ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ

1. Χριστόφορος, ὁ ἀγαθὸς γίγαντας, εἶναι ἕνας χαρακτηριστικὸς Ἅγιος – Προστάτης ἐπαγγελματιῶν. Ὁ Ἅγιος παρουσιάζεται νὰ μεταφέρει στοὺς ὤμους του παιδιὰ ὅπου τοὺς περνᾶ ἕναν χείμαρρο. Γι’ αὐτὸ προστατεύει τοὺς αὐτοκινητιστὲς (ταξὶ κ.λπ.) ἀλλὰ καὶ κάθε εἴδους ταξιδευτές, ἐπιβάτες καὶ μή. Καὶ οἱ μεταφορεῖς ἐπικαλοῦνται συχνὰ τὴν προστασία του. Λέγεται πὼς ὁ Ἅγιος (ποὺ ἦταν ἄσχημος καὶ σωματώδης) κάποτε ρώτησε ἕναν ἐρημίτη, πὼς νὰ ἁγιάσει! Αὐτὸς τοῦ εἶπε νὰ κάνει νηστεία καὶ προσευχή. «Ἐγὼ δὲν ξέρω ἀπὸ προσευχὲς καὶ νὰ νηστέψω μοῦ εἶναι δύσκολο», ἀπάντησε ὁ Χριστόφορος. «Τότε διάθεσε τὴν δύναμή σου στὸν Χριστὸ καὶ σὲ ὅποιον τὴ χρειάζεται», τοῦ ἀπάντησε ὁ σοφὸς ἐρημίτης. Ὁ Χριστόφορος διάλεξε ἕνα ὁρμητικὸ ποτάμι, ἐγκαταστάθηκε στὴν ὄχθη του καὶ ὅποιος διαβάτης ἤθελε νὰ περάσει τὸ ποτάμι, τὸν ἔπαιρνε στὸν ὦμο του καὶ τὸν περνοῦσε ἀπέναντι. Κάποτε ἐμφανίστηκε στὴν ὄχθη τοῦ ἀγριεμένου ποταμοῦ ἕνα μοναχικὸ παιδί. Ὁ μετέπειτα Ἅγιος προσφέρθηκε νὰ τὸ περάσει ἀπέναντι. Τὸ ἀνέβασε στὸν ὦμο του, ὅμως μὲ ἔκπληξη διαπίστωσε ὅτι τὸ παιδὶ ἦταν πολὺ βαρύ. «Ὅλο τὸν κόσμο νὰ κουβαλοῦσα δὲν θὰ ἦταν τόσο βαρύς», εἶπε ὁ Ἅγιος. «Δὲν κουβαλᾶς μόνο ὅλον τὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὸν Πλάστη του!», ἀπάντησε τὸ παιδί, ποὺ δὲν ἦταν ἄλλο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο. Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ καὶ προστάτης τῶν «ἄσχημων», γι’ αὐτὸ καὶ παρουσιάζεται πολλὲς φορὲς σκυλόμορφος. Σὲ εἰκόνες λαϊκὲς παρουσιάζεται ὡς κυνοπρόσωπος († 9 Μαΐου, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι 13 Ἅγιοι μὲ αὐτὸ τὸ ὄνομα).
2. Ἀνδρόνικος καὶ Ἀθανασία, ἦταν ἀργυροπρᾶτες καὶ δάνειζαν χωρὶς κέρδος. Μετὰ τὸν θάνατο τῶν παιδιῶν τους μοίρασαν τὴν περιουσία τους, ἔγιναν καὶ οἱ δύο μοναχοὶ καὶ ἔζησαν ὅλη τὴν ζωή τους στὸ ἴδιο κελί, τηρώντας τὸ νόμο τῆς σιγῆς († 9 Ὀκτωβρίου)
3. Ἀπόστολος ὁ Νεομάρτυς Πηλίου, Διαμεσολαβητής, μεταφραστής († 16 Αὐγούστου).
4. Ἀχμὲδ ὁ Νεομάρτυς, ὁ κάλφας († 3 Μαΐου).
5. Βαρβάρα, τὴν ἐπικαλοῦνται πολλὲς φορές οἱ μάγειροι, οἱ χαλκουργοὶ καὶ οἱ κωδωνοποιοί. Ἴσως λόγῳ θορύβου, ποὺ παρομοιάζεται μὲ αὐτὸν τοῦ πυροβολικοῦ. Ἡ Ἁγία θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ἀκόμα καὶ προστάτιδα τῶν κατασκευαστῶν τῶν πυροτεχνημάτων († 4 Δεκεμβρίου).
6. Γρηγόριος ὁ θαυματουργός, σπούδασε ρητορική, νομικὰ καὶ φιλοσοφία, δίπλα στὸν μεγάλο διδάσκαλο Ὠριγένη († 17 Νοεμβρίου).
7. Γεράσιμος ὁ ἐξ Εὐρυτανίας, ἐργάσθηκε σὲ παντοπωλεῖο τῆς Κωνσταντινούπολης ὡς μισθωτὸς († 3 Ἰουλίου).

