Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ (+ 25 Νοεμβρίου)

Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 

(+ 25 Νοεμβρίου)

Πρόλογος

Ο υμνωδός ονομάζει την Αγία Αικατερίνη «πανεύφημον νύμφην Χριστού», γιατί η Αγία ως μοναδικό Νυμφίο της ψυχής της προτίμησε τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. 

Η ζωή της, πραγματικά, πολύαθλος, κατέπληξε τους πάντες. Η σοφία, η γνώση και όλη η επιστήμη του καιρού της είχε γίνει κτήμα της. Όλα όμως τα περιφρόνησε για την αγάπη του μοναδικού Νυμφίου της ψυχής της!
Υπέμεινε πολλά βασανιστήρια και φυλακίσεις και απ' όλα αυτά την εγλύτωσε θαυματουργικά ο Κύριος. Τέλος, παρέδωσε την αγία ψυχή της μαρτυρικά με τον διά ξίφους θάνατο και πρεσβεύει στο εξής για όλους όσους επικαλούνται την προστασία της. Ιδιαιτέρως τιμάται στο όρος Σινά από τους μοναχούς της Μονής Σινά, γιατί θαυματουργικώς μεταφέρθηκε το σώμα της στο όρος αυτό.

Αξίζει όμως να διαβάσουμε τον βίο της πιο προσεκτικά και να ωφεληθούμε από την αγάπη και τον θείο έρωτα που έτρεφε στην καρδιά της για τον αληθινό Τριαδικό Θεό!

ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ! Ο ακούσιος και ο εκούσιος… (π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

✟...ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!
Ο ακούσιος και ο εκούσιος…

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34).

Ο Χριστός μας λέει κάτι πολύ σπουδαίο:

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ πρέπει:
Πρώτον: «ΑΠΑΡΝΗΣΑΣΘΩ ΕΑΥΤΟΝ».
Δεύτερον: «ΑΡΑΤΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΑΥΤΟΥ».
Τρίτον: «ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΩ ΜΟΙ».
Να απαρνηθεί τα του εαυτού του, να σηκώσει τον σταυρό του και να Με ακολουθήσει.
...
 

Η υπόθεση του Σταυρού σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση για τον εξής λόγο.

ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ, Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΣ!

ΣΤΑΥΡΟΣ - Μια ουράνια πανοπλία

ΣΤΑΥΡΟΣ - Μια ουράνια πανοπλία

 

Έλεγε ο στάρετς Ζαχαρίας ότι: 

"Κάθε φορά που κάνουμε σωστά τον Σταυρό μας, ο Θεός μας ντύνει με μια ουράνια πανοπλία".

Πώς ήταν οι σταυροφόροι που φορούσαν μια πανοπλία για να προστατευθούν από τα χτυπήματα των εχθρικών σπαθιών;

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει όταν εμείς κάνουμε σωστά τον Σταυρό μας και ζητάμε από τον Χριστό να μας προστατέψει με την δύναμη Του. Γίνεται αόρατη πανοπλία που μας προστατεύει από τις επιθέσεις του σατανά!

Θέλει παλληκαριά, για να κοπεί η κατάκριση! -Οσίου Παϊσίου

Θέλει παλληκαριά, για να κοπεί η κατάκριση.

  Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου

-Γέροντα, τι θα με βοηθήσει να μην κατακρίνω;
- Όλα είναι πάντοτε έτσι όπως τα σκέφτεσαι εσύ;
- Όχι, Γέροντα.
- Ε, τότε να λες: «Δεν σκέφτομαι πάντοτε σωστά πολλές φορές κάνω λάθος. Να, στην τάδε περίπτωση σκέφθηκα έτσι και βγήκε ότι είχα άδικο. Στην τάδε περίπτωση έκρινα και έπεσα έξω, οπότε τον αδίκησα τον άλλον. Επομένως δεν πρέπει να ακούω τον λογισμό μου». Ο καθένας μας λίγο- πολύ έχει περιπτώσεις που έπεσε έξω στην κρίση του.

Αν φέρει στον νου του τις περιπτώσεις που έκρινε και έπεσε έξω, τότε θα αποφεύγει την κατάκριση. Αλλά και μια φορά να μην έπεσε έξω και να είχε δίκαιο, πού ξέρει τα ελατήρια του άλλου; Ξέρει πώς έγινε κάτι; Να μη βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα.

