Η επίκληση της Παναγίας και οι φτερούγες αγίου αγγέλου τον έσωσαν!

Η επίκληση της Παναγίας και οι φτερούγες αγίου αγγέλου τον έσωσαν!

Ένα συγκινητικό περιστατικό, που αποδεικνύει αφ’ ενός τη δύναμη και τη θεϊκή Χάρη που έχει η Παναγία μας και αφ’ ετέρου το πόσο την αγαπούν και Την σέβονται οι άγιοι Άγγελοι, συνέβη προσφάτως σε έναν Έλληνα ξενιτεμένο.

Μια συγγενής του πιστή και ευλαβής, όταν συναντηθήκαν, του έδωσε σαν ευλογία και φυλαχτό έναν Σταυρό, στο κέντρο του οποίου ήταν τοποθετημένη μια μικρή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βαρνάκοβας.

Εκείνος με ευλάβεια την έβαλε στην τσέπη του για προστασία, γιατί είχε κάποια προβλήματα με την καρδιά του και οι γιατροί είχαν τοποθετήσει στο στήθος του βηματοδότη για την καλή λειτουργία της.

Μια μέρα, αιφνίδια, ο βηματοδότης χάλασε τόσο πολύ, που σχεδόν διαλύθηκε! Η καρδιά του έμεινε αβοήθητη και η ζωή του έσβηνε!

Εκείνη τη μεγάλη στιγμή που βρέθηκε μεταξύ ζωής και θανάτου, είδε τί πραγματικά συμβαίνει στον πνευματικό κόσμο!

Είδε τον άγιο Άγγελό του αλλά και το κακό πνεύμα, που με θράσος και μανία διεκδικούσε την ψυχή του.
“Αυτός είναι δικός μου!”, φώναζε.
 

ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ από τη Βουλγαρία, αφιέρωσε τη ζωή του στα ορφανά!

Σύγχρονος Άγιος:

Ηλικιωμένος ζητιάνος από τη Βουλγαρία, αφιέρωσε τη ζωή του στα ορφανά

Αν πιστεύετε ότι η κοινωνική προσφορά και η φιλανθρωπία είναι μόνο στις ΜΚΟ και στις προπληρωμένες δράσεις με κρατικές επιχορηγήσεις, τότε η ιστορία αυτού του σύγχρονου αγίου μπορεί να σας κάνει να αλλάξετε γνώμη.

Ο Ντόμπρι Ντιμίτροβ Ντομπρέβ, πιο γνωστός ως παππούς Ντόμπρι, είναι ένας ζητιάνος από τη Βουλγαρία, ο οποίος, παρόλο που φέτος γίνεται 100 ετών, περπατά πολλά χιλιόμετρα κάθε μέρα για να καθίσει ή να σταθεί μπροστά από τον καθεδρικό ναό του Alexander Nevsky, στη Σόφια, και να συγκεντρώσει χρήματα.

Ομως αυτό που τον κάνει μοναδικό, είναι ότι δεν κρατάει ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα που οι άνθρωποι του δίνουν. Τα δωρίζει όλα για την αποκατάσταση και τη διατήρηση πολλών βουλγαρικών Ορθόδοξων εκκλησιών και ορφανοτροφείων, πραγματοποιώντας την μεγαλύτερη χρηματοοικονομική προσφορά που έχει γίνει ποτέ, αγγίζοντας συνολικά τα 40.000 ευρώ.

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ στον Ρώσο άγιο Αλέξανδρο του Σβιρ

Η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Τριάδος

στον Ρώσο άγιο Αλέξανδρο του Σβιρ

Το μέγα αυτό θαύμα έγινε ως εξής. Το έτος 1508 σε ηλικία 60 ετών αφ' ότου ο όσιος Αλέξανδρος άρχισε τότε να ασκείται με αγώνες που υπερβαίνουν την ανθρώπινη δύναμη σε πείνα, δίψα και στην αντοχή του ψύχους, ελπίζοντας ότι με το πρόσκαιρο αυτό ψύχος του χειμώνα θα αποφύγει τη μέλλουσα αιώνια κόλαση. Οι δαίμονες όμως, βλέποντας να καταπολεμούνται απ' τον Όσιο και καταλαβαίνοντας ότι επρόκειτο να εξοστρακιστούν απ' αυτόν, προσπάθησαν απ' την αρχή να τον τρομοκρατήσουν. Εμφανίζονταν άλλοτε μεν σαν θηρία και άλλοτε σαν φίδια που έτρεχαν κατεπάνω του με συριγμούς και θηριώδη αγριότητα και του προκαλούσαν πολλούς άλλους πειρασμούς.