ΠΟΤΕ ΜΑΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ;

 ΠΟΤΕ ΜΑΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ;

Και ο βασιλιάς Δαβίδ, όταν για μια του αμαρτία, ο Θεός παραχώρησε να πέσει θανατικό στους Ισραηλίτες, έδειξε την ίδια διαγωγή. «Εγώ είμαι εκείνος που αμάρτησε», είπε. «Εγώ, ο ποιμένας, έκανα το κακό. Αυτά τα πρόβατα τι έκαναν; Χτύπα, λοιπόν, εμένα και την οικογένειά μου» (Β' Βασ. 24:17).

Του αποστόλου Παύλου η φιλαδελφία όμως, ήταν η πιο μεγάλη και πιο θαυμαστή: Ευχόταν ακόμα και να χωριστεί από το Χριστό, αν έτσι θα πήγαιναν κοντά σ' Εκείνον οι ομοεθνείς αδελφοί του (Ρωμ. 9:3).

Ο Μωυσής ζητούσε να εξαφανιστεί κι αυτός μαζί με τους άλλους, ο Παύλος δεν ζητούσε να χαθεί μαζί τους, αλλά, για τη σωτηρία τους, να χάσει μόνο αυτός την ασύλληπτη δόξα του παραδείσου!

Οι προσευχές τέτοιων αγίων, βέβαια, φέρνουν αγαθά αποτελέσματα, όταν κι εμείς οι ίδιοι βοηθάμε.

Όταν αυτό δεν συμβαίνει, ούτε κι εκείνων η βοήθεια ωφελεί. Σε τι ωφέλησε, λ.χ., η προσευχή του Ιερεμία τους Ιουδαίους; Τρεις φορές παρακάλεσε ο προφήτης το Θεό και τρεις φορές άκουσε: «Μην προσεύχεσαι πια για το λαό αυτό και μη μου ζητάς να τους ελεήσω, γιατί δεν θα σε ακούσω!» (Τερ. 7:16).

Σε τι ωφέλησε τον Σαούλ ο Σαμουήλ, που προσευχόταν και πενθούσε γι' αυτόν ως την τελευταία μέρα, και σε τι ωφέλησε τους Ισραηλίτες; «Ποτέ δεν θα κάνω το αμάρτημα να διακόψω την προσευχή μου για τη σωτηρία σας», τους είπε (Α' Βασ. 12:23). Και όμως, όλοι χάθηκαν. Γιατί; Το εξηγεί ο Θεός με το στόμα του προφήτη Ιερεμία: «Αν ακόμα και ο Μωυσής και ο Σαμουήλ σταθούν μπροστά μου και προσευχηθούν γι' αυτούς, δεν θα τους λυπηθώ, γιατί έχει αυξηθεί υπερβολικά η κακία τους» (πρβλ. Ιερ. 15:1).

Ώστε, λοιπόν, σε τίποτα δεν ωφελούν οι προσευχές; Ωφελούν και πολύ μάλιστα, αλλά, όπως είπα, όταν κι εμείς βοηθάμε, θυμηθείτε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο, που αξιώθηκε να γνωρίσει την αληθινή πίστη, επειδή «έδινε πολλές ελεημοσύνες και προσευχόταν αδιάλειπτα στο Θεό» (Πράξ. 10:2).

«ΣΑΣ ΕΔΩΣΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ»

 

«ΣΑΣ ΕΔΩΣΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ»

Θέλω να αλλάξετε ζωή και να ξέρετε κάτι, μας λέει ο Κύριος:

Αν άφηνα τον σατανά να σας πειράξει, θα σας είχε κάνει πάρα πολύ μεγάλο κακό.

Όμως, Εγώ όρισα να έχετε κι άλλες μεγάλες δυνάμεις για να σας βοηθήσουν στην πνευματική σας πορεία. Τις δυνάμεις των Αγγέλων, τις δυνάμεις των Αγίων, τους οποίους πρέπει να παρακαλάτε, να τους ικετεύετε.

ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ, για να σας δίνουν το στίγμα της σωτηρίας και τη βοήθεια που χρειάζεστε.

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ, εσείς τους εγκαταλείπετε… Εσείς τους ξεχνάτε. Εσείς αφήνετε τα σπίτια σας και τις ψυχές σας ανοχύρωτα. Κι ενώ έχω δώσει τους αγγέλους Μου, για να σας στηρίζουν, εσείς δεν χρησιμοποιείτε καν την οχυρωτική αυτή δύναμη.

Είναι τόσο λατρευτικοί απέναντί σας…

Αν όλοι οι έρωτες της γης μαζευόντουσαν και έμπαιναν σε μια ζυγαριά, δεν θα ήταν τίποτα μπροστά στον θεϊκό έρωτα που έχει ο άγγελος, που σας χάρισε ο Πατέρας Μου για να φυλάει τη ψυχή σας. Μόνο που εσείς δεν την χρησιμοποιείτε. Έχουν τέτοια δύναμη οι άγγελοι, που μπορούν να αλλάξουν αυτά που έχουν καθοριστεί για σας…

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΑΛΛΟΤΕ;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΑΛΛΟΤΕ;

Τι λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

«Γιατί λένε μερικοί, δεν γίνονται σήμερα θαύματα; (την απάντηση μου να την ακούσετε με πολλή προσοχή. Γιατί το ερώτημα αυτό το ακούω από πολλούς. Και τακτικά. Αδιάκοπα. Πάντοτε).

Γιατί τότε, όσοι ελάμβαναν το βάπτισμα, άρχιζαν και μιλούσαν ξένες γλώσσες, και τώρα αυτό δεν γίνεται πια;

Γιατί σήμερα ο Θεός πήρε την χάρη των θαυμάτων; 

Το κάνει, όχι για να μας ατιμάσει, αλλά για να μας δώση πιο πολλή τιμή.
Πως; Σας το εξηγώ.
Οι άνθρωποι της εποχής εκείνης ήσαν πιο σκοτισμένοι από μας, αφού μόλις είχαν ξεφύγει από την ειδωλολατρεία. Το μυαλό τους ήταν χοντρό, δεν έκοβε. Ήσαν βουτηγμένοι και κολλημένοι στην ύλη. Δεν μπορούσαν να φαντασθούν, ότι υπήρχαν και αγαθά μη υλικά, πνευματικά. Και φυσικά δεν ήξεραν τίποτε για τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Γιατί όλα αυτά τα δεχόμαστε μόνον, όταν έχωμε πίστη. Για αυτό ήταν ανάγκη να γίνωνται θαύματα.

ΣΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ, Ο ΘΕΟΣ ΜΟΝΟ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ!

ΣΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ, Ο ΘΕΟΣ ΜΟΝΟ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ!
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

Ο Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας.
Γιατί, τι νομίζεις, θέλει να βλέπει το παιδάκι Του να ταλαιπωρείται; Όλα τα βάσανά του, τα κλάματα του, τα λαμβάνει υπ’ όψιν Του και ύστερα πληρώνει.
Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά! Γι’ αυτό, άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήσει το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει, είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του. Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και βασανισμένος σ’ αυτήν την ζωή, αλλά καταδικάζει και αιώνια την ψυχή του.
Οι πνευματικοί όμως άνθρωποι, επειδή όλες τις δοκιμασίες τις αντιμετωπίζουν κοντά στον Χριστό, δεν έχουν δικές τους θλίψεις. Μαζεύουν τις πολλές πίκρες των άλλων, αλλά παράλληλα μαζεύουν και την πολλή αγάπη του Θεού. Όταν ψάλλω το τροπάριο «Μη καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα», καμιά φορά σταματώ στο «αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου…».
Αφού δεν έχω θλίψη, πως να πω «θλίψις γαρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι»; Ψέματα να πω; Στην πνευματική αντιμετώπιση δεν υπάρχει θλίψη, γιατί, όταν ο άνθρωπος τοποθετηθεί σωστά, πνευματικά, όλα αλλάζουν. Αν ο άνθρωπος ακουμπήσει την πίκρα του πόνου του στον γλυκύ Ιησού, οι πίκρες και τα φαρμάκια του μεταβάλλονται σε μέλι.