Μην πιέζεις, μην ενοχλείς κανέναν!

Μην πιέζεις, μην ενοχλείς κανέναν!

Άσε το παιδί σου, άσε τον άντρα σου, άσε τη γυναίκα σου, άσ’ τους όλους ήσυχους να κάνουν τις επιλογές τους, να πάρουν τις αποφάσεις τους.


Μην πιέζεις κανέναν. Μην ενοχλείς τους άλλους. Το μεγάλο πρόβλημά σου είναι ακριβώς αυτό. Εχεις μεταθέσει το πρόβλημά σου στους άλλους και δεν κοιτάς μέσα σου. Δεν σου φταίει κανένας για την ευτυχία που δεν έχεις.

Δεν σου φταίει κανένας για τη μιζέρια που κουβαλάς. Δεν σου φταίει κανένας για το κενό που υπάρχει στην ψυχή σου. Διαρκώς λες: «Μου φταίει το ένα, μου φταίει το άλλο». Αν είναι δυνατόν να σου φταίει ο ένας κι ο άλλος. Εσύ σου φταις.

Μου φταίω εγώ. Το πρόβλημα είναι δικό μου. Κάτι δικό μου έχω, που με βασανίζει.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ: Γιατί εμείς οι Ορθόδοξοι τιμούμε την Μητέρα του Κυρίου;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ:

Γιατί εμείς οι Ορθόδοξοι τιμούμε την Μητέρα του Κυρίου; 

Η τιμή της Παναγίας στην Αγία Γραφή

Αρχιμανδρίτου Κλεόπα Ηλίε

Εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί τιμούμε την Παναγία Παρθένο Μαρία πιο πολύ απ’ όλους τους αγίους και αγγέλους του ουρανού, διότι αυτή καταξιώθηκε να γεννήσει τον Χριστό, τον Σωτήρα του κόσμου, διά της επισκιάσεως του Αγίου Πνεύματος. Η τιμή την οποία αποδίδουμε στην Μητέρα του Κυρίου είναι εξαιρετική, τιμιωτέρα ή ευλαβεστέρα, επειδή αυτή δεν είναι μια μόνο «φίλη Του», όμοια με τους άλλους αγίους, αλλά είναι υπέρ-αγία (Παναγία) απ’ όλους τους αγίους και τους αγγέλους.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ + Αγ. Λουκά Αρχιεπισκ. Κριμαίας

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας 

 
Τον καθένα από μας τον βασανίζει το ερώτημα: τι θα γίνει με μας και τι μας περιμένει μετά το θάνατο; Μία σαφή απάντηση σ' αυτό το ερώτημα μόνοι μας δεν μπορούμε να την βρούμε. Αλλά η Αγία Γραφή και πρώτα απ' όλα ο λόγος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μας αποκαλύπτουν αυτό το μυστικό. Μας το αποκαλύπτουν επίσης το απολυτίκιο και το κοντάκιο της μεγάλης αυτής γιορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι εκκλησιαστικοί ύμνοι που ψάλλονται σ' αυτή τη γιορτή.

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ 

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Και "όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έστειλε ό Θεός το Γιο Του να γεννηθεί από μια γυναίκα" (Γαλ. 4.4). Η Θεοτόκος θα γίνει η σκάλα, για να κατέβει ό Θεός στη γη. Για να 'ρθει ο Θεός στον κόσμο ήταν ανάγκη να βρεθεί τόπος άγιος, ένας ναός ολοκάθαρος, πού μέσα σ' αυτόν να κατοικήσει ο Θεός. Με τη γέννηση της Παναγίας, ήρθε "το πλήρωμα του χρόνου", γιατί η Ιστορία και η ανθρώπινη φύση έφτασαν στο σημείο να δώσουν τον καλύτερο τους καρπό, εκείνη πού θα γινόταν το κατοικητήριο του Θεού. Γιατί από τη Θεοτόκο θα γεννηθεί "Αυτός" πού θα συντρίψει τον πονηρό και τα έργα του και θα φέρει στον κόσμο την Βασιλεία του Θεού. 

ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΥΓΚΟΛΛΗΣΕ ΤΟ ΚΟΜΜΕΝΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΥΓΚΟΛΛΗΣΕ ΤΟ ΚΟΜΜΕΝΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

Ο όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός έζησε στα χρόνια της βασιλείας Λέοντος Γ´ του Ισαύρου (717‐741 μ.Χ.), καθώς και του διαδόχου του Κωνσταντίνου του Κοπρωνύμου.

Πατρίδα του ήταν η Δαμασκός της Συρίας, έδρα τότε του αραβικού χαλιφάτου. Οι γονείς του, επιφανείς Ελληνοσύριοι, συγκαταλέγονταν στους ελάχιστους χριστιανούς της πόλεως.

Ο πατέρας του Σέργιος ήταν υπουργός στην κυβέρνηση του χαλίφη, υπεύθυνος για τις υποθέσεις των χριστιανών. Σύμφωνα με την παράδοση, ο όσιος ακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές κοντά στον σοφό δάσκαλο Κοσμά, αιχμάλωτο έλληνα μοναχό από την Ιταλία. Με την οξύνοια και επιμέλειά του απέκτησε σύντομα άρτια παιδεία, όπως φαίνεται από τα συγγράμματά του. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, μπαίνει κι αυτός στην υπηρεσία του χαλιφάτου σαν πρωτοσύμβουλος.

Με την κήρυξη της εικονομαχίας από τον αυτοκράτορα Λέοντα Ίσαυρο, ο Ιωάννης τάσσεται με την πέννα του στον αγώνα υπέρ των Ιερών εικόνων. Με τη «μαχαίρα του Πνεύματος» αντικρούει το δόγμα του Λέοντος. Τεκμηριώνει τις θέσεις του με θεολογικές αποδείξεις, ιστορικά στοιχεία και αγιολογικά παραδείγματα, και αποκαλεί τους εικονομάχους αιρετικούς και αντίθεους. Γράφει επιστολές υπέρ των εικόνων, υποστηρίζοντας τη θέση πως "μέσω της σωματικής μας όρασης φτάνουμε στην πνευματική ενόραση".

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΑ... ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:
Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΑ... 
ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Γέροντα, που οφείλεται η γκρίνια και πως μπορείς να την αποφύγεις;
 
- Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα. Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία. Όταν δεν γκρινιάζει κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζει τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα φέρει όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.

Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι (διάβολος) και μας κάνει να μη μας ευχαριστεί τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάει πνευματικά με δοξολογία και να έχει την ευλογία του Θεού.
Να, ξέρω κάποιον εκεί στο Όρος που, αν βρέξει και του πεις «πάλι βρέχει», αρχίζει : «Ναι, όλο βρέχει, θα σαπίσουμε από την πολλή υγρασία» . Αν μετά από λίγο σταματήσει η βροχή και του πεις «ε, δεν έβρεξε και πολύ», λέει: «Ναι, βροχή ήταν αυτή; Θα ξεραθεί ο τόπος ...;». Και δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι καλά στο μυαλό, αλλά συνήθισε να γκρινιάζει. Να είναι λογικός και να σκέφτεται παράλογα!

Η γκρίνια έχει κατάρα. Είναι σαν να καταριέται ο ίδιος ο άνθρωπος τον εαυτό του, οπότε μετά έρχεται η οργή του Θεού.