Μια νύχτα ο όσιος Αλέξανδρος πήγαινε προς το μοναχικό ερημητήριο του οπού συνήθιζε να προσεύχεται μόνος του, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του ένα αναρίθμητο πλήθος δαιμόνων, σαν να 'ταν στρατός πολύς, και άρχισαν να πηδούν κατεπάνω του με μανία, να τρίζουν τα δόντια τους, ενώ απ' το στόμα τους φαινόταν έβγαινε μια μεγάλη φλόγα και με λύσσα να του φωνάζουν:

-Φύγε, φύγε απ' αυτόν τον τόπο, αναχώρησε γρήγορα απ' εδώ, για να μην πεθάνεις με θάνατο κακό.

Ο Όσιος όμως, σαν καλός μαχητής του Ιησού Χριστού οπλισμένος με προσευχή, δεν τρομοκρατήθηκε καθόλου απ' αυτούς, γιατί γνώριζε την ασθενική δύναμη τους. Και η προσευχή, του έβγαινε από το στόμα του σαν πύρινη φλόγα και κατέκαψε και αφάνισε όλες τις ανίσχυρες λεγεώνες των δαιμόνων.

Ο όσιος Αλέξανδρος συνέχισε τότε το δρόμο του και ήρθε στο μοναχικό ερημητήριο του όπου έκανε τις συνηθισμένες προσευχές του στο Θεό, οπότε ξαφνικά ένας άγγελος με λαμπρά ενδύματα παρουσιάστηκε μπροστά του. Βλέποντας τον ο Όσιος αισθάνθηκε φόβο και τρόμο και πέφτοντας στο έδαφος έμεινε εκεί σαν νεκρός. Ο άγγελος τον έπιασε από το χέρι και του είπε:

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ

Κάποτε χριστιανοί μου κάποιος μοναχός, έφυγε από το κοινόβιο και την ευλογημένη υπακοή και πήγε στην έρημο να γίνει ησυχαστής.

Ο λογισμός του απαιτούσε να αφοσιωθεί μέρα νύχτα στη μελέτη και θεωρία του ονόματος του Ιησού Χριστού και μάλιστα στο μυστήριο της Τριαδικότητος του Αγίου Θεού.
Έτσι πίστευε ότι θα μπορούσε μέσα στην ερημιά και στη γαλήνη της ησυχίας να ενωθεί με τον Θεόν χωρίς μέριμνες και χωρίς σκοτούρες.

Ύστερα όμως από δύο τρεις ημέρες κουράστηκε, άλλωστε εύκολα δεν μπορεί κανένας να αντέξει και παραπάνω εδώ που τα λέμε. Σε κάποια στιγμή λοιπόν των ιερών του στοχασμών, αισθάνθηκε κοντά του την παρουσία κάποιου.
Τι ήταν; Ένα μικρό ποντίκι. Είχε ανεβεί στην μπαλωμένη και τρύπια παντούφλα του, και μύριζε το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού του. Έτσι αποσπάσθηκε η προσοχή του και ήταν αδύνατον να κρατήσει αμετακίνητο το νου του, στην ενθύμηση του Θεού και στην προσευχή του.

Το είδε και είπε μέσα του: «Εγώ άφησα τα πάντα για να επικοινωνώ αμέριμνα και σωστά με τον Θεόν και να έρχεται τώρα να μου την χαλάσει ένας ποντικός. Ε, αυτό δα, παρατραβάει...» 