ΣΥΓΝΩΜΗ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΣΕ ΑΓΑΠΩ, ΘΕΕ ΜΟΥ!

 

ΣΥΓΝΩΜΗ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΣΕ ΑΓΑΠΩ,

ΘΕΕ ΜΟΥ!

Οι ψάλτες μας είπαν: «Δόξα σοι ο Θεός»!

Τι πιο όμορφο πράγμα να δοξολογεί κανείς Αυτόν που είναι και ο Πατέρας Του και ο Ευεργέτης Του.

Ήρθαμε όλοι στην Εκκλησία σήμερα. Άλλοι από συνήθεια, άλλοι να Τον δοξάσουν, άλλοι να Τον ευχαριστήσουνε, άλλοι να Του ζητήσουν συγγνώμη.

Βέβαια τρία πράγματα αρέσουν πολύ στο Θεό. Το έχουμε πει πολλές φορές:

1^ον. ΌΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ

ΚΑΙ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΣΥΓΝΩΜΗ.

------------------------------------------------------

Να μάθει να ζητάει συγγνώμη για τα λάθη του. Μεγάλη υπόθεση.

Ευαρεστείται πολύ ο Θεός όταν βλέπει τον ταπεινό άνθρωπο.

Ο θρόνος του Θεού είναι η ταπείνωση!

Το φόβητρο της κόλασης είναι η ταπείνωση!

Θέλεις να διώξεις έναν διάβολο;

Ταπεινώσου.

Θέλεις να φέρεις το Θεό;

Ταπεινώσου. Είναι η βάση πάνω στην οποία στεριώνει κάθε τι καλό.

Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Δεν αρκεί μόνο να είσαι ταπεινός. Πρέπει να μάθεις να λες και συγγνώμη. Πρέπει να μάθεις να είσαι και ευγνώμων...

2^ον. ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΓΛΥΚΙΑ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ

ΤΑΚΤΙΚΑ.  Η ΛΕΞΗ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ».

-----------------------------------------------------

Η ευγνωμοσύνη. Μεγάλη υπόθεση να μάθει ο άνθρωπος να λέει:

«Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου».

Να Τον ευχαριστεί για ότι του έχει χαρίσει. Να Τον ευχαριστεί για τον αέρα που αναπνέει. Να Τον ευχαριστεί για το σπιτάκι που έχει. Για τα παιδιά που έχει. Για τον σύντροφο που έχει. Μεγάλη υπόθεση. Όταν ο άνθρωπος λέει ευχαριστώ στο Θεό, τότε όλοι οι ουρανοί ανοίγουν. Το κλειδί που ανοίγει τις πύλες του ουρανού είναι η ευγνωμοσύνη.

Εάν η ταπείνωση είναι ο χτύπος της πόρτας. Μόλις πεις: «Θεέ μου, συγχώρεσέ με για τα λάθη μου», ακούγεται θόρυβος. Λέει ο Θεός: «Το παιδί μου έρχεται. Μου χτυπά την πόρτα». Αλλά για να ανοίξεις την πόρτα χρειάζεται μια άλλη λέξη. Ποια είναι;

«Θεέ μου, Σ’ ευχαριστώ».

Να μάθει ο άνθρωπος να λέει σ’ ευχαριστώ. Αυτό είναι η ευγνωμοσύνη.

3^ον. Η ΛΕΞΗ «Σ’ ΑΓΑΠΩ».