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ…

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ…

...Πρέπει βέβαια, ο πνευματικός να είναι όντως «πνευματικός» να είναι πατέρας, να είναι ιερέας, να μπορεί να λειτουργεί, να προσεύχεται, να ξέρει να ακουμπάει στον Θεό και να μην είναι ένας απλός κοινωνικός εργάτης που κάνει ένα «θρησκευτικό χόμπυ».
Ο πνευματικός δεν είναι σύμβουλος που δίνει συμβουλές, δεν είναι δάσκαλος που διδάσκει, ούτε εισαγγελέας που ελέγχει.
Ο πνευματικός είναι πατέρας που αγκαλιάζει…
φίλος που ελευθερώνει, αδελφός που συγχωρεί, είναι μυσταγωγός που ιερουργεί το μυστήριο της ψυχής. Δεν είναι αυτός που ξέρει, είναι αυτός που αγαπά τον Θεό ως πατέρα του και τον κάθε άνθρωπο ως παιδί του Θεού.
Ο πνευματικός έχει τη χάρη της ιεροσύνης, αρκεί να την κρατάει ζεστή και ενεργό μέσα του. Αν έτσι την διατηρεί, τότε ο Θεός δίνει πολλά και με πολλούς τρόπους.
Εμείς οι ιερείς είμαστε υπηρέτες, διάκονοι. Τίποτα άλλο. Μόλις το καταλάβουμε, γινόμαστε τα χαλιά πάνω στα οποία πατάει ο Θεός.
Γινόμαστε τα ποδόμακτρα που πατάει ο λαός του Θεού -αυτά τα χαλάκια που είναι έξω από την πόρτα- και μαζεύουμε τις λάσπες για να μπαίνει ο κόσμος καθαρός. Αυτή είναι η διακονία μας. Και είναι υπέροχο όταν αυτό το καταλαβαίνει κανείς και δεν προσπαθεί να κάνει κάτι παραπάνω -εκτός βέβαια αν ο Θεός φωτίσει, οπότε επειδή Αυτός ενεργεί, μας κάνει και μας να ενεργούμε κατά Θεόν.

Όσο είναι μικρά τα παιδιά, να μπουν στη ζωή της Εκκλησίας…

Όσο είναι μικρά τα παιδιά, να μπουν στη ζωή της Εκκλησίας…

 

Πριν από μερικά χρόνια, πριν η τηλεόραση μπει τόσο καθοριστικά στη ζωή μας, στο Παρίσι χάθηκε ένα μικρό κοριτσάκι. Η αστυνομία το βρήκε, όμως το παιδί είχε υποστεί τόσο ισχυρό σοκ, ώστε ήταν αδύνατο να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία. Ούτε ονόματα, ούτε διεύθυνση, ούτε τηλέφωνο, ούτε το όνομά του δε θυμόταν. Απ’ το σοκ είχε απενεργοποιηθεί τελείως η μνήμη. Γιατροί και αστυνόμοι βρέθηκαν προς στιγμή σε αδιέξοδο.
Τότε ο εισαγγελέας πήρε το παιδί και του ζήτησε να του τραγουδήσει ένα τραγούδι. Το παιδί του τραγούδησε το τραγουδάκι που του λέγε η μητέρα του, όταν το έβαζε για ύπνο.
Οι αρχές το μαγνητοφώνησαν και το έδωσαν στο ραδιόφωνο.
Μέσα σε λίγες ώρες βρέθηκαν οι γονείς.

Αυτό το αληθινό γεγονός επιβεβαιώνει ότι το μυαλό του ανθρώπου, όσο δυνατό κι αν είναι, όσες γνώσεις κι αν του αποθηκεύσουμε, έρχεται ώρα που δε μπορεί να βοηθήσει. Απενεργοποιείται.
Εκείνη που ποτέ δεν ξεχνάει και τα πάντα σώζει είναι η καρδιά.

ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ: Τα 23 τελώνια της ψυχής

ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ:

Τα 23 τελώνια της ψυχής

Τα 23 Τελώνια είναι 23 έλεγχοι που υφίσταται η ψυχή του Χριστιανού μετά το θάνατό του για συγκεκριμένα αμαρτήματα. 
Σε κάθε έλεγχο εξετάζεται η ψυχή από δαίμονες για ένα συγκεκριμένο αμάρτημα. 
Μόνος του σύμμαχος είναι ο φύλακας άγγελος της ψυχής του, που προσπαθεί να εξαγοράσει την ψυχή με ό,τι καλά έργα και προσευχές έχουν γίνει. 
Αν η ψυχή δεν έχει υποπέσει στο εκάστοτε αμάρτημα, τότε προχωρά στο επόμενο τελώνιο και αν κατορθώσει και περάσει και το εικοστό τρίτο τελώνιο φτάνει μπροστά στην Πύλη του Παραδείσου, για να απολαύσει την δόξα του αληθινού Θεού. 
Αν όμως η ψυχή έχει υποπέσει σε κάποιο αμάρτημα, δεν μετανόησε εν ζωή, δεν έχει καλές πράξεις, προσευχές δικές του ή άλλων που να αντισταθμίσουν την πνευματική του κατάπτωση, τότε τα τελώνια αυτού του ελέγχου την αρπάζουν και την οδηγούν στο σκοτεινό Άδη, όπου περιμένει την Τελική Κρίση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, μέχρι να οδηγηθεί τελεσίδικα στην Κόλαση. 