Γυρίζει και νευριασμένος λέει τότε δυνατά στο ποντίκι:

-«Γιατί βρε σιχαμένο μου διακόπτεις την προσευχή μου;»
-«Επειδή πεινάω, απάντησε το ποντίκι».

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΙΣΘΟΣ

- Γέροντα, ποιος πρέπει να κάνει τις δουλειές του σπιτιού; Η γυναίκα ή ο άντρας;
- Όποιος προλάβει πρώτος... Αυτός θα έχει και
τον μεγαλύτερο μισθό. 

(Γέροντας Παϊσιος)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ!

Η ιστορία του Αετού . . .

Ο Αετός είναι ο μακροβιότερος από τα Αρπακτικά πτηνά.
Μπορεί να ζήσει μέχρι 70 χρόνια!

Αλλά για να φθάσει σε αυτή την ηλικία πρέπει να πάρει μια σκληρή απόφαση.

Στα 40 του . . .
- Τα μακριά & ευέλικτα νύχια του δεν μπορούν πλέον να αρπάξουν τη λεία του για να τραφεί.
- Το μακρύ & κοφτερό ράμφος του γίνεται πολύ κυρτό.
- Τα υπερήλικα & βαριά φτερά του, που οφείλονται στα πυκνά πούπουλα, κολλάνε στο στήθος του & τον δυσκολεύουν στο πέταγμα.

Του μένουν, λοιπόν, δύο επιλογές: να πεθάνει ή να περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που διαρκεί 150 μέρες...

ΜΑΘΗΜΑ ΑΞΙΑΣ!!!!!!!

 
 ΤΟ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΤΩΝ 20 ΕΥΡΩ

Ένας καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους μαθητές:

«Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;» 

Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.

Τότε ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε...  

«Υπάρχει κάποιος που θέλει ακόμη αυτό το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα;»

Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάλι πάνω το χέρι.
Έπειτα έριξε το χαρτονόμισμα στο πάτωμα και άρχισε να το κλωτσά και να χοροπηδά πάνω στο 20ευρω με τα παπούτσια του.

Το μάζεψε από το πάτωμα τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο. Και τους ξανάκανε την ίδια ερώτηση: «Ποιός θέλει αυτό το τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο, χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;» Όλοι ξανά στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.

«Παιδιά μου» τους είπε «Σήμερα θα πάρετε ένα μεγάλο μάθημα. Ότι και να έκανα στο χαρτονόμισμα εσείς πάλι το θέλατε γιατί δεν έχασε την αξία του. Ακόμη αξίζει 20 Ευρώ!! Πολλές φορές στην ζωή, μας τσαλακώνουν, μας κτυπούν, μας ρίχνουν κάτω στο πάτωμα, μας ποδοπατούν, άνθρωποι και γεγονότα. Έτσι, πιστεύετε πως πλέον δεν έχετε καμία αξία, αλλά η πραγματική σας αξία δε θα έχει αλλάξει στα μάτια αυτών που σας αγαπούν πραγματικά. Και κυρίως στα μάτια του Θεού! Ακόμη και τις μέρες που δεν είμαστε στα καλύτερα μας, η αξία μας παραμένει. Είμαστε παιδιά Του!».

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ Ο ΡΟΔΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ

Ο Βίος του Αγίου Μελετίου μέσα από τις παραστάσεις της Ιεράς Εικόνος του.

Ο Άγιος Μελέτιος ο εν Υψενή της Ρόδου.

Η Μνήμη του τιμάται την 12ην Φεβρουαρίου

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΤΟΥ ΡΟΔΙΟΥ +12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Η Ρόδος εορτάζει τον Όσιο Μελέτιο που αγιοποιήθηκε πρόσφατα μαζί με τον Άγιο Πορφύριο...

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΙΒ´ (12)
Μνήμη του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών ΜΕΛΕΤΙΟΥ του εκ Λάρδου, δομήτορος γενομένου της ιεράς και σεβασμίας Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου της Υψενής.