---------------------------------

Εστω κι αν οι δύο πρώτες λέξεις  είναι τόσο όμορφες για να μας ακούει ο Θεός και να μας ανοίγει την πόρτα, υπάρχει μια άλλη λέξη πιο γλυκιά, πιο τρυφερή, πιο στοργική, πιο ουράνια, που κάνει τον Θεό να γίνεται ένα με μας. Είναι αυτό που κάνει η μάνα όταν αγκαλιάζει το μικρό της μωρό. Είναι αυτό που κάνει ο αγαπημένος στην αγαπημένη του. Είναι αυτό που ζητάει όλος ο κόσμος για να νιώθει χαρούμενος και ευτυχισμένος. Είναι η λέξη «Σ’ αγαπώ».

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, το θαύμα της υπακοής!

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, το θαύμα της υπακοής!

Σ΄ αυτήν την φωτογραφία βλέπουμε τον "μικρό Παϊσιο" να παίζει περιτριγυρισμένος από την οικογένεια, που τον χαζεύουν. Ιδιαιτέρως η μάνα του τον κοιτά με μεγάλη χαρά!

Όταν της είπαν οι γιατροί να σταματήσει ο τοκετός λόγω αδύναμης καρδιάς της ίδιας, της είπε ο γέροντας ότι είναι τόσο δυνατή η καρδιά του μικρού που καλύπτει την αδυναμία της δικής σου καρδιάς.

Έτσι, η γυναίκα υπάκουσε στον γέροντα, γέννησε τον υγιέστατο μικρούλη και προς τιμήν του γέροντα Παϊσιου έδωσε στον μικρό το όνομα του!

ΠΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ;

Ποια γλώσσα εκφράζει πληρέστερα το νόημα της αγάπης;

 Αγγλικά: I love you. (το "εγώ" και το "εσύ" βρίσκονται σε απόσταση – το ένα από τη μια μεριά και το άλλο απ 'την άλλη - και η "αγάπη"- love - στη μέση) ολίγον τυπική αγάπη. Και το ''Ι'' πάντα κεφαλαίο!

Γερμανικά: Ich liebe dich. Το ίδιο όπως στα αγγλικά, (το "εγώ" και το "εσύ" βρίσκονται σε απόσταση – το ένα από τη μια μεριά και το άλλο απ 'την άλλη - και η "αγάπη"- liebe - στη μέση) ολίγον τυπική η αγάπη κι εδώ.

Γαλλικά: Je t' aime. (εδώ τα πρόσωπα "εγώ" κι "εσύ" είναι πιο κοντά – je t'- αλλά το "εγώ" προηγείται).

Ελληνικά: Σ 'αγαπώ. (εδώ το "εγώ" δηλώνεται με την κατάληξη του ρήματος, χάνεται μέσα στην αγάπη ενώ το "εσύ" προηγείται!) Ακόμα κι ακουστικά μοιάζει μια λέξη με τα δυο πρόσωπα να χάνονται το ένα μέσα στο άλλο και μέσα στην αγάπη! Και το Εγώ γράφεται και με μικρό... Σημειωτέον ότι η λέξη αυτή νοηματοδοτήθηκε κυρίως από τη Χριστιανική γραμματεία.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ...

Υπομονής έχετε χρείαν (Εβρ. 10, 36)
(=Υπομονή χρειάζεστε...)

Αναφέρεται στο Γεροντικό, ότι ήταν κάποιος μοναχός, πού γόγγυζε και παραπονιόταν, επειδή έμενε σε μέρος απόμερο, και έπρεπε να κουβαλάει για τις ανάγκες του νερό από πολύ μακριά. Μια μέρα, ενώ περπατούσε, μεταφέροντας το νερό, συνάντησε κάποιο στο δρόμο του.

«Ποιος είσαι;» τον ρωτά.

«Είμαι άγγελος Κυρίου», τού αποκρίνεται,

«και με έστειλε o Θεός να μετρώ τα βήματά σου, για να πάρεις την ανταμοιβή σου, ανάλογα με την υπομονή σου».

Κι' αμέσως o Άγγελος εξαφανίστηκε.
Σκέφτηκε o μοναχός και είπε:

«Αν με το να διανύω αυτή την απόσταση, o Θεός έστειλε Άγγελο να μετρά τα βήματά μου, και μου επιφυλάσσει μισθό, συμφέρει όχι μόνο να μην γογγύζω, αλλά μετά χαράς να υπομείνω κι άλλους κόπους, ακόμα μεγαλύτερους».

