Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑ...

 

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑ...

Σε ένα παλιό θρησκευτικό βιβλίο περιέχεται η παρακάτω μικρή ιστορία:

Το παιδί ενός πλουσίου, εγκατέλειψε το πατρικό του σπίτι σαν τον άσωτο υιό της παραβολής, πήγε στην Ινδία και εκεί σπατάλησε την περιουσία του.

Όταν πια δεν του έμεινε ούτε πεντάρα στην τσέπη, έγραψε στον πατέρα του να του στείλει χρήματα και περίμενε την απάντηση με ανυπομονησία.

Σε λίγο καιρό έρχεται και η απάντηση. Ο νέος ανοίγει την επιστολή, αλλά δεν βλέπει μέσα στον φάκελο χρήματα. Τον πιάνει ταραχή και απελπισία. Έτσι χωρίς να διαβάσει την επιστολή, πηγαίνει σε έναν γκρεμό, πέφτει από εκεί και σκοτώνεται.

Μετά από το κακό ένας φίλος του βρίσκει το πεταμένο γράμμα, το διαβάζει και τί βλέπει;

Ο πατέρας του παιδιού του υπεδείκνυε κάποιο πρόσωπο, από το οποίο θα μπορούσε να ζητά χρήματα  όποτε είχε ανάγκη.

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΕΝ ΚΑΛΥΜΝΩ ✝️ (εορτάζει 14 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα)

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ 

ο νέος της Καλύμνου 

(1862- 1948)

 

Ο φωτεινός αυτός αστέρας της χορείας των Αγίων, ο Θεοφιλέστατος πατήρ, προστάτης της ευσεβούς νήσου Καλύμνου Σάββας ο νέος, γεννήθηκε το έτος 1862 στην Ηρακλείτσα της περιφέρειας Αβδίμ της Ανατολικής Θράκης, από πτωχούς και απλούς γονείς τον Κωνσταντίνο και τη Σμαραγδή και έλαβε το όνομα Βασίλειος.

Ο Βασίλειος μεγάλωσε έχοντας βαθιά πίστη και μεγάλη ευσέβεια και προσπαθώντας να μιμηθεί την άσκηση των Αγίων της Εκκλησίας μας. Διδάχθηκε τα εγκύκλια γράμματα χωρίς να συνεχίσει περαιτέρω σπουδές και ο πατέρας του αποφάσισε να του ανοίξει ένα μικρό κατάστημα. Στην ηλικία των δώδεκα ετών ο Βασίλειος διαπίστωνε καθημερινά ότι το επάγγελμα που ασκούσε δεν ήταν στα μέτρα του και ποθούσε μια άλλη ζωή, αυτή της περισυλλογής.
 

 Μέσα του γινόταν μια δύσκολη πάλη, μεγάλες οι πιέσεις της μητέρας του ισχυρή όμως και η έλξη του Θεού. Ο μικρός Βασίλειος έλαβε πλέον την αμετάκλητη απόφαση να φύγει, εγκαταλείποντας τα εγκόσμια κατευθύνεται στο Περιβόλι της Παναγίας, στην ιερά σκήτη της Αγίας Αννης, όπου ζεί πλέον με προσευχή και εγκράτεια επί 12 έτη και όπου διδάσκεται την Αγιογραφία και τη Βυζαντινή Μουσική.
Έντονη ήταν η επιθυμία του Αγίου να επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους και το πραγματοποιεί αφού πρώτα διέρχεται από την γενέτειρά του. Δέος τον καταλαμβάνει καθώς αντικρίζει στον Πανάγιο Τάφο.
Ελπίζοντας πάντα στη βοήθεια του Θεού εισέρχεται στην Ι. Μονή Αγ. Γεωργίου Χοτζεβα και γίνεται αδελφός της Μονής, όπου έπειτα από τριετή ενάρετο βίο κείρεται μοναχός το 1890 και αργότερα το 1894 στέλλεται από τον Καθηγούμενο της Μονής Καλλίνικο στην Ιερά σκήτη της Αγίας Αννης του Αγίου Ορους κοντά στον Αρχιμανδρίτη Άνθιμο για να ασκηθεί περισσότερο στην αγιογραφία, επανέρχεται δε το 1897. Το 1902 προχειρίζεται σε Διάκονο και το επόμενο έτος σε πρεσβύτερο, διατελεί έως το 1906 εφημέριος της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού όπου γνωρίζεται με τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο τελευταίος αποφαινόμενος περί του Αγίου Σάββα, πριν ακόμη κοιμηθεί, στον Καλύμνιο φίλο του Γεράσιμο Ζερβό έλεγε : “ Να ξέρεις Γεράσιμε ότι ο πατήρ Σάββας είναι Αγιος άνθρωπος ”.
Το 1907 επανέρχεται στη Μονή Χοτζεβα όπου διάγει βίο ασκητικό με τελεία υποταγή στους ασκητικούς κανόνες.

Το 1916 επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα, μετέβει στην νήσο Πάτμο όπου διαμένει 2 χρόνια και ανιστορεί δύο εικόνες στο Καθολικό της Μονής, κατόπιν βρίσκεται στην Αθήνα όπου πληροφορείται ότι τον αναζητεί ο Πενταπόλεως Νεκτάριος, μεταβαίνει στην Αίγινα όπου διακονεί τον Αγιο έως της μακαρίας κοιμήσεώς του. Γνώρισε την αυστηρή άσκηση του Αγίου Νεκταρίου, την παροιμιώδη ταπείνωση του, την απλότητά του. Επί τρεις συνεχείς νύκτες οι αδερφές της Μονής άκουγαν συνομιλίες από τον τάφο του Αγίου, όταν δε πλησίασαν, είδαν εκεί τον Αγιο Σάββα να συνομιλεί με τον Αγιο Νεκτάριο. Ο Άγιος έμεινε έγκλειστος στο κελί του για 40 ημέρες, κατά την τεσσαρακοστή ημέρα εξήλθε κρατώντας μία εικόνα του Αγίου Νεκταρίου την οποία ενεχείρισε στην Ηγουμένη με την εντολή να την τοποθετήσει στο προσκυνητάρι . Στην Αίγινα δεν μπορεί πλέον να μείνει διότι προσέρχεται πολύς κόσμος και αυτό κουράζει τον φιλήσυχο π. Σάββα, μεταβαίνει στην Αθήνα και κατόπιν στην Κάλυμνο όπου μετά από μια περιπλάνηση στις μονές και τα ησυχαστήρια του νησιού καταλήγει στη Μονή των Αγίων Πάντων, εκεί αρχίζει μια έντονη πνευματική ζωή, αγιογραφεί, τελεί τα Θεία μυστήρια και τις ιερές ακολουθίες, εξομολογεί, διδάσκει δια του στόματος και δια του παραδείγματός του και βοηθάει χήρες ορφανά και φτωχούς. Ήταν επιεικής και εύσπλαχνος με τις αμαρτίες των άλλων, δεν ανεχόταν όμως την βλασφημία και την κατάκριση, πολλές φορές δάκρυζε και με πόθο παρακαλούσε για τη μετάνοια των πνευματικών του τέκνων, κατά δε τη Θεία Λειτουργία είχε τέλεια προσήλωση στο συντελούμενο μυστήριο. 

Αξιώθηκε της ευωδίας του σώματός του εν ζωή, το πέρασμα του ήταν ευώδες, ευωδία η οποία θα εξέλθει και από το μνήμα του μετά την εκταφή του.
Χρήματα δεν κρατούσε ποτέ, η ζωή του ήταν μια συνεχής κατάσταση αγίας υπακοής, κατά αυτόν τον τρόπο επλήρωσε τις ημέρες της επίγειας ζωή του, με άκρα περισυλλογή και ιερά κατάνυξη, όταν ο επιθανάτιος ρόγχος τον κατέλαβε λίγο πρίν το τέλος ανέλαβε δυνάμεις και άρχισε να χειροκροτεί ενώ οι τελευταία φράση του ήταν «Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος», ήταν η βεβαίωση της Θείας μεταφυσικής του πορείας.

Μετά 10ετη έγινε η ανακομιδή των αγίων και χαριτοβρύτων λειψάνων του την 7η Απριλίου 1957 προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Λέρου Καλύμνου & Αστυπαλαίας κκ.Ισιδώρου, ενώπιον πλήθους λαού, τότε ένα πυκνό νέφος θείας ευωδίας κάλυψε ολόκληρη την περιοχή και το νέο για το θεϊκό σημείο έκανε αμέσως το γύρω του νησιού. 

Το λείψανο του Αγίου μεταφέρθηκε σε λάρνακα στο παρεκκλήσιο του Αγ. Σάββα του Ηγιασμένου, αργότερα κατόπιν ενεργειών του τότε Μητροπολίτου πρ. Λέρου Καλύμνου & Αστυπαλαίας κ.κ. Νεκταρίου έγινε και η επίσημη Αγιοποίηση του πατρός Σάββα δια Πατριαρχικής Συνοδικής Πράξεως της 19ης Φεβ 1992.
Το 2001 το θαυματουργό Λείψανο του Αγίου μεταφέρθηκε στον νέο μεγαλόπρεπο ιερό ναό που οικοδομήθηκε, με τη βοήθεια του Καλυμνιακού λαού και όλων εκείνων οι οποίοι ευεργετήθηκαν από τον Αγιο μέσα από το πλήθος των θαυμάτων τα οποία συνεχώς αναφέρονται στη Μονή.
Ετσι έζησε και πολιτεύθηκε ο Αγιος Σάββας ο νέος, περί του οποίου οι συνασκητές του στην έρημο του Ιορδάνου έλεγαν σε Καλυμνιές γυναίκες « Α! τυχερές γυναίκες είσθε εσείς, γιατί τον Αγιο της εποχής μας έχετε».

Η παραπάνω εικόνα είναι ένα θαύμα του αγίου Σάββα του εν Καλύμνω.
Μία ασθενής, ευλαβής Χριστιανή, έπασχε από καρκίνο στην περιοχή του εγκεφάλου. Μη βρίσκοντας πουθενά θεραπεία, πήγε στην Κάλυμνο και ζήτησε βοήθεια από τον άγιο Σάββα.
Μία εβδομάδα αργότερα έκανε εξετάσεις για να διαπιστωθεί η κατάστασή της και παράλληλα μια ακτινογραφία. Από πριν όμως είχε πίστη ότι με τις μεσιτείες του αγίου ο Άγιος Θεός θα την θεράπευε. Όταν πήρε στα χέρια της τις εξετάσεις και την ακτινογραφία, έκπληκτη διαπίστωσε πως συνέβησαν δύο μεγάλα θαύματα: το πρώτο ήταν ότι πια δεν έπασχε από καρκίνο και το δεύτερο ότι πάνω στην ακτινογραφία είχε αποτυπωθεί η μορφή του αγίου Σάββα τον οποίο είχε παρακαλέσει για να την ιατρέψει!

Όλο αυτό μας υπενθυμίζει ότι όταν είμαστε κοντά στην Εκκλησία, εξομολογούμαστε τακτικά και κοινωνάμε, όταν έρθει η στιγμή να επικαλεστούμε με ταπεινότητα και βαθιά πίστη την βοήθεια ενός αγίου του Θεού για κάποιο πρόβλημά μας, Εκείνος θαυματουργικά μπορεί να μας δώσει το θαύμα Του, σύμφωνα πάντα και με το συμφέρον της ψυχής μας! 

Άγιε Σάββα πρέσβευε στον Θεό για όλους τους αρρώστους που με πίστη σε επικαλούνται και για την σωτηρία όλου του κόσμου! Αμήν.

 

Γόνος γέγονας Γάνου και χώρας
Μέγα καύχημα νήσου Καλύμνου
παμμακάριστε Σάββα, πατήρ ημών
και γαρ οδόν διελθών της ασκήσεως
του ακροτάτου τέλους επέτυχες.
Διό πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ
σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ +1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 5η ΚΥΡ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ

(Η μνήμη της εορτάζεται

στις 1 Απριλίου και κάθε Ε΄ Κυριακή Νηστειών)

1. ΑΠΟ ΠΟΡΝΗ  ΑΓΙΑ

Ο βίος της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας είναι η συγκινητική ιστορία μιας γυναίκας άσωτης, που το έλεος του Θεού δεν την αφήνει να χαθεί, αλλά με θαυμαστό τρόπο, όχι μόνο την βγάζει από το βούρκο της αμαρτίας, αλλά την οδηγεί και στις πιο ψηλές βουνοκορφές των αρετών και των θείων χαρισμάτων.

Μια γυναίκα ακόλαστη, με όλη την σημασία της λέξεως, ζει από τα δώδεκα μέχρι τα τριάντα της χρόνια, μια εντελώς ανήθικη ζωή, παρασέρνοντας στην κόλαση εκατοντάδες ανθρώπους.

Κάποια στιγμή, όμως, μετανιώνει, αλλάζει ζωή και αποφασίζει, με την Παναγία εγγυήτρια, να ζήσει μόνη της στην έρημο του Ιορδάνη για 47 περίπου χρόνια, χωρίς ποτέ να δει άνθρωπο ή κάποιο ζώο.

Η παραμονή της στην αφιλόξενη εκείνη απόλυτη ερημιά είναι σκληρή. Υπερβαίνει τα ανθρώπινα όρια αντοχής.

Σαν ήρωας μυθικός, πολεμά με τα φοβερά στοιχεία της φύσης, όπως τον ανελέητο καύσωνα της μέρας και το αβάσταχτο κρύο της νύχτας. Σχεδόν γυμνή, αφού με τον καιρό τα ρούχα της είχαν σχιστεί και καταστραφεί, ζει σαν άσαρκος άγγελος με ελάχιστη τροφή.

Μόνο με δυόμιση ψωμάκια, τα οποία έφερε μαζί της και που με την πάροδο χρόνο έγιναν σκληρά σαν πέτρες, ζει για πολλά χρόνια. Λίγα χορταράκια της ερημιάς και ελάχιστο νερό, που η βραδινή υγρασία μαζεύει στα κοιλώματα των βράχων όταν δεν υπάρχει βροχή, είναι το πάμφτωχο καθημερινό της φαγητό.

Σαν να μην έφταναν οι καθημερινές αυτές δυσκολίες και ταλαιπωρίες της μέσα στην έρημο, έχει να αντιμετωπίσει και τις πολυπληθείς επιθέσεις του σατανά, ο οποίος δεν μπορούσε να βλέπει μια γυναίκα να τον πολεμά με τέτοιο ανδρικό φρόνημα και να του καταστρέφει κάθε δύναμη και τέχνη.

Χάρη στην έμπρακτη μετάνοια και μεταστροφή της, που και αυτοί οι άγγελοι στον ουρανό έκπληκτοι θαυμάζουν, την ευσπλαχνίζεται ο Θεός και την ανταμείβει με πλούσια θεϊκά χαρίσματα, κατατάσσοντας την στη χορεία των οσίων ασκητριών.

Η αγία μας Εκκλησία τιμά την μνήμη της κάθε χρόνο την 1^η Απριλίου προβάλλοντάς την ως πρότυπο μετανοίας.

Οσίου Παϊσίου, ηλεκτρονικά Βιβλία και Λόγοι (κατεβάστε ή διαβάστε τα)

 

Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Βιβλία και Λόγοι: 

(κατεβάστε ή διαβάστε τα)

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ  Μονοτονικό κείμενο Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Ο ΓΕΡΩΝ ΧΑΤΖΗ-ΓΕΩΡΓΗΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ  Μονοτονικό κείμενο Ο ΓΕΡΩΝ ΧΑΤΖΗ-ΓΕΩΡΓΗΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ και ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ  Μονοτονικό κείμενο ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ και ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Οι πέντε τόμοι των «ΛΟΓΩΝ» σε ένα αρχείο: Αγίου Παϊσίου: ΛΟΓΟΙ Α' Β' Γ' Δ' Ε' Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου ΛΟΓΟΙ     Α',   Β',   Γ',   Δ'  και  Ε' Πολυτονικό κείμενο Μονοτονικό κείμενο ΛΟΓΟΙ     Α',   Β',   Γ',   Δ'  και  Ε' Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ!

Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ!

"Κάθε Παρασκευή των πέντε πρώτων εβδομάδων της Μ. Τεσσαρακοστής, χαρμόσυνα χτυπούν οι καμπάνες των Εκκλησιών, καλώντας τους Χριστιανούς να τιμήσουν την Πάναγνη Μητέρα του Χριστού ψάλλοντας, τμηματικά, τον Ακάθιστο Ύμνο".

Τί είναι ο Ακάθιστος Ύμνος, γνωστός στους περισσότερους ως «οι Χαιρετισμοί της Παναγίας»;

Είναι ένας ύμνος, ένα «τραγούδι», ξεχείλισμα ευγνωμοσύνης και αγάπης του Ορθόδοξου λαού, αφιερωμένο στην Μητέρα Παναγία, που προστρέχει σε κάθε ανάγκη του.

Ονομάστηκε  «Ακάθιστος», επειδή, όταν ψαλλόταν για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη, ο λαός ήταν όρθιος και προσευχόταν όλη τη νύχτα με βαθιά κατάνυξη.

Τι γεγονότα όμως προηγήθηκαν ώστε να ψάλλουν όλοι εκείνο το βράδυ, με ιδιαίτερη ευλάβεια, αυτόν τον υπέροχο ύμνο στην Παναγία μας; Ποια είναι η πραγματική ιστορία του Ακάθιστου Ύμνου;

Βρισκόμαστε στην όμορφη Κωνσταντινούπολη το 626 μ.Χ. Αυτοκράτορας είναι ο ευσεβής Ηράκλειος, που λείπει μακριά στην Περσία, όπου πολεμά για να πάρει πίσω τον Τίμιο Σταυρό, που οι Πέρσες άρπαξαν από την Ιερουσαλήμ.

Ενώ τα μάτια όλων είναι στραμμένα στα μακρινά σύνορα του Κράτους, εκεί που μάχεται ο Αυτοκράτορας με όλο το στρατό, θλιβερές ειδήσεις κάνουν τους κατοίκους της Πόλης να αγωνιούν για την τύχη τους.

Η Πόλη, γυμνή από στρατό, εκτός από μια μικρή φρουρά με αρχηγό τον Φρούραρχο Βώνο, με ανυπεράσπιστα τα γυναικόπαιδα, τους γέρους και τους άρρωστους,  πολιορκείται από έναν ύπουλο εχθρό, τους Αβάρους. Ο βασιλιάς τους, Χαγάνος, συνθηκολογεί με τους Πέρσες και έρχεται τη στιγμή που η πόλη είναι ανοχύρωτη από ανθρώπινο δυναμικό, με σκοπό να την καταλάβει, καταπατώντας τη συνθήκη που είχε κάνει με τον Ηράκλειο.

Δεν φτάνει αυτό αλλά στρέφει την περιφρόνησή του όχι μόνο στο λαό αλλά και στον αληθινό Θεό. Στις ικεσίες της αντιπροσωπείας που ζητά κατανόηση, η απάντηση είναι σαρκαστική:

ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΚΡΙΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ!

ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΚΡΙΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ!

Στη Ρώμη ζούσε κάποτε ένας ευλαβής και πλούσιος άνθρωπος που τον έλεγαν Ιωάννη.Αυτός, αφού πήγε σε κάποιο μοναστήρι και αφιέρωσε εκεί όλα του τα πλούτη, σύντομα ασπάστηκε και τον μοναχισμό.
Όμως, αγράμματος καθώς ήταν, δεν μπορούσε να τυπώσει στο μυαλό του καμιά προσευχή. Μάταια οι υπόλοιποι μοναχοί προσπαθούσαν να του μάθουν γραφή και ανάγνωση. Του ερμήνευαν ψαλμούς και ευχές, μα πάλι εκείνος δεν μπορούσε να μάθει τίποτα.
Τότε, ένας έμπειρος και ενάρετος αδελφός αφού του διάβασε όλες τις ευχές, μία προς μία, τον ρώτησε ποια απ΄ όλες του φαινόταν πιο ωραία για να την μάθει.
Εκείνος του είπε ότι το "Χαίρε Μαρία" του άρεσε περισσότερο.
Έτσι έβαλαν τα δυνατά τους και του έμαθαν αυτόν τον χαιρετισμό του Αγγέλου.
Δηλαδή το: "Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία...", και τα εξής.
Με το πέρασμα του χρόνου το έμαθε καλά και πλημμύρισε την καρδιά του τόση χαρά που αξιώθηκε να μάθει αυτόν τον
Αρχαγγελικό ασπασμό, ώστε του φαινόταν σαν να βρήκε πολύτιμο θησαυρό!
Άλλο τίποτα δεν έλεγε εκτός από το: 
"Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία".
Αδιάλειπτα προσευχόταν προς την Αειπάρθενο Μαρία, μέχρι τις τελευταίες ώρες που έβγαινε η ψυχή του.

ΜΑΘΕΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! (Οσίου Πορφυρίου)

ΜΑΘΕΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 
ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
(Οσίου Πορφυρίου)

Το φάρμακο και το μεγάλο μυστικό για την πρόοδο των παιδιών είναι η ταπείνωση. 

Η εμπιστοσύνη στο Θεό δίνει απόλυτη ασφάλεια. 

Ο Θεός είναι το πάν. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι εγώ είμαι το πάν. Αυτό ενισχύει τον εγωισμό. Ο Θεός θέλει να οδηγούμε τα παιδιά στην ταπείνωση. 

Τίποτε δεν θα κάνουμε κι εμείς και τα παιδιά χωρίς την ταπείνωση. Θέλει προσοχή, όταν ενθαρρύνετε τα παιδιά. 

Στο παιδί δεν πρέπει να λέτε: 

«Εσύ θα τα καταφέρεις, εσύ είσαι σπουδαίος, είσαι νέος, είσαι ανδρείος, είσαι τέλειος!...». 

Δεν το ωφελείτε έτσι το παιδί. Μπορείτε όμως να του πείτε να κάνει προσευχή. 

Να του πείτε: 

«Παιδί μου, τα χαρίσματα που έχεις ο Θεός σου τα έδωσε. Προσευχήσου να σου δώσει ο Θεός δυνάμεις, για να τα καλλιεργήσεις και να πετύχεις. Να σου δώσει ο Θεός τη Χάρη Του». 

Τούτο δώ είναι το τέλειο:
Σ' όλα τα θέματα, να μάθετε στα παιδιά να ζητούν τη βοήθεια του Θεού.

9 Ο ΣΟΦΟΣ ΔΟΚΙΜΟΣ (Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές)

Ο ΣΟΦΟΣ ΔΟΚΙΜΟΣ

Από την σειρά ταινιών "Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές", Λευκορωσικής παραγωγής, η τέταρτη ταινία (υπολοίπεται η παρουσίαση της τρίτης) αποτελεί ακόμα μία τριλογία. 

"Ο σοφός δόκιμος " αποτελεί το τρίτο τμήμα της. 

Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. 

Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο. 

 Προσαρμογή και επιμέλεια Pankrestos.

8 ΤΟ ΠΗΓΑΔΑΚΙ (Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές)

ΤΟ ΠΗΓΑΔΑΚΙ

Από την σειρά ταινιών "Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές", 

Λευκορωσικής παραγωγής, η τέταρτη ταινία (υπολοίπεται η παρουσίαση της τρίτης) αποτελεί ακόμα μία τριλογία. 

"Το πηγαδάκι" αποτελεί το δεύτερο τμήμα της. 

Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο. 

 Προσαρμογή και επιμέλεια Pankrestos.

7 Η ΚΛΙΜΑΞ (Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές)

Η ΚΛΙΜΑΞ

Από την σειρά ταινιών “Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές”.

Λευκορωσικής παραγωγής, 

η τέταρτη ταινία (υπολοίπεται η παρουσίαση της τρίτης) αποτελεί ακόμα μία τριλογία. 

Η Κλίμαξ αποτελεί το πρώτο τμήμα της. 

Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. 

Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο. 

Προσαρμογή και επιμέλεια Pankrestos.

6 ΤΡΕΙΣ ΕΣΕΙΣ, ΤΡΕΙΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ (Παροιμίες και παραβολές 2)

 ΤΡΕΙΣ ΕΣΕΙΣ, ΤΡΕΙΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ

Η τρίτη πράξη της Λευκορωσικής ταινίας "Παροιμίες και παραβολές 2". 

Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο. 

Επεξεργασία : Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

5 ΥΠΑΚΟΗ (Ψυχοφελείς Ιστορίες και Παραβολές)

ΥΠΑΚΟΗ

Το πρώτο μέρος της Λευκορωσικής ταινίας "Ψυχοφελείς Ιστορίες και Παραβολές".
Μετάφραση: Ευγενία Τελιζένκο. Επεξεργασία: Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

4 ΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ (Ψυχoφελείς ιστορίες και παραβολές 2)

ΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ

Η δεύτερη πράξη της Λευκορωσικής ταινίας με τίτλο "Ψυχωφελείς ιστορίες και παραβολές 2". 

Η ιστορία αυτή έχει σαν θέμα της την καλωσύνη και την ελεημοσύνη. Μετάφραση: Ευγενία Τελιζένκο. 

Επεξεργασία: Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

3 Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Ψυχοφελείς Ιστορίες και Παραβολές)

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η τρίτη πράξη της ευχάριστης ταινίας: "Ψυχοφελείς Ιστορίες και Παραβολές". 

Λευκορωσικής παραγωγής, με πολύ διδακτικό περιεχόμενο. 

 Μετάφραση Ευγενία Τελιζένκο. 

Υποτιτλισμός: Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

2 ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΟΝΤΑΙ (Ψυχοφελείς Ιστορίες και Παραβολές)

ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΟΝΤΑΙ

Η δεύτερη πράξη της ευχάριστης ταινίας: "Ψυχοφελείς Ιστορίες και Παραβολές". Λευκορωσικής παραγωγής, με πολύ διδακτικό περιεχόμενο. 

Μετάφραση Ευγενία Τελιζένκο. 

Υποτιτλισμός: Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

1 ΤΟ ΚΑΝΔΗΛΑΚΙ (Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές)

ΤΟ ΚΑΝΔΗΛΑΚΙ

Η πρώτη πράξη της Λευκορωσικής ταινίας με τίτλο "Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές 2". 

Η ιστορία αυτή έχει σαν θέμα της την "κατάκριση". 

Μετάφραση: Ευγενία Τελιζένκο. 

Επεξεργασία: Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (π. Ελπίδιου Βαγιανάκη)

~~~~~~~~~~~~ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ:~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"...ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ"

 

"...ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ"

Η πνευματική διαθήκη του Οσίου Σεραφείμ της Βίριτσα

Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι όλα που αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.

Είσαι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για την ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, για αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω.

Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,

Από Μένα ήταν αυτό.

Θέλω να ξέρεις ότι η αδυναμία σου έχει ανάγκη από τη δύναμη Μου, και η ασφάλεια σου βρίσκεται στο να Με αφήσεις να σε προστατεύω.

Θέλω να ξέρεις ότι, όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες, μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν, δεν λογαριάζουν αυτά που σου είναι ευάρεστα, και σε απομακρύνουν

Από Μένα ήταν αυτό.

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις τις ζωής είναι στα χέρια μου, δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.

Δε Με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να, σε έβαλα σ’ αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα.

Το περιβάλλον σου, και αυτοί που ζουν γύρω σου, μόνο εκτελούν το θέλημά Μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι,

Από Μένα ήταν αυτό.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

✿⊱╮ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

Η μεγαλύτερη χαρά της Παναγίας μας, είναι μία:
Να γίνετε οι καλύτερες μαμάδες…
Να γίνετε οι πιο γλυκές μάνες που υπάρχουν στη γη!
Να της μοιάσετε!
Θα ήθελε μέσα από την μητρότητά σας να βγαίνει, όχι πλέον η ανόητη συμπεριφορά μιας γυναίκας, που μόνο κρίνει, σχολιάζει, βλαστημάει, συμπεριφέρεται με αγένεια, που η ζωή της είναι τέτοια που οι άλλοι την αποστρέφονται. Αυτή είναι άραγε η μάνα η καλή; Όχι, βέβαια.
Θα ήθελε ένα πράγμα, να ζήσετε με την ΕΥΓΕΝΕΙΑ της καρδιάς ΜΙΑΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΜΑΝΑΣ.

ΕΚΕΙΝΗ ΘΑ ΣΑΣ ΔΙΔΑΞΕΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΜΑΝΑΣ.

ΑΝ ΔΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ…

ΑΝ ΔΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ…

Αν δω ένα παιδάκι να γονατίζει και να προσεύχεται, μας λέει η Παναγία, στέκομαι κι εγώ δίπλα του. Γονατίζω μαζί του και το παίρνω μέσα στην αγκαλιά μου, όπως έπαιρνα παλιά το μικρό μου Βρέφος, Ιησού. Τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου, τον ζέσταινα με τα χάδια και τα φιλιά μου, ένωνα τα χεράκια του με τα δικά μου μπροστά στο στήθος του και μιλούσαμε μαζί στον ουράνιό μας Πατέρα. Έτσι και τώρα κάνω με τα παιδάκια αυτά, όπως έκανα και με τον μονάκριβό μου Γιό.

Όσα παιδάκια με φωνάζουν το βράδυ πριν κοιμηθούν την ώρα που λένε την προσευχή τους στον ουράνιο Θεό, κάθομαι κι εγώ δίπλα, αγκαλιάζοντάς τα σφιχτά και ικετεύοντας τον ουράνιο μας Πατέρα, να τα ευλογήσει, όπως ευλόγησε τον μοναχογιό μου Ιησού, και Του λέω:

“Ουράνιέ μου Πατέρα, όπως τότε Σε ικέτευα για τον Γιό μου, τον μοναχογιό, τον λατρεμένο μου θησαυρό Ιησού, να Τον ευλογήσεις, έτσι και τώρα, Σε ικετεύω, ευλόγησε το κοριτσάκι, που έχω στην αγκαλιά μου. Ευλόγησε το αγοράκι που κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά μου”.

Και δεν σηκώνομαι από εκεί μέχρι να ακούσω τη φωνή του Θεού Πατέρα να μου λέει:

“Ναι, Βασίλισσά Μου, το ευλογώ”.

Και τότε το αγκαλιάζω, το φιλάω, το βάζω στο κρεβατάκι του, το σκεπάζω και μετά φεύγω, για να πάω σε άλλο παιδάκι που με φωνάζει…

(απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

ΒΙΟΣ ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ - 21 Μαρτίου

ΒΙΟΣ ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ
(εορτάζει στις 21 Μαρτίου)

Ο όσιος Σεραφείμ της Βίριτσα (κατά κόσμον Βασίλειος Μουραβιόβ του Νικολάου) γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου του 1866 (με το παλαιό ημερολόγιο) στο χω­ριό Παχρομέγεβο της περιοχής Ρίμπινσκ, νομού Γιαροσλάβλ. Οι γονείς του Νικόλαος και Χιονία ήταν αγρότες. Το παιδί βαπτίστηκε την 1 Απριλίου του 1866 στο ναό του Χριστού Σωτήρος του χωριού Σπάσσκογε , που βρισκόταν κοντά στο Βαχρομέγεβο. Στο βάπτισμα έλαβε το όνομα Βασίλειος...

Μετά τον Βασίλειο στην οικογένεια Μουραβιόβ γεννήθηκαν δύο κορίτσια - η Ελισάβετ το έτος 1871 και η Ευδοκία το έτος 1875. Και τα δύο τους όμως πέ­θαναν πολύ σύντομα, δεν έζησαν ούτε από ένα χρόνο. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1876 πέθανε από φυματίωση ο πατέρας του Βασιλείου και το παιδί έμεινε με την μητέρα του, που και αυτή ήταν άρρωστη. Ο Κύριος όμως δεν άφησε τους δούλους του· μεταξύ των γειτό­νων βρέθηκε ένας καλός άνθρωπος που δούλευε ως βοηθός εμπόρου στην Αγία Πετρούπολη. Μαζί του ο Βασίλειος πήγε στην πρωτεύουσα όπου άρχισε να ερ­γάζεται και αυτός σ' ένα εμπορικό κατάστημα...

Από παιδί ο Βασίλειος ποθούσε πολύ να γίνει μο­ναχός. Μια μέρα αφού πήρε την άδεια από το αφεντικό του πήγε πρωί πρωί στην Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νιέβσκι με σκοπό να μιλήσει με τον ηγούμενο. Επειδή ήταν νωρίς ο ηγούμενος δεν τον δέχθηκε και οι μοναχοί του πρότειναν να πάει να μιλήσει με έ­ναν γέροντα, μεγαλόσχημο μοναχό. Ο Βασίλειος γο­νάτισε μπροστά του και άρχισε να τον παρακαλά να τον πάρουν στο μοναστήρι για οποιαδήποτε δουλειά. Η απάντηση όμως του διορατικού αυτού γέροντα ή­ταν η εξής: να μείνει στον κόσμο, να κάνει οικογέ­νεια, να θρέψει τα παιδιά του και μετά μαζί με τη σύ­ζυγο να αφιερώσει τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής στην μοναχική άσκηση. Ο ίδιος ο πατήρ Σεραφείμ μετά από πολλά χρόνια διηγήθηκε αυτή την ιστορία, χωρίς όμως να κάνει γνωστό το όνομα του γέροντα.

Η ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...

Η ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...

Στη ζωή του καθενός μας υπάρχει μία Γαλιλαία. Υπάρχει μία Γαλιλαία μέσα στη ζωή εκείνων που κάποια μέρα συνάντησαν το Λυτρωτή και Τον αγάπησαν!
 

"Γαλιλαία μου", η εποχή που συνειδητοποίησα ότι ο Ιησούς με κοίταξε και με καλούσε με τ’ όνομά μου. Πέρασαν χρόνια από τότε... Χρόνια φορτωμένα με αναρίθμητες αμαρτίες και πτώσεις. Θα μπορούσε κανείς να νομίσει ότι ξέχασα τον Ιησού. Όμως όχι! Όποιος ανταμώσει, έστω και μια φορά, τον Ιησού, δεν μπορεί να Τον ξεχάσει.
 

Ο Ιησούς με προσκαλεί να ξαναγυρίσω στη Γαλιλαία της ψυχής μου. Να ανανεώσω εντός μου την προσωπική σχέση μαζί Του και τη θέρμη των πρώτων ημερών. Εκεί θα Τον ξαναδώ και πάλι.
 

Ο σταυρός που σηκώνεις.....

✟

Πριν σου στείλει ο Θεός
τον σταυρό που σηκώνεις,
τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια Tου,
τον εξέτασε με τη Θεία λογική Του,
τον έλεγξε με την ατέλειωτη δικαιοσύνη Του,
τον θέρμανε στη γεμάτη αγάπη καρδιά Του,
τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια
μη τυχόν και σου πέσει βαρύτερος
απ' όσο μπορείς να σηκώσεις.
Και αφού υπολόγισε το θάρρος σου,
τον ευλόγησε,
και τον απέθεσε στους ώμους σου.
Μπορείς να τον σηκώσεις!
Κράτησέ τον κι ανέβαινε,
βαδίζοντας από τον Γολγοθά
προς την Ανάσταση!

_________________________________________________________________

ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΓΙΟΙ...

✟

ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΓΙΟΙ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΣΤΑΥΡΟ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ, ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!

Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ μας λέει:

ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να ξέρετε πως πρέπει να Του μοιάσετε.

ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΣΑΣ ΦΟΡΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, να θυμάστε πόσο βαρύς ήτανε, όταν τον σήκωνε.

ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να σκέφτεστε τα πληγωμένα Του χέρια, τα πόδια, το κεφάλι και την πλευρά.

ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να Του δίνετε από ένα φιλί στα πληγωμένα Του χέρια, στα πόδια, στην καρδιά και στο κεφάλι. Κάθε φιλί, ας είναι μια συγγνώμη. Ας είναι μια αναζήτηση του ελέους. Ας είναι μια νοσταλγία του ουρανού!

Κι Εγώ, ο ουράνιός σας Πατέρας, θα σας συγχωρέσω για όλα.
Εγώ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ αυτούς που Με αρνήθηκαν.
Εγώ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ αυτούς που έφυγαν με πείσμα μακριά Μου.
Όλους τους συγχώρεσα, όταν είδα την διάθεση τους να αλλάξουν ζωή, ένα δάκρυ στα μάτια τους και τη μετάνοια στην καρδιά τους.
-Εσείς δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο;

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: "Ο θάνατος είναι αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα."

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:
"Ο θάνατος είναι αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα."

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει.

Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα.

Όπως, όταν πάει κάποιος, ας υποθέσουμε, στο εξωτερικό για έναν χρόνο, οι δικοί του στενοχωριούνται, γιατί θα τον αποχωρισθούν για έναν χρόνο, ή αν λείψει δέκα χρόνια, έχουν στενοχώρια για τον αποχωρισμό των δέκα χρόνων, έτσι πρέπει να βλέπουν και τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα με τον θάνατο.

Αν πεθάνει, ας υποθέσουμε, κάποιος και οι δικοί του είναι ηλικιωμένοι, να πουν: «Μετά από καμμιά δεκαπενταριά χρόνια θα ανταμώσουμε». Αν είναι νεώτεροι, να πουν: «Μετά από πενήντα χρόνια θα ανταμώσουμε».

ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ! (Ψαλμός 44, 10 - 18)

 

 

ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ!

Αναιρούν κάθε ισχυρισμό όσων αιρετικών άδικα την πολεμούν.
Είναι λόγια γραμμένα προς τον Βασιλέα των πάντων, για την Παναγία μας αλλά και για κάθε ψυχή – νύμφη του Βασιλέως που επιθυμεί να ακολουθήσει τα βήματα της Παναγίας μας στην υπηρεσία της Αγάπης Εκείνου!

Διαβάστε ολόκληρο τον Ψαλμό 44, ιδιαίτερα του στίχους 10-18:

ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
…Στα δεξιά σου μεγαλοπρεπής στάθηκε η βασίλισσα, στολισμένη και φέρουσα φόρεμα υφασμένο με χρυσές κλωστές και ποικίλα κεντήματα και χρώματα.
Συ, ω μελλόνυμφος κόρη, άκουσε την συμβουλή μου. Κλίνε το αυτί σου, ώστε να ακούει με προσοχή και να δέχεται τις εντολές Του και λησμόνησε εντελώς τον λαό, στον οποίον μέχρι τώρα ανήκες, και αυτόν ακόμη τον πατρικό σου οίκο.
Τότε ο Βασιλεύς Νυμφίος σου θα αγαπήσει το κάλλος σου. Επειδή όμως αυτός είναι και ο Κύριος σου, θα προσκυνήσεις Αυτόν.
Η περίφημος και πλουσιότατη Τύρος θα αποστείλει, τιμής ένεκεν, πολλά δώρα.
Οι πλούσιοι άρχοντες των λαών θα ζητούν ικετευτικώς, σαν σε λιτανεία, την εύνοια του προσώπου σου.
Όλη η δόξα της νύμφης, η οποία είναι θυγατέρα του Βασιλιά, προέρχεται από τον πλούσιο εσωτερικό στολισμό της αρετής και των πνευματικών της χαρίτων. Με κροσσωτό χρυσοκέντητο ένδυμα είναι περιβεβλημένη και στολισμένη.
Θα προσαχθούν στον βασιλέα παρθένοι, οι οποίες θα ακολουθούν οπίσω από αυτήν ως τιμητική της συνοδεία. Οι φίλες της, που την συνοδεύουν, θα προσαχθούν εις σε τον Βασιλέα και Νυμφίο.
Ούτως αι δύο μεγαλοπρεπείς πομπές, νυμφίου και νύμφης, θα προχωρούν με χαρά και αγαλλίαση και θα φθάσουν στο ανάκτορο του βασιλέως Νυμφίου.
Ω Βασίλισσα, αντί των προγόνων σου τους οποίους εγκατέλειψες και αρνήθηκες, θα είναι τώρα εις την θέση αυτών τα τέκνα σου, τα οποία γεννήθηκαν από τον πνευματικόν σου γάμο με τον Νυμφίο Χριστό. Θα αναδείξεις και θα καταστήσεις αυτούς άρχοντες σε ολόκληρη την γη.
Θα μνημονεύω και θα διαλαλώ το Όνομα σου εις τας γενεάς των γενεών. Δια τούτο λαοί και φυλές διάφοροι θα σε υμνολογούν ακαταπαύστως στον αιώνα του αιώνος.

ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ (Ιωαν. 15, 4 - 12)

 ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ...

(Ιωαν. 15, 4 - 12)

Ιω. 15,4             Μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε.

Ιω. 15,4                     Μείνετε, λοιπόν, ενωμένοι με εμέ και εγώ με σας. Οπως το κλήμα δεν ημπορεί από τον εαυτόν του να φέρη καρπόν, εάν δεν μείνη ενωμένον με την κληματαριά, έτσι και σεις δεν ημπορείτε να πράττετε έργα αρετής, εάν δεν μείνετε ενωμένοι με εμέ.

Ιω. 15,5             ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν.

Ιω. 15,5                     Εγώ είμαι η κληματαριά και σεις είσθε τα κλήματα. Εκείνος που μένει ενσωματωμένος εις εμέ και εγώ εις αυτόν, αυτός και μόνον φέρνει πολύν καρπόν. Διότι χωρίς εμέ, χωρίς την σωτήριον χάριν μου και την ζωτικήν ενέργειάν μου, δεν ημπορείτε να κάνετε τίποτε το αγαθόν.