Στίχοι.
Μονήν εγείρας τη Παρθένω Μαρία,
Μονάς κατοικείς ευκλεώς των Αγγέλων.
Δευτερίη δεκάτη Μελέτιος τιμάσθω αγλαώς. 


Ο  Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών Μελέτιος, γεννήθηκε περί τα τέλη του 18ου αιώνα στο χωριό Λάρδος της Ρόδου και ονομάστηκε κατά το άγιο Βάπτισμα Εμμανουήλ. Οι ευσεβείς γονείς του Νικόλαος και Σταματία τον ανέθρεψαν κατά την αποστολική ρήση «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» και εμφύτευσαν στην ψυχή του την αγάπη προς τον Θεό και τις παραδόσεις του ευσεβούς ημών Γένους. Από τη βρεφική ηλικία φαινόταν ότι ήταν «σκεύος εκλογής» αφού αρνούνταν να θηλάσει το μητρικό γάλα κατά τις νηστίσιμες ημέρες της Τετάρτης και Παρασκευής. Αργότερα, όταν μεγάλωσε, μοίραζε αγαθά από την πατρική αποθήκη στους φτωχούς χωρίς αυτά να ελαττώνονται, γεγονός που προκάλεσε την έκπληξη των γονέων του, που τον είχαν προηγουμένως επιτιμήσει.

Από τον εφημέριο της γενέτειράς του διδάχθηκε ανάγνωση και γραφή και επιδόθηκε με ζήλο στη μελέτη των βίων των Αγίων της Εκκλησίας, τους αγώνες των οποίων προσπαθούσε να μιμηθεί σχολάζοντας στην αγρυπνία, την προσευχή και τη νηστεία. Μέσα στην ψυχή του άναψε ο θείος πόθος και προτιμούσε να αποσύρεται στο δάσος για να προσεύχεται απερίσπαστος στον Θεό, με θερμά δάκρυα, ολονύκτιες δεήσεις και γονυκλισίες. Ο συνήθης τόπος που αποσυρόταν ήταν ένα σπήλαιο στην περιοχή της ερειπωμένης τότε αρχαίας Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου του Ύψους.

Η ΑΓΑΠΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙ!

Η αγάπη πληροφορεί!

Γέροντα, πώς θα δείξω αγάπη;

- Να δείξω αγάπη; δεν το καταλαβαίνω. Αυτό είναι κάτι ψεύτικο, υποκριτικό. Να υπάρχει η αγάπη μέσα μας και να μας προδώσει, ναι. 

Η αληθινή αγάπη πληροφορεί τον άλλον χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. Αγάπη είναι να ακούσεις με πόνο την στενοχώρια του άλλου. Αγάπη είναι κι ένα βλέμμα πονεμένο κι ένας λόγος που θα πεις με πόνο στον άλλον, όταν αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία.

Αγάπη είναι να συμμεριστείς την λύπη του, να τον αναπαύσεις στην δυσκολία του. Αγάπη είναι να σηκώσεις έναν βαρύ λόγο που θα σου πει. Όλα αυτά βοηθούν περισσότερο από τα πολλά λόγια και τις εξωτερικές εκδηλώσεις.

Όταν πονάς εσωτερικά για τον άλλον, ο Θεός τον πληροφορεί για την αγάπη σου και την καταλαβαίνει χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. Όπως και όταν δεν εκδηλώνεται η κακία μας, αλλά είναι εσωτερική, πάλι ο άλλος την καταλαβαίνει. Βλέπεις, και ο διάβολος, όταν παρουσιάζεται ως «άγγελος φωτός», φέρνει ταραχή, ενώ ο Άγγελος ο πραγματικός φέρνει μια απαλή ανέκφραστη αγαλλίαση.

- Τι είναι αυτό, Γέροντα, που με εμποδίζει να πληροφορούμαι την αγάπη των άλλων;

- Μήπως δεν έχεις καλλιεργήσει την αγάπη; Όποιος αγαπάει, πληροφορείται για την αγάπη του άλλου, αλλά και πληροφορεί τον άλλον για την αγάπη του.