Τα 23 τελώνια, λοιπόν, που έχει να αντιμετωπίσει η ψυχή είναι τα εξής:

ΣΑΣ ΕΔΩΣΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

ΣΑΣ ΕΔΩΣΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

Θέλω να αλλάξετε ζωή και να ξέρετε κάτι, μας λέει ο Κύριος:

Αν άφηνα τον σατανά να σας πειράξει, θα σας είχε κάνει πάρα πολύ μεγάλο κακό.

Όμως Εγώ όρισα να έχετε κι άλλες μεγάλες δυνάμεις για να σας βοηθήσουν στην πνευματική σας πορεία.   Τις δυνάμεις των Αγγέλων, τις δυνάμεις των Αγίων, τους οποίους πρέπει να παρακαλάτε, να τους ικετεύετε.

ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ, για να σας δίνουν το στίγμα της σωτηρίας και τη βοήθεια που χρειάζεστε.

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ, εσείς τους εγκαταλείπετε… Εσείς τους ξεχνάτε. Εσείς αφήνετε τα σπίτια σας και τις ψυχές σας ανοχύρωτα. Κι ενώ έχω δώσει τους αγγέλους Μου, για να σας στηρίζουν, εσείς δεν χρησιμοποιείτε καν την οχυρωτική αυτή δύναμη.

Είναι τόσο λατρευτικοί απέναντί σας…

Αν όλοι οι έρωτες της γης μαζευόντουσαν και έμπαιναν σε μια ζυγαριά, δεν θα ήταν τίποτα μπροστά στον θεϊκό έρωτα που έχει ο άγγελος, που σας χάρισε ο Πατέρας Μου για να φυλάει τη ψυχή σας. Μόνο που εσείς δεν την χρησιμοποιείτε. Έχουν τέτοια δύναμη οι άγγελοι, που μπορούν να αλλάξουν αυτά που έχουν καθοριστεί για σας…

(απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΕΛΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΕΛΗ ΣΤΗΝ  ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

 Μην θαυμάζετε τους Αγίους Μου, που άγιασαν και είναι δίπλα Μου στο ουράνιο Βασίλειο, μας λέει ο Κύριος. Να θαυμάζετε εάν εσείς έχετε την διάθεση να έλθετε κοντά στα αδέλφια σας που βρίσκονται στον Ουρανό, γιατί τα αδέλφια σας αυτά, ήτανε σαν και εσάς κάποτε. Εσείς ήσαστε άνθρωποι και εκείνοι ήτανε άνθρωποι.

Εκείνα τα παιδιά δεν θέλουν να τους αποκαλείτε απλά αγίους, αλλά θέλουν να τους αποκαλείτε αδέλφια σας, γιατί είναι παιδιά μέσα από την ανθρώπινη δημιουργία. Άνθρωποι ήταν και εκείνοι και το μόνο που θέλουν είναι να νιώθουν την δικιά σας αγωνία. Νομίζετε ότι άγιασαν στον Ουρανό και ξεχάστηκαν και τώρα πλέον δεν σας φροντίζουν; Λάθος!

Όλα Μου τα ουράνια παιδιά έχουν την ίδια φροντίδα, γιατί, μια αγωνία έχουν οι Άγιοι Μου στον Ουρανό: Τα αδέλφια τους στη γη να έλθουν και αυτά κοντά τους! Να είμαστε η μεγάλη παγκόσμια οικογένεια!