Γι' αυτό και εγκατέλειψε το κελί του, και έκτισε άλλο πολύ πιο μακριά από την πηγή τού νερού!

ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μια μέρα, εκεί που μιλούσε ο Ιησούς μαζί με τους μαθητές Του, υπήρχε πολύς κόσμος που Τον άκουγε με πολύ προσοχή. Σε κάποια στιγμή Του έκαναν μια ερώτηση:
-Ποιος θα είναι ο πιο μεγάλος στη Βασιλεία των ουρανών;
-Και Εκείνος, ξέρετε τι έκανε;
Φώναξε ένα παιδάκι, το έβαλε μπροστά Του, το έσφιξε μέσα στην αγκαλιά Του και είπε:
«Εάν δεν αλλάξετε και δεν γίνετε σαν τα παιδιά αυτά, δεν θα μπείτε στη Βασιλεία των ουρανών».
Προσέξτε κάτι, δεν απήντησε ευθέως, ποιος είναι ο μεγαλύτερος στη Βασιλεία των ουρανών, απλά τους έδωσε την πρώτη απάντηση.

Στη συνέχεια, αφού ξανακοίταξε το παιδάκι, το έσφιξε ξανά για δεύτερη φορά στην αγκαλιά Του, το φίλησε γλυκά στο κεφαλάκι και τους είπε:
«Όστις ουν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών» [Ματθ. ιη' 3-4].
«Αυτός λοιπόν. που θα ταπεινώσει τον εαυτό του και θα γίνει σαν το μικρό αυτό παιδί, αυτός θα είναι ο μεγαλύτερος στη Βασιλεία των ουρανών».

ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ – ΤΟΚΕΤΟ – ΠΑΙΔΙΑ

 

ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ – ΤΟΚΕΤΟ – ΠΑΙΔΙΑ

Παναγία – Μαρία ἡ Θεομήτωρ, Ἡ λατρεία τῆς Παναγίας εἶναι βαθιὰ ριζωμένη στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο. Ἡ Παναγία – Μαρία ὡς μητέρα τοῦ Θεανθρώπου δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μὴν προστατεύει τὴν κάθε μητέρα, ἀλλὰ καὶ οἱ πιστὲς ποὺ θέλουν νὰ κάνουν παιδί, πρῶτα σὲ αὐτὴν ἀπευθύνονται.

Παναγία η Τσαμπίκα, στὴ Ρόδο, γιά τὶς ἄτεκνες μητέρες νὰ συλλάβουν μωρό. († 8 Σεπτεμβρίου)

Παναγία ἡ Ἐλεοῦσα, γιὰ τὶς «λεχοῦσες – λεχῶνες, ὥστε νὰ σταθοῦν καὶ πάλι ὄρθιες.

Παναγία ἡ γαλακτοτροφοῦσα, γιὰ νὰ ἔχουν οἱ μητέρες γάλα.

Παναγία ἡ βρεφοκρατοῦσα, γιὰ νὰ κρατήσουν ὅλες οἱ γυναῖκες μωρὰ στὰ χέρια τους.

ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ

ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ

Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα, οἱ Ἀπόστολοι († 13 Φεβρουαρίου). Προστατεύουν τὴν οἰκογένεια καὶ τοὺς σκηνοποιούς.

Γοργονία († 23 Φεβρουαρίου). Ὑπόδειγμα Χριστιανῆς ἀδελφῆς. Ἀδελφὴ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ κόρη τῆς Νόνας καὶ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ. Ὑπόδειγμα νοικοκυρᾶς, συζύγου, μητέρας, μορφωμένη καὶ πολὺ καλὴ Χριστιανή. Θεραπεύει ἀνθρώπους.

Ἐμμέλεια, Νόννα καὶ Ἀνθοῦσα, Μητέρες τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν († Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὑπαπαντή). Ὑπόδειγμα χριστιανῶν μητέρων.

Θεόδωρος ὁ Συκεώτης, Καρπὸς ἁμαρτωλῆς σχέσης ἑνὸς βασιλικοῦ ταχυδρόμου καὶ μιᾶς νεαρῆς κοπέλας, τῆς Μαρίας. Ὁ πατέρας του ἐγκατέλειψε τὴν μητέρα του καὶ ὁ Θεόδωρος μεγάλωσε σὰν νόθο. Εὐτυχῶς ἡ μητέρα του συνῆλθε, συνειδητοποίησε τὴν ἁμαρτία της, ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωσή της καὶ ἀφιερώθηκε ἀποκλειστικὰ στὴ σωστὴ ἀνατροφὴ τοῦ μικροῦ Θεοδώρου. Ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὸν υἱὸ τῆς μεγάλο πνευματικὸ ἄνδρα, στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας. Δικαίως ὁ Ἅγιος θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ὅτι προστατεύει τὶς ἐγκαταλελειμμένες μητέρες καὶ τὰ νόθα παιδιά.

Ἰωσὴφ ὁ Δίκαιος, ἐκτὸς ἀπὸ προστάτης τῶν ξυλουργῶν – ἐπιπλοποιῶν, προστατεύει καὶ τοὺς θετοὺς πατέρες καὶ τὰ υἱοθετημένα ἀγόρια, γι’ αὐτὸ πολλὲς σχολὲς καὶ ἱδρύματα ἔχουν τὸ ὄνομά του († 18 Δεκεμβρίου).

TΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ

....❋....TΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ, ....❋.... 
λένε οι Γέροντες ....❋....

Ένας άγιος άνθρωπος, όταν είδε κάποιον να αμαρτάνει, δάκρυσε και είπε:

«Αυτός σήμερα και εγώ σίγουρα αύριο».

Ακόμη κι αν πραγματικά αμαρτήσει κάποιος μπροστά σου, μην τον κρίνεις, αλλά να θεωρείς τον εαυτό σου πιο αμαρτωλό απ’ αυτόν, έστω κι αν είναι κοσμικός.

❋--- ---❋--- ---❋

Κάποιος αμαρτωλός έκανε μια ερώτηση σ’ έναν άγιο Γέροντα για να έχει μια βάση, ώστε να μην αμαρτάνει με τον λογισμό.

«Ας υποθέσουμε, είπε, ότι βλέπω κάποιον να κάνει κάτι και το λέω αυτό σε κάποιον άλλο και βλέπω ότι δεν τον κατακρίνω, αλλά απλώς το συζητούμε. Αυτό παύει να είναι κατάκριση;»
Ο Γέροντας είπε:
«Εάν μιλάς με εμπάθεια έχοντας κάτι εναντίον του, είναι κατάκριση, αν όμως είσαι ελεύθερος από πάθος, δεν είναι κατάκριση. Αλλά για να μη μεγαλώσει το κακό, η σιωπή είναι προτιμότερη».

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (ψηφιακό βιβλίο)

Σημείωση: ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ (VIEW FULLSCREEN) για να διαβάσετε το βιβλίο πιο άνετα, σε πλήρη οθονη! Οταν τελειώσετε πατήστε to πλήκτρο Esc για να επιστρέψετε στη σελίδα.

Emfaniseis from Λόγοι πνευματικοί

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!

 

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!

Λέει ο Ιησούς:

 «ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΜΕ ΣΑΝ ΒΡΕΦΟΣ, που ζητάει να μπει στου καθενός σας την ψυχή. Θέλω όπως Με αγάπησε η Μητέρα Μου Μαριάμ και ο θετός Μου πατέρας Ιωσήφ να Με αγαπήσετε κι εσείς. Θέλω όπως φώναζα εκείνους ''Μαμά! Μπαμπά!'', να φωνάζω κι εσάς. Αυτή θα είναι η πρώτη σας δύναμη, παιδιά Μου».

-Που να το φανταστεί αυτό κανείς, πως ο Θεός θα μπορούσε να φωνάξει μέσα από το στόμα του Γιού Του, του μικρού Ιησού, αυτές τις πιο γλυκές λέξεις, που υπάρχουν στη γη «Μαμά! Μπαμπά!» και να θέλει πάντα με ανοιχτές τις αγκάλες να τρέχει μέσα σε γλυκές αγκαλιές, που θα Τον κλείνουν στοργικά στην καρδιά τους και θα θελήσουν να Τον κάνουν Βασιλιά τους;

Αυτή είναι η πρώτη σας δύναμη.

Ελάτε λοιπόν στη Βηθλεέμ σαν μικρό παιδί, σαν μικρό τσοπανόπουλο, σαν μικρή τσοπάνισσα και πάρτε Τον στα χέρια και σφίξτε Τον τρυφερά στην αγκαλιά σας. 

Αποκτήσετε ένα γλυκό Μωρό στην καρδιά σας, πέστε του τα πιο ωραία ερωτόλογά σας και τότε θα ακούσετε κι εσείς την πιο γλυκιά λέξη, όχι από άνθρωπο, αλλά από τον Θεό, που έγινε άνθρωπος: «Μαμά! Μπαμπά!».

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη, «Η ΠΕΝΤΑΚΤΙΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ)

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ!!!

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ!!! 

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

Ε και τι έγινε, τα έχουμε ξανακούσει αυτά θα πει κάποιος, με την ίδια αδιαφορία με την οποία ανάβει το τσιγάρο του. Κάπου συνάντησα την συγκινητική αναφορά ενός πατέρα: «Δεν υπάρχει αμαρτία ανθρώπινη που να μην την νίκησαν οι άγιοι μας. Το ίδιο σώμα με εμάς έφεραν και αυτοί, τους ίδιους εγκόσμιους πειρασμούς είχαν και αυτοί. Είχαν και αυτοί τις πτώσεις τους, με την μετάνοια όμως και την προσευχή, σηκώθηκαν νικώντας τον πειρασμό γενόμενοι κάτοικοι των ουρανίων σκηνωμάτων».

Ωραία και τι σχέση έχει αυτό με το τσιγάρο, θα ρωτήσει κάποιος. Απλά μόνο, για αυτούς που προσπαθούν να κόψουν το τσιγάρο και δεν μπορούν, σας μεταφέρω την μαρτυρία ενός αγίου που κάπνιζε.
Ναι, κάπνιζε και στο πνευματικό του ημερολόγιο κοντά στις πολλές πνευματικές παρακαταθήκες μας διαβίβασε και πολλές σκέψεις, βιώματα, προβληματισμούς και πικρές διαπιστώσεις για τον αγώνα του ενάντια σε αυτό το πάθος.

Δεν είναι πληροφορίες που άκουσε από κάποια τρίτα πρόσωπα, αλλά είναι κατ' ιδίαν εμπειρίες αφού στα νεανικά του χρόνια τον καθυπέταξε το πάθος του καπνίσματος αν και ήταν ήδη ιερέας. Τα δάκρυα μετανοίας, η ειλικρινής του εξομολόγηση και η αναγνώριση της αδυναμίας του, «λύγισαν» τον Ουράνιο Πατέρα και ελέησε τον δούλο Του, ελευθερώνοντας τον από τα δίχτυα αυτού του πάθους.

Ο Άγιος για τον οποίο κάνουμε λόγο είναι ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης ο οποίος στο βιβλίο «Η οδός της εσωτερικής μετανοίας, ανέκδοτο πνευματικό ημερολόγιο» (Calea pocăinței lăuntrice, jurnal duhovnicesc needitat). Σε αυτό ο άγιος αναφέρει και τις βλαβερές επιπτώσεις του τσιγάρου στο σώμα και στην ψυχή.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ ΣΕ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΓΑΛΗΝΗ!

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ ΣΕ ΨΥΧΕΣ

ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΓΑΛΗΝΗ!

Το μικρό Βρέφος Ιησούς, δεν μπορεί να μπει σε καμιά ταραγμένη καρδιά, γιατί αναζητά μητρικές καρδιές που φροντίζουν πάντα να έχουν γαλήνη. 

~ Γαλήνη να σκορπάει η καρδιά τους...

~ Γαλήνη να υπάρχει στους λογισμούς τους...
 

~ Γαλήνη να υπάρχει στο στόμα, 

γιατί μόνο η γαλήνη φέρνει την χαρά και την ευτυχία...

 Ποιος δεν μπορεί να ξεκουραστεί σε μια καρδιά γαληνεμένη, που είναι γεμάτη από απλοϊκή αγάπη για τον καθένα; 

 Ποιος δεν θα μπορέσει να γαληνέψει σ’ έναν άνθρωπο, που οι λογισμοί του είναι γαληνεμένοι;

Το ίδιο μας ζητάει και το θείο Βρέφος για να ξεκουραστεί!

(απόσπασμα απομαγνητοφωνημένου κηρύγματος του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)