Καταλαβαίνει ο άλλος αν υποκρίνεσαι ή αν τον αγαπάς πραγματικά, γιατί πάει σαν τηλεγράφημα η αγάπη. Αν κάνουμε λ.χ. μια επίσκεψη σ' ένα ορφανοτροφείο , τα παιδιά αμέσως θα καταλάβουν με τι διάθεση πήγαμε. Είχαν έρθει μια φορά στο Καλύβι να ζητήσουν τη γνώμη μου κάποιοι που ήθελαν να κάνουν ένα ίδρυμα για εγκαταλελειμμένα παιδιά. «Το κυριότερο από όλα, τους είπα, είναι να πονέσετε τα παιδιά αυτά σαν παιδιά σας και ακόμη περισσότερο.

Αυτό είναι που θα πληροφορήσει τα παιδιά για την αγάπη σας. Αν δεν τα πονάτε, μην ξεκινάτε να κάνετε τίποτε». Τότε ένας γιατρός , πολύ ευλαβής, είπε: «Έχεις δίκαιο, Πάτερ. Κάποτε μια συντροφιά είχαμε επισκεφθεί για πρώτη φορά ένα ορφανοτροφείο και τα παιδιά κατάλαβαν την διάθεση του καθενός. "Ο κύριος τάδε, είπαν, είναι περαστικός ο κύριος τάδε ήρθε να περάσει την ώρα του μαζί μας ο κύριος τάδε μας αγαπάει πραγματικά"». Βλέπετε πώς πληροφορεί η αγάπη;

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ +13 ΙΟΥΛΙΟΥ

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  

Ο ΕΝ ΜΟΝΑΧΩ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΣ

   Στὶς 4 Φεβρουαρίου 2012 ἔλαβε χώρα ἡ τελετὴ τῆς ἁγιοποίησης τοῦ Ἀλέξανδρου Schmorell ἀπὸ τὴν Ρώσικη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς διασπορᾶς καὶ ἀναγνωρίστηκε ἀργότερα καὶ ἀπὸ τὴν ἐπίσημη Ρώσικη ἐκκλησία. Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου τοῦ Μονάχου τελεῖται τὴν 13 Ἰουλίου.

Ὅπως καὶ σὲ ἄλλες πόλεις τῆς Γερμανίας (Ρόστοκ καὶ Κάσελ) καὶ στὸ Μόναχο, πλατείες, σχολεῖα καὶ δρόμοι ἀφιερώθηκαν στὴ μνήμη τοῦ Ἀλέξανδρου Schmorell καὶ ἄλλων μελῶν τῆς ὁμάδας «Λευκὸ Ρόδο (White Rose)» - νεαροὶ φοιτητὲς Χριστιανοὶ - οἱ ὁποῖοι ἀντιστάθηκαν στὸ τέρας τοῦ ναζισμοῦ, κατὰ τοῦ Φύρερ τῆς NSDAP καὶ καταδικάστηκαν σὲ θάνατο.

Ὁ Ἀλέξανδρος Schmorell γεννήθηκε στὶς 16 Σεπτεμβρίου 1917 στὸ Ὄρενμπουρκ τῆς Ρωσίας ἀπὸ πατέρα Γερμανό, τὸν Hugo Schmorell, ἕνα φημισμένο γιατρό, καὶ μητέρα Ρωσίδα, τὴν Ναταλία Vvedenskaja, κόρη ἑνὸς ὀρθόδοξου ἱερέα καὶ φοιτήτρια τῆς οἰκονομίας, ἡ ὁποία βάφτισε τὸ παιδὶ ὀρθόδοξο.

Ὅταν ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν 2 ἐτῶν ἔχασε τὴν μητέρα τοῦ στὸ ἐμφύλιο πόλεμο ἀπὸ τύφο. Ὁ πατέρας φρόντισε νὰ μεγαλώσει τὸ παιδὶ Ὀρθόδοξα μὲ τὴν Ρωσίδα γκουβερνάντα Feodosija Lapschina (Nanny), μία εὐσεβῆ μὲ θερμὴ πίστη γυναίκα, ἐνῶ ξαναπαντρεύτηκε, μία καθολικὴ Γερμανίδα τὴν Ἐλισάβετ. Μετὰ τὴν κατάληψη τῆς χώρας ἀπὸ τὸ κομμουνιστικὸ καθεστὼς ἡ οἰκογένεια ἀναγκάζεται νὰ μεταναστεύσει. Ὁ Ἀλέξανδρος εἶναι μόλις 4 ἐτῶν καὶ οἱ γονεῖς παίρνουν μαζί τους στὸ Μόναχο καὶ τὴν ἀφοσιωμένη γκουβερνάντα Nanny. Ἐκεῖ ὁ Ἀλέξανδρος πηγαίνει στὸ σχολεῖο καὶ συνεχίζει τὴν πνευματική του ζωὴ στὴν Ὀρθόδοξη Ρωσικὴ Ἐκκλησία τοῦ Μονάχου μὲ τὴν ὁποία πάντα τὸν συνέδεε ἐσωτερικὰ ἡ εἰκόνα τῆς μητέρας του, ἀλλὰ καὶ ἡ ὀρθόδοξη στάση καὶ ἐκπαίδευση τῆς ἁπλῆς καὶ πιστῆς γκουβερνάντας του.

Ὅταν ἦταν φοιτητὴς τῆς ἰατρικῆς, ξεσπάει ὁ Β Παγκόσμιος πόλεμος καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ὑπηρετεῖ στὸ Γερμανικὸ στρατὸ στὴν Τσεχοσλοβακία καὶ ἀργότερα στὴν Γαλλία μαζὶ μὲ τὸν φίλο του Hans Scholl, ἐπίσης φοιτητῆ τῆς ἰατρικῆς. Καὶ οἱ δυὸ σηκώνουν τὴν μονότονη στρατιωτικὴ καθημερινότητα, ἀλλὰ ὁ Ἀλέξανδρος ξεχωρίζει μὲ τὸ μεγαλόψυχο χαρακτήρα του, γεμάτο χαρὰ καὶ ἐλευθερία. Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν εὐθυμία ὅμως διακρινόταν κάποιες φορὲς μία βαθειὰ ἀναζήτηση καὶ σοβαρότητα.

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ

 Αγάπη και λογισμοί...

Κάποτε ένας μοναχός είπε στον αββά Ζήνωνα:

-Γέροντα, σ’ αγαπώ πολύ!
-Το πιστεύω, απάντησε ο αββάς. Αν όμως κάνω κάτι που δεν σου αρέσει θα συνεχίσεις να μ’ αγαπάς;

Μετά από λίγο καιρό ο μοναχός αυτός άρχισε να συκοφαντεί το γέροντα. Ο αββάς Ζήνωνας που το μάθαινε σκεφτόταν: “ο αδελφός είναι σταλμένος από το Θεό για να θεραπεύσει τη κενόδοξη ψυχή μου. Τον έστειλε για να θεραπεύσει τη κενόδοξη ψυχή μου. Είναι ευεργέτης μου.” Και σε όσους του μετέφεραν τις συκοφαντίες του τους έλεγε:

-Τα λέει αυτά, γνωρίζοντας μόνο τις φανερές μου αμαρτίες. Και αυτές όχι όλες. Πού να γνώριζε και τις κρυφές που είναι αναρίθμητες.

Κάποια στιγμή ο μοναχός μετανόησε και έπεσε στα πόδια του γέροντα παρακαλώντας τον να τον συγχωρήσει. Και ο αββάς Ζήνωνας του απάντησε:

-Τα γνωρίζω όλα αλλά ποτέ δεν έπαυσα να σε αγαπώ. Και για να πειστείς γι’ αυτό άκουσε τι μου συνέβη: Κάποτε πόνεσε πολύ το μάτι μου. Τότε σε θυμήθηκα και σταυρώνοντας το, είπα: “Κύριο Ιησού Χριστέ, με τις ευχές του αδερφού θεράπευσέ με” και αμέσως γιατρεύτηκα. Μην αμφιβάλεις λοιπόν για την αγάπη μου.

