που θα γεννήσει από την παρθενία της τον Βασιλιά του κόσμου και Θεό. Άφησε λοιπόν την πολλή σου λύπη και πικρία της ψυχής σου και πήγαινε στο σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οι τόσο πολλοί κόποι και ἀναστεναγμοί. Άκουσε ο Θεός τη δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στους λόγους μου και δόξαζε τον Θεό.» 

Αφού έδωσε ο Αρχάγγελος στον Ιωακείμ το παραπάνω μήνυμα, έφυγε αμέσως και πήγε στην Άννα και είπε και σε εκείνην τα εξής:

 «Άννα, Άννα, επάκουσε ο Κύριος της δεήσεώς σου και θα συλλάβεις και θα γεννήσεις, αλλά και θα μάθουν για το παιδί σου σε όλη τη οικουμένη». 

 Και είπε η Άννα, «Ζει Κύριος ο Θεός μου, εάν γεννήσω είτε αγόρι, είτε κορίτσι, θα το προσφέρω δώρο στον Κύριο και Θεό μου και Αυτόν θα υπηρετεί όλες τις μέρες της ζωής του». 

 Ο Ιωακείμ σαν άκουσε τα λόγια και τα μηνύματα του αρχαγγέλου Γαβριήλ, πήγε χαρούμενος ατό σπίτι του. Εκεί βρήκε τη γυναίκα του την Άννα που ήταν και αυτή χαρούμενη από τα λόγια του Αρχαγγέλου. 

 Εκείνη λοιπόν τη νύχτα, συνέλαβε η άγια Άννα τη Δέσποινα Θεοτόκο από τη σπορά του Ιωακείμ, γιατί μόνο ο Χριστός ασπόρως εκυήθη, γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός. 

 Η σύλληψη της αγίας Άννας τιμάται από την εκκλησία μας στις 9 Δεκεμβρίου.  

 Επηκολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς Ιωακείμ και Άννα. Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές ευχαριστίας με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε;

Έπειτα όταν πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος η χαρά τους έγινε πιο χειροπιαστή. Η ευσεβής Άννα γέννησε μετά από 9 μήνες ένα χαριτωμένο κοριτσάκι!

Είναι στις 8 Σεπτεβρίου, που εορτάζουμε την γέννηση της Θεοτόκου Μαρίας.

Το όνομα του παιδιού και η σημασία του 

Στις οχτώ μέρες λοιπόν, ήταν συνήθεια στους Εβραίους, οι γονείς του παιδιού να καλούν τους ιερείς, να τους φιλεύουν και να βάζουν το όνομα του παιδιού. Σύμφωνα με τη συνήθεια αυτή, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα καλέσανε τους ιερείς, τους φιλέψανε για να βάλουν το όνομα τής θυγατέρας τους. Την ονομάσανε Μαριάμ.
Το όνομα Μαριάμ σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Ήταν η πιο άγια γυναίκα, Άφθαρτη και Αμόλυντη και γι’ αυτό λέγεται Παναγία.  
Αναλυτικά όμως, σύμφωνα με μίαν άλλη ερμηνεία κάθε γράμμα του ονόματος της αντιστοιχεί στις λέξεις:

Μόνη Αύτη Ρύσεται Ιού Άπαντας Μισοκάλου 

 Δηλαδή: Μόνη αυτή θα γλυτώσει τους ανθρώπους όλους από το φαρμάκι του Διαβόλου, την αμαρτία.