Γι’ αυτό και τους στέλλω συνέχεια στη γη, να βρίσκονται ανάμεσα σας, να σας τονώνουν, να σας δυναμώνουν, να σας παρηγορούν, να σας κρατούν από το χέρι, να σας σηκώνουν όταν πέφτετε, να σας παρηγορούν όταν θλίβεστε. Και αυτό το κάνουν μόνο για έναν λόγο: Να μην χαθείτε από την καρδιά Μου, γιατί εκείνα δεν βγήκαν ποτέ από την καρδιά Μου. Εσείς όμως μπαινοβγαίνετε, παιδιά Μου… 

(απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ!

ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ!

Πόσες φορές, αλήθεια, σκεφτόμουνα αυτή την αγία οικογένεια, την Αγία Σοφία με τις τρεις της κόρες. Μάνα ήτανε σαν κι εσάς, που κρατούσες τις τρεις μικρές της κόρες και τις αγαπούσε, τις λάτρευε και τις οδηγούσε στον ουρανό.
Πόσες φορές την φαντάστηκα να γονατίζει μαζί με τα κοριτσάκια της και να προσεύχονται. Να ενώνει τα χεράκια τους μπροστά στην καρδιά τους κι όλοι μαζί να προσεύχονται στον ουράνιο Πατέρα.
Πόσες φορές ευχήθηκα:
«Αχ, Αγία μου Σοφία, να μπορούσα να σε έβλεπα. Να σου ζητούσα να είσαι δίπλα μου, κοντά μου, όταν κι εγώ βρίσκομαι σε στεναχώριες και δυσκολίες».
Μετά από λίγο, για άλλη μια φορά δέχτηκα ουράνια διαπίστωση:
«Και ποιος σου είπε, παιδάκι μου, ότι δεν είμαι δίπλα σου;
Ποιος σου είπε ότι κάθε φορά που με φωνάζεις δεν είμαι δίπλα σου;
Αλλά και όσες φορές εσύ μπορεί να το ξεχνάς, εγώ πάλι δίπλα σου είμαι.
Εγώ είμαι κοντά στο κρεβάτι σου, όταν είσαι κουρασμένος από χίλιες δυο στεναχώριες. Όπως έκανα στις κόρες μου, όταν ζούσα εδώ στη γη, έτσι κάνω τώρα και σε σένα».

ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

 

ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Ο Ουρανός αυτή τη στιγμή, σας το λέω με πλήρη βεβαιότητα των λόγων μου, έχει στείλει όλους τους Αγίους εδώ στη γη, να βρίσκονται ανάμεσα μας και να μας βοηθάνε. Αλλά και όλοι οι Άγγελοι είναι επιστρατευμένοι να είναι δίπλα μας και να μας βοηθήσουν.
Είναι η στιγμή που θα ζήσουμε αυτό που λέμε με μια προσευχή και που πολλοί δεν την καταλαβαίνουν: «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν». Εγώ σας ρωτώ: Μόνο οι φτωχοί σε αυτή την κρίση υποφέρουν; Δεν βλέπετε όλους αυτούς που είχαν πλούτη, που είχαν χρήματα, που είχαν επιχειρήσεις, που ήταν μεγάλοι και οργανωμένοι, που βρίσκονται αυτή τη στιγμή; Ξέρετε τι σημαίνει να βλέπεις ανθρώπους επιχειρηματίες να κλείνουν την επιχείρηση τους και να τους βλέπεις στις τηλεοράσεις να ψάχνουν στους κάδους απορριμμάτων, για να βρουν κάτι να φάνε; Πλούσιοι λοιπόν επτώχευσαν και επείνασαν, αλλά προσέξτε τι λέει παρακάτω: «Οι δε εκζητούντες τον Κύριο, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού». Αυτό θα γίνει προφητικά και τώρα.

ΤΙ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ; - Οσίου Παϊσίου -

ΤΙ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ;

 

Οι άνθρωποι που τους χτύπησαν μερικοί βαρδάρηδες - δοκιμασίες, είτε γιατί το επέτρεψε ο Θεός για να τους φρενάρει, είτε από φθόνο του πονηρού, χρειάζονται μετά πολλές λιακάδες και δροσιά πνευματική, για να ανθίσουν και να καρποφορήσουν.
Όπως και τα δένδρα, όταν ξεθαρρεύουν από τις χειμωνιάτικες λιακάδες αλλά τα φρενάρει ο βαρδάρης, χρειάζονται μετά συνέχεια λιακάδες ανοιξιάτικες και βροχούλα, για να κυκλοφορήσουν οι χυμοί και να βγάλουν άνθη και καρπούς.

- Γέροντα, για να πάρει κανείς την πνευματική στροφή, τί χρειάζεται;

- Φιλότιμος αγώνας με ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό. Η εμπιστοσύνη στον Θεό και η απλότητα με τον φιλότιμο αγώνα φέρνουν την εσωτερική ειρήνη και σιγουριά, και τότε γεμίζει η ψυχή από ελπίδα και χαρά. Χρειάζεται υπομονή, φιλότιμο και πνευματική παλληκαριά, για να στεφανωθεί ο αθλητής.

Να αγωνίζεσθε με απαλότητα και απλότητα! (Οσίου Πορφυρίου)

Να αγωνίζεσθε με απαλότητα και απλότητα! 

(+Οσίου Πορφυρίου)

Να αγωνίζεσθε στην πνευματική ζωή, απλά, απαλά, χωρίς βία. Η ψυχή αγιάζεται και καθαίρεται με τη μελέτη των λόγων των πατέρων, με την αποστήθιση ψαλμών, αγιογραφικών χωρίων, με την ψαλτική, με την ευχή. Δοθείτε λοιπόν σε αυτά τα πνευματικά και αφήστε όλα τα άλλα. Στη λατρεία του Θεού μπορούμε να φθάσουμε εύκολα αναίμακτα. Είναι δύο δρόμοι που μας οδηγούν στο Θεό, ο σκληρός και ο κουραστικός με τις άγριες επιθέσεις κατά του κακού και ο εύκολος με την αγάπη. Υπάρχουν πολλοί που διάλεξαν το σκληρό δρόμο ώσπου έφθασαν σε μεγάλη αρετή. Εγώ βρίσκω ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι αυτός με την αγάπη. Αυτόν να ακολουθείτε και εσείς.

Διαβάστε έναν διδακτικό διάλογο μέσα στο τρένο!

Διαβάστε έναν διδακτικό διάλογο μέσα στο τρένο! 

Κάποτε ο π. Κλεόπας Ηλιέ, όταν ακόμη ήταν απλός μοναχός, πήγε με το τρένο από το Πασκάνι προς το Μπακάου (στή Ρουμανία)...
 

Στο βαγόνι ήταν μόνος. Στην επόμενη στάση ανέβηκε μια ομάδα αξιωματικών του στρατού.
 

Διηγείται ο γέροντας:
 

Εγώ έβλεπα την προσευχή μου. Ένας από αυτούς έλεγε ειρωνικά πως θα πάει καλά το τρένο… Εγώ δεν είπα τίποτε. Κοίταζα το Κύριε ελέησόν με.

Ένας άλλος είπε:

– Καλύτερα να μας πεί το παραμύθι του για τον Θεό, ότι ένας γέρος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, τα αστέρια και όλο το σύμπαν…
 

Εγώ δεν είπα τίποτα και συνέχισα την προσευχή μου.
 

Τελικά ένας από αυτούς έρχεται μπροστά μου και μου λέει:

ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΗΜΟΥΝΑ ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΘΑ ΄ΡΘΕΙΣ!

ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ένας πατέρας πάντρεψε τον μονάκριβο γιο του και απ΄ την αγάπη που του είχε του έκανε δώρο όλη την περιουσία του, δεν κράτησε τίποτα για τον ίδιο...

Οι χαρούμενες στιγμές πέρασαν και για αντάλλαγμα η νύφη του και ο γιος του τον πέταξαν στο υπόγειο να μένει...

Έστελναν καθημερινά το παιδί τους να του δίνει ένα πιάτο φαί.

Μια μέρα του έδωσαν και μια παλιά κουβέρτα να την πάει στον παππού του.

Τότε, το παιδί την κοίταξε για λίγο κι έπειτα πηρέ ένα ψαλίδι και την έκοψε στην μέση...

''Γιατί παιδί μου το έκανες αυτό;'' του είπε έντονα η μάνα του.

''Το κρεβάτι του παππού μου είναι μικρό και η κουβέρτα θα περισσεύει... Θα κρατήσω το μισό κομμάτι για σένα όταν γεράσεις να σκεπάζεσαι κι εσύ με αυτό όπως ο παππούς''.


Οι γονείς συγκλονίστηκαν. Κατάλαβαν το λάθος τους. Με δάκρυα στα μάτια και με ντροπιασμένο πρόσωπο πήγαν, γονάτισαν μπροστά στον πικραμένο πατέρα και του ζήτησαν συγχώρεση...

Πότε είναι η ΝΗΣΤΕΙΑ των Αγίων Αποστόλων;

Η ΝΗΣΤΕΙΑ των Αγίων Αποστόλων

Όπως είναι γνωστό, η νηστεία δεν είναι αυτοσκοπός στην πνευματική μας ζωή αλλά εργαλείο που μας βοηθά να καθαριστούμε, μεταμορφώνοντας τα πάθη μας για να φτάσουμε στην Βασίλεια του Θεού!

Μέσα στις νηστείες που έχει θεσπίσει η Εκκλησία, υπάρχει και η νηστεία των Αγίων Αποστόλων, που είναι δυστυχώς άγνωστη σήμερα σε πολλούς Χριστιανούς. 

Στις 29 Ιουνίου, η Εκκλησία εορτάζει την εορτή των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Έτσι, προς ανάμνηση του μαρτυρικού θανάτου των δύο Αποστόλων, έθεσε να ολοκληρώνεται και η νηστεία αυτή.

Η νηστεία αυτή, κατά τον Μ. Αθανάσιο (4ον αιώνα) ξεκινούσε μετά την Πεντηκοστή, λόγω του ότι οι Απόστολοι ξεκίνησαν τότε το έργο τους. Υπενθυμίζεται έτσι σθεναρά και σε όλους εμάς, ότι οι Χριστιανοί οφείλουν να μιμούνται το έργο των αγίων Αποστόλων και να διαδίδουν με ειρηνικό τρόπο την Αγάπη για τον αληθινό Θεό και την διδασκαλία του Ιησού Χριστού.

Κατά τις Αποστολικές Διαταγές, προτάθηκε να ξεκινάει καλύτερα μετά την Κυριακή των Αγ. Πάντων, όπως ισχύει και μέχρι τώρα.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εξηγεί στο «Ιερό Πηδάλιο», ότι η Νηστεία αυτή αποφασίστηκε να αρχίζει καλύτερα τότε, γιατί κατά την πρώτη εβδομάδα του Αγίου Πνεύματος είναι μεγάλες μέρες και δεν νηστεύουμε, κι έπειτα νηστεύουμε, διότι οι Θείοι Απόστολοι πρώτα νήστευσαν και προσευχήθηκαν και ύστερα ξεκίνησαν το Κήρυγμά τους.

Επειδή είναι λοιπόν κινητή νηστεία, διαφέρει κάθε χρόνο στη διάρκεια ημερών και υπολογίζεται ανάλογα με το πότε είναι το Πάσχα. Αν το Πάσχα πέσει αρχές Απριλίου, τότε η νηστεία διαρκεί έως 4 εβδομάδες, αλλά αν πέσει αρχές του Μαΐου, τότε η νηστεία μπορεί να είναι μόνο 2 η 3 μέρες και κάποτε ούτε αυτό.

Συγκεκριμένα, η νηστεία των Αγίων Αποστόλων αρχίζει 8 εβδομάδες μετά το Πάσχα, τη Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και τελειώνει στις 28 Ιουνίου, τη παραμονή της Εορτής των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. 

Κατά την νηστεία αυτή, δεν τρώμε κρεατικά, αυγά, γαλακτοκομικά. Επιτρέπεται το κρασί, ελαιόλαδο και ψάρια, εκτός της Τετάρτης και Παρασκευής.

Εύχομαι όλοι μας να μην παραμελήσουμε και αυτή την σημαντική νηστεία της Εκκλησίας μας αλλά να την χρησιμοποιήσουμε καταλλήλως προς ωφέλεια της ψυχής μας. 

Καλό στάδιο... Καλό πνευματικό αγώνα!!!

Και να θυμάσαι:
Σε τίποτα δεν ωφελεί η νηστεία των φαγητών αν δεν συνοδεύεται και από την νηστεία των παθών!