(από το Γεροντικό)

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ...

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ...

Κάποτε υπήρχε μια φτωχή γυναίκα που για ότι καλό της συνέβαινε με το παραμικρό έλεγε "Δόξα τω Θεω". Κοντά της όμως ζούσε ένας πλούσιος ο οποίος κάθε φορά που περνούσε μπροστά από το σπίτι της την άκουγε να λέει "Δόξα τω Θεώ, ευχαριστώ Κύριε". Και κάθε φορά τον εκνεύριζε. Ώσπου μια μέρα λέει στο υπηρέτη του:
-Πήγαινε στην αγορά πάρε δυο καρότσια τροφές και πήγαινε την σ΄ αυτήν την γυναίκα. Μα, όταν σε ρωτήσει ποιος τα έφερε να της πεις ο Διάβολος τα έφερε.
Πράγματι λοιπόν την άλλη μέρα χτυπάει το κουδούνι της γυναίκας. Και καθώς ανοίγει βλέπει τα δυο καρότσια με τα τρόφιμα και τον υπηρέτη από πίσω.
-Δόξα τω Θεω, ευχαριστώ Κύριε, λέει εκείνη λάμποντας από χαρά.
-Δεν θέλετε να μάθετε ποιος σας έφερε τα καρότσια; ρώτησε ανυπόμονα ο υπηρέτης...
-Όχι παιδί μου, δεν έχει σημασία, όταν ο Θεός θέλει, ακόμη και ο διάβολος τον υπηρετεί... είπε η γυναίκα και μπήκε μέσα χαρούμενη με τα καρότσια.

ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΑΣΗ Η ΑΓΑΠΗ!

Είναι υπέρβαση η Αγάπη!!!

 

Ο Θεός αγαπά το κάθε πλάσμα Του, αγαπά και σένα, αγαπά και μένα, όχι μόνο όταν πάμε καλά, αλλά κι όταν δεν πάμε καλά, κι όταν κάνουμε λάθη, κι όταν πέφτουμε! Κι όταν είσαι άσωτος, σ' αγαπάει ο Θεός!! 

Σ' αγαπάει ο Θεός!!

Έχεις αξία στα μάτια Του όχι επειδή είσαι καλός ή επειδή είσαι κακός, αλλά επειδή είσαι το πλάσμα της αγάπης Του, το πλάσμα των χειρών Του. Έχεις αξία.

Κι είσαι σε μια πορεία που παλεύεις κι αγωνίζεσαι και δεν σε κρίνει ο Θεός, γιατί ξέρει αυτό που σήμερα είσαι είναι ένα στιγμιότυπο της ζωής σου, είναι μια φάση της ζωής σου, είναι μια δυσκολία της ζωής σου. Παλεύεις, προσπαθείς· δεν τα καταφέρνεις... σ' αγαπάει πάλι ο Θεός!

Είναι δύσκολο να πεις τη λέξη «σ' αγαπώ». Είναι δύσκολο, είναι άθλος, είναι κορυφή η αγάπη, είναι υπέρβαση η αγάπη!!!

Όταν δεν αγαπάς θα πει ότι δεν γνωρίζεις. Όποιος γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει στον άλλο, τον αγαπάει. Όποιος γνωρίζει ότι ο άλλος απέναντί μου δεν είναι ο εχθρός μου κι ας νομίζω ότι είναι ο εχθρός μου -κάτι άλλο μου φταίει, θα τον αγαπήσω τον άνθρωπο αυτό. Θα την αγαπήσεις αυτή που σε πόνεσε πάρα πολύ, που σε πλήγωσε πάρα πολύ, αν καταλάβεις ότι το πρόβλημά σου δεν είν' αυτή κι αυτός, αλλά κάτι μέσα σου που ακόμη δεν έχει θεραπευτεί. Μια πληγή ανοικτή μέσα σου που ακόμα δεν έχει κλείσει. Ένας πόνος μέσα σου που ακόμα δεν έχει ανακουφιστεί, που δεν έχει ηρεμήσει. Δεν έχουμε εχθρούς..