Το τάμα της Αγίας Άννας
Επί τρία ολόκληρα χρόνια χαρήκανε οι ευλαβείς γονείς την μικρή χαριτωμένη κόρη τους, έχοντάς την ανάμεσα τους και υμνολογώντας ευχαριστίες στο Θεό.
Μόλις περάσανε τα τρία χρόνια, θυμήθηκαν οι γονείς της αυτό που τάξανε στο Θεό. Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στην Εκκλησία. Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της Άννας, για να χωριστεί από τη θυγατέρα της, που ήταν μόλις τριών χρόνων. Για να χωριστεί από κείνη, που ζήτησε με πολλά δάκρυα και πολλές προσευχές από το Θεό. Προτίμησε όμως η Αγία Άννα να τηρήσει την υπόσχεση της στο Θεό και να δώσει αυτό που έταξε, από τη διαδοχή του γένους της. Μόνο να γίνει αυτό που έταξα στο Θεό και ας μείνω χωρίς κληρονόμο, και ας μείνουν τα υπάρχοντα μου σε χέρια άλλων, είπε. Μαζέψανε λοιπόν οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα τις παρθένους της γειτονίας, για να πάνε με λαμπάδες την χαριτωμένη κόρη τους στο Ναό. Τον καιρό εκείνο, ήταν αρχιερέας ο Ζαχαρίας, ο Προφήτης και πατέρας του Προδρόμου. Αυτός μόλις είδε την Παναγία, τη γνώρισε αμέσως. Στάθηκε και της είπε πολλά εγκώμια. Μετά γύρισε και στους γονείς της και τους είπε:
-«Ευλογημένο και χαριτωμένο αντρόγυνο, χαίρεσθε και ἀγαλλιάσθε, γιατί αξιωθήκατε να γίνετε γονείς τέτοιας θυγατέρας. Εσείς ξεπεράσατε τους προπάτορές μας και τους πατέρες μας. Εσείς γεννήσατε τη Βασίλισσα του κόσμου. Εσείς θα δοξασθείτε από τον Θεό και τους ανθρώπους».
Τότε η Αγία Άννα είπε στον Αρχιερέα:
-«Πάρε Αρχιερέα, τη θυγατέρα μου. Μάλλον τη θυγατέρα του Θεού. Δέξου την καθαρή και αμόλυντη και υψηλότερη των οὐρανών. Βάλτην μέσα στο Ναό, γιατί εκεί της αξίζει να κατοικεί. Αγία είναι, σε καθαρό τόπο τοποθέτησε την, στα χέρια του Θεού παράδωσε την, σε τόπο άγιο βάλτην ν’ αγιάσει. Πάρε, Ζαχαρία, την κόρη μου, και αφιέρωσε την στο Ναό, γιατί έτσι την τάξαμε».

 
Η κοίμηση της Άγιας Άννης

Η Αγία Άννα αφού γέννησε την Θεοτόκο Μαρία, την απογαλάκτισε και την αφιέρωσε στο Ναό σαν καθαρό και άμωμο δώρο. Πέρασε τη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. 
Τέλος παρέδωσε την Αγία της ψυχή στα χέρια του Κυρίου ειρηνικά.
Η παράδοση, αναφέρει ότι η Θεοπρομήτωρ Άννα, όταν κοιμήθηκε εν Κυρίω, ήταν 69 χρόνων και ο Ιωακείμ 80 χρόνων. 
Ποιος από τους δύο, πέθανε πρώτος δεν αναφέρεται. Αναφέρεται μόνο ότι, όταν η Θεοτόκος ήταν έντεκα χρόνων έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της. 

Πότε τιμάται η μνήμη της
Η μνήμη των δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης εορτάζεται την 9ην Σεπτεμβρίου, την επομένη του γενέσιου της Θεοτόκου. 
Η σύλληψη της Αγίας Άννης τιμάται στις 9 Δεκεμβρίου, εννέα μήνες πριν την γέννηση της Θεοτόκου Μαρίας.

Την κοίμησή της η Εκκλησία μας γιορτάζει την 25ην Ιουλίου με ιδιαίτερη ακολουθία. 

Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ίδρυσε Ναό προς τιμήν τής Άγιας Άννης το 550 στη Κωνσταντινούπολη.

Λείψανα της Αγίας Άννης

Στο Άγιο Όρος, στη σκήτη της Άγιας Άννας, σώζεται το αριστερό πόδι της Άγιας και αγιάζει αυτούς που πηγαίνουν να το προσκυνήσουν με ευλάβεια.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἄννης 

Ἦχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ζωήν τήν κυήσασαν ἐκυοφόρησας, Ἁγνήν Θεομήτορα, θεοφρον, Ἄννα, δί’ ὁ πρός λῆξιν οὐράνιον, ἔνθα εὐφραινομένων, κατοικία ἐν δόξη, χαίρουσα νῦν μετέστης, τοῖς τιμῶσι σέ πάθω, πταισμάτων αἰτουμένη ἱλασμόν, ἀειμακάριστε.

Κοντάκιον  
Ἦχος πλ.δ΄ Τή Ὑπερμάχω.
Ὡς τοῦ Σωτῆρος εὐκλεέστατοι Προπάτορες, ἐπουρανίων δωρεῶν ἄμφω ἐτύχατε, Ἰωακείμ καί Ἄννα οἱ θεοφόροι. Ἀλλ' ἐκ πάσης ἐπήρειας ἐκλυτρώσασθε, τούς αἰτοῦντας τήν θερμήν ὑμῶν ἀντίληψιν, καί κραυγάζοντας, χαίροις ζεῦγος θεοκλητόν.

Μεγαλυνάριον
Χαίρουσα μετέστης πρός ζωήν, Ἄννα ὥσπερ μήτηρ, τῆς τεκούσης τόν Ποιητήν. Ὅθεν τους τιμώντας, τήν θείαν κοίμησίν σου, χαρᾶς τῆς ἀθανάτου, μετόχους ποίησον.