Τι λένε οι Άγιοι για τους κληρικούς και μοναχούς των εσχάτων χρόνων;

 Τι λένε οι Άγιοι για τους αρχιερείς, κληρικούς και μοναχούς των εσχάτων χρόνων;

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

«Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι των όλων» προφητεύει για τα έσχατα χρόνια ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

(«Ο Πατροκοσμάς», Προφητεία 57η , σελ. 39)

Ο Άγιος Ιππόλυτος

«Οι ποιμένες ως λύκοι γενήσονται. Οι ιερείς το ψεύδος ασπάσονται. Οι μοναχοί τα του κόσμου ποθήσουσιν…» γράφει για την εποχή του Αντιχρίστου ο άγιος Ιππόλυτος.

(Άγιος Ιππόλυτος ΒΕΠΕΣ 6, 278)

"Θεέ μου, Πάρε με". Θαυμαστό περιστατικό ιερέα για τη μεταθανάτια ζωή

+ Θεέ μου, πάρε με! +

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΙΕΡΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΖΩΗ

"Θεέ μου, πάρε με!" Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε!

Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία κι ότι αποτελεί έλλειψη υπομονής κι ελπίδας στη βοήθεια του Θεού.

Το ακόλουθο περιστατικό, το βεβαιώνει ξεκάθαρα. Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην επαρχία και στην Αθήνα.

Είπε: «Εγώ, αφ’ ότου έγινα ιερέας, με κυνήγησε η συκοφαντία (το σύγχρονο μαρτύριο). Πότε με τον έναν τρόπο, πότε με τον άλλον, με πίκραιναν και με καταρράκωναν πολλοί, με ψευδείς κατηγορίες. Αυτό γινόταν επανειλημμένα. Τόσο πόνεσα και τόσο κουράστηκα, που λύγισα κι αρκετές φορές είπα: "Θεέ μου, πάρε με!". Και τελικά, με πήρε».

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ (+28 Ιουλίου)

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ

(Η μνήμη της εορτάζεται στις 28 Ιουλίου)

1. ΤΗΝ ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ ΓΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

H αγία  Ειρήνη, η Ηγουμένη της Μονής του Χρυσοβαλάντου, καταγόταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε το 835 μ.Χ. όταν ακόμα βασίλευε στο Βυζάντιο ο εικονομάχος αυτοκράτορας Θεόφιλος.

Ο αυτοκράτορας αυτός έγραψε μια από τις χειρότερες σελίδες στην ιστορία της Εκκλησίας μας, γιατί ήταν ένας από τους πιο σφοδρότερους διώκτες των αγίων Εικόνων. Όταν το 842 μ.Χ. πεθαίνει, αναλαμβάνει την διακυβέρνηση του Βυζαντινού κράτους η ευσεβεστάτη σύζυγός του Θεοδώρα, μέχρι να ενηλικιωθεί ο γιος του ο Μιχαήλ Γ΄ , ο επονομαζόμενος μέθυσος.

Ο ατίθασος όμως και υπερβολικά ζωηρός χαρακτήρας του νεαρού Μιχαήλ, φοβίζει την μητέρα του Θεοδώρα και την υποχρεώνει να λάβει δραστικά μέτρα για να τον γλυτώσει από τις διάφορες κακοτοπιές της ζωής, που θα είχαν φοβερό αντίκρισμα στην πορεία του κράτους.

Αφού λοιπόν συνεννοείται με τον αδελφό της τον πρωθυπουργό Βάρδα και την γυναίκα του, αποφασίζουν να βρουν μια πολύ όμορφη, έξυπνη, συνετή και ηθική κοπέλα για να τον παντρέψουν.

Σαν τέτοια, επέλεξαν την δεκαπεντάχρονη Ειρήνη από την Καισάρεια της Καππαδοκίας, που ήταν αδελφή της γυναίκας του Βάρδα και είχε ένδοξη, αρχοντική και πολύ πλούσια καταγωγή.

 Όλη η Καππαδοκία εξάλλου μιλούσε για την ομορφιά, τις αρετές και τα πολλά χαρίσματα που στόλιζαν την Ειρήνη, την πανέμορφη δεύτερη κόρη του ένδοξου στρατηγού της Καππαδοκίας.

Όρισαν λοιπόν ημερομηνία γάμου και έστειλαν την αυτοκρατορική φρουρά να συνοδέψει την μελλόνυμφο καλλονή από την Καισάρεια του Πόντου στην ξακουστή πρωτεύουσα του Βυζαντινού κράτους.

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ (+26 Ιουλίου)

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

(η μνήμη της εορτάζεται στις 26 Ιουλίου)

Σαν το πλήθος των άστρων που στολίζουν τον απέραντο ουρανό, και ακόμα περισσότεροι, είναι εκείνοι που αγάπησαν σ’ αυτή τη γη με όλη τους την καρδιά τον μοναδικό Βασιλιά ουρανού και γης, τον Δημιουργό όλου του κόσμου, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Ανάμεσα τους, άνδρες και γυναίκες, μεγάλοι και μικροί, πλούσιοι και φτωχοί, ασήμαντοι άνθρωποι αλλά και βασιλιάδες.

Αν και γνώριζαν όλοι ότι η αγάπη και η αφοσίωσή τους στον γλυκύ Ιησού υπήρχε περίπτωση να τους έφερνε αντιμέτωπους με τον μίσος των φανατικών ειδωλολατρών και κατά συνέπεια με φριχτά μαρτύρια που έφταναν ως τον θάνατο, ωστόσο, με τίποτε σ’ αυτή τη γη δεν ήθελαν να ανταλλάξουν το πιο πολύτιμο που έκαιγε μέσα στην καρδιά τους.

Τι ήταν αυτό;

Ήταν η απέραντη σαν τη θάλασσα και πιο πύρινη από τη λάβα, που βγαίνει από τα στήθη της γης, μέσα από τα ηφαίστεια, η γλυκιά αγάπη και θείος έρωτας στο Βασιλιά Χριστό, που έκαιγε μέρα - νύχτα, αδιάκοπα μέσα στην καρδιά τους.  

Η απέραντη αυτή γλυκιά αγάπη που είχαν στην καρδιά τους, μαζί με το παράδειγμά τους, γινόταν φως, φως λαμπρό που φώτιζε και καθοδηγούσε αναρίθμητες ψυχές, που αναζητούσαν με αγωνία τον αληθινό δρόμο για την πραγματική ευτυχία σ’ αυτή τη γη αλλά και την απόκτηση της αιώνιας ζωής.

Έτσι, οι γλυκές αυτές ουράνιες υπάρξεις, μέσα στις οποίες κατοικούσε ο ίδιος ο Θεός, γινόντουσαν ολόδροσες πηγές στις οποίες κατέφευγαν πλήθη ανθρώπων για να ξεκουραστούν και να δροσιστούν από τα γάργαρα νερά της θείας ευλογίας που σκορπούσαν τα αγιασμένα λόγια τους.

Ένας τέτοιος άγγελος, σταλμένος από τον ουρανό να γίνεται άλλοτε φωτεινό αστέρι για να φωτίζει τα σκοτάδια και άλλοτε να γίνεται ολόδροση πηγή για να δροσίζει από τον καύσωνα της αμαρτίας τους ταλαίπωρους ανθρώπους από τις πανουργίες του σατανά είναι και η πανέμορφη νύμφη του Χριστού, η μεγαλομάρτυς αγία Παρασκευή.   

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ

Κοντά στα περίχωρα της Ρώμης, σε ένα πανέμορφο τοπίο, ψηλά σε ένα μικρό λόφο που το στόλιζαν πλήθος τα δένδρα και τα λουλούδια, είχε κτισμένο το σπίτι του ένας ευσεβής και πλούσιος χριστιανός, ο Αγάθων. Μαζί με την επίσης ευσεβή γυναίκα του, την Πολιτεία, ήταν γνωστός σε όλους για τις πολλές αρετές που τον στόλιζαν αλλά πιο πολύ για το πλήθος τις καλοσύνες και φιλανθρωπίες που έκανε.

Πλήθος ήταν οι φτωχοί που έβρισκαν στο χριστιανικό αυτό σπίτι αγάπη, φαγητό αλλά και μια ευσπλαχνική καρδιά για τους να ανακουφίσει με λόγια και με πράξεις από τις πίκρες, τα βάσανα και τις ταλαιπωρίες της ζωής τους.

Αυτοί όμως που σκορπούσαν σ’ όλο τον κόσμο αγάπη και χαρά, είχαν μια μεγάλη λύπη και πόνο στην δική τους καρδιά.

Ποια ήταν η αιτία;

Δεν τους είχε ακόμα χαρίσει ο Θεός το πιο μεγάλο δώρο που δίνει σ’ όλους εκείνους που ακολουθούν την ιερή πορεία του γάμου, ένα παιδί!

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ! (Πατερική διήγηση)

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ!

  ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟ ΙΩΣΗΦ 

Στην Σκήτη του Αγ. Παντελεήμονος στο Κουτλουμούσι, ο μοναχός Ιωσήφ, θέλησε να επισκευάσει, στο πάτωμα της καλύβας του, ένα σανίδι που είχε σπάσει. Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει. Όταν το έβανε στη θέση του, το σανίδι ήταν μεγαλύτερο. Το πήρε, έκοψε το περίσσιο και πήγε πάλι να το τοποθετήσει. Το είδε πως ήταν μικρότερο απ ότι έπρεπε.

Ο Γέρο – Ιωσήφ, ήταν μαραγκός στο επάγγελμα. Παίρνει για δεύτερη φορά τα μέτρα, κόβει άλλο σανίδι στα μέτρα που χρειάζονταν με ακρίβεια, πήγε να το βάλει στη θέση του, αλλά και πάλι περίσσευε, το έκοψε, κι όταν πήγε να το καρφώσει, έγινε μικρότερο. Τότε έχασε την υπομονή του και με θυμό είπε: «Άει στο διάβολο, διάβολε, τι έχεις, τι να σου κάμω για να ταιριάξεις; Τέσσερις φορές σε μέτρησα και τέσσερις σε έκοψα, τώρα τι διάβολο έχεις και δεν ταιριάζεις»;

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΗ - 20 Ιουλίου

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΗ 

- Η μνήμη του τιμάται στις 20 Ιουλίου -

Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

O Προφήτης Ηλίας γεννήθηκε στη Θέσβη της Ιορδανίας (γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης) περί το 816 π.Χ.

Ο πατέρας του Ηλία λεγόταν Σωβάκ και ήταν άνθρωπος ευσεβής και δίκαιος.

Κατά τη γέννηση του παιδιού του, συνέβη το εξής θαυμαστό γεγονός. Βλέπει σε οπτασία λευκοφορεμένους ωραίους αστραπόμορφους άνδρες να περιστοιχίζουν το βρέφος και να το προσφωνούν

«Ηλία – Ηλία»  που σημαίνει «Θεός μου». Έπειτα, αφού σπαργανώνουν το βρέφος με φωτιά, βάζουν και μέσα στο στόμα του φωτιά για να τη φάει.

_{* * *}

Ο Σωβάκ τρομάζει μ’ όλα αυτά και καταφεύγει στους ιερείς του Ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ, για να τους διηγηθεί το περιστατικό και να του δώσουν εκείνοι μια κατά Θεόν εξήγηση.

Εκεί, οι ιερείς μετά από προσευχή και νηστεία του αποκαλύπτουν:

- Σωβάκ, μη φοβάσαι. Το παιδί σου θα ζει πάντα μέσα στο φως και άγγελοι θα το προστατεύουν σ’ όλη του τη ζωή. Ο ΛΟΓΟΣ του θα είναι απόφαση. Ο ΖΗΛΟΣ του θα είναι πύρινος και Η ΑΓΑΠΗ του για το Θεό μια άσβεστη φλόγα. Μάλιστα, αυτός θα κρίνει τον Ισραήλ δια ΠΥΡΟΣ και ΜΑΧΑΙΡΑΣ.

ΚΥΡΙΕ ΦΩΤΙΖΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ!

ΚΥΡΙΕ ΦΩΤΙΖΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ! 

 Μια ομάδα εκδρομέων είχε πάει να επισκεφθεί μια μεγάλη υπόγεια σπηλιά με πάρα πολλές διακλαδώσεις. Είχαν προχωρήσει πάρα πολύ όταν ο οδηγός έκανε ένα αστείο στους επισκέπτες και γύρισε τον γενικό διακόπτη, βυθίζοντας όλη τη σπηλιά μέσα σε ένα πυκνό σκοτάδι.

- Τώρα τους λέει, δεν μπορείτε να βγείτε έξω μόνοι σας. Μόνο εγώ μπορώ να σας βοηθήσω να βγείτε.
 

Όλοι δεν αισθάνονταν και τόσο καλά. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε και πανικοβλημένος ζήτησε να ανάψουν τα φώτα γιατί δεν μπορούσε άλλο να υποφέρει το σκοτάδι.

Κι ο οδηγός άναψε τότε αμέσως τα φώτα. 

                                    * * *
Πόσο πολύτιμο είναι το φως για τους ανθρώπους! Χωρίς αυτό πανικοβαλλόμαστε, χάνουμε τον προσανατολισμό μας...
Σκέψου κι εσύ, μήπως ζεις μια ζωή μέσα στο σκοτάδι, μακρυά από τον Χριστό! 
ΕΛΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!
Μόνο ΑΥΤΟΣ μπορεί να σου διώξει τα σκοτάδια της θλίψης, της απόγνωσης και της απελπισίας!

Μόνο ΑΥΤΟΣ μπορεί να σου δώσει χαρά και να γεμίσει τη ζωή σου με αληθινό ΦΩΣ!

Γιατί: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Άγιος Αιμιλιανός ο μάρτυς -18 Ιουλίου-

Άγιος Αιμιλιανός

ο μάρτυς
Εορτάζει στις 18 Ιουλίου

Ο Άγιος Αιμιλιανός γεννήθηκε στο Δορόστολο της Θρακικής Μοισίας, τότε που αυτοκράτορας ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης.

Ήταν δούλος σε ένα σκληρό και φανατικό ειδωλολάτρη (άλλες πηγές αναφέρουν ότι ήταν γιος τοπικού αξιωματικού ονόματι Σαββατιανού), που όταν έμαθε ότι ο Αιμιλιανός πίστευε στο Χριστό, εξοργίστηκε τόσο πολύ, ώστε αφού τον έβρισε με τα πιο χυδαία λόγια, έπειτα τον μαστίγωσε ανελέητα. Βέβαια, του επεσήμανε ότι, αν συνεχίσει να είναι χριστιανός, θα πάθαινε πολύ χειρότερα. Αλλά οι τιμωρίες και οι απειλές, αντί να κάμψουν το φρόνημα του Αιμιλιανού, φούντωσαν περισσότερο τη φλόγα της πίστης του στο Χριστό. Μάλιστα την επόμενη μέρα πήγε σε ειδωλολατρικό ναό, οπού με σφυρί συνέτριψε όλα τα αγάλματα που ήταν μέσα στο χώρο αυτό. Εξοργισμένοι οι ειδωλολάτρες ιερείς, τον συνέλαβαν και τον παρέδωσαν να δικαστεί.