Αγιορείτικη φανουρόπιτα

«Τώρα, Παναγία μου, θα θηλάσω λίγο Χάρη».... + Όσιος Παΐσιος

«Εγώ αισθάνομαι σαν παιδάκι κοντά στην Παναγία... 

Τη νιώθω Μάνα μου... 

Πολλές φορές πηγαίνω και ακουμπώ στην εικόνα Της και λέω: 

«Τώρα, Παναγία μου, θα θηλάσω λίγο Χάρη».... 

Νιώθω σαν μωρό που θηλάζει στην αγκαλιά της μάνας του

ξέγνοιαστο, αμέριμνο, 

και νιώθει τη μεγάλη Της αγάπη και την ανέκφραστη στοργή της 

και τρέφομαι με Χάρη». 

Άγιος Παΐσιος

Αγκαλιάστε την Γλυκοφιλούσα και μη φοβάστε!

Αγκαλιάστε την Γλυκοφιλούσα και μη φοβάστε!

Πριν από μερικά χρόνια, κάποιοι ρώτησαν τον π. Παΐσιο:

– Γέροντα σε αυτή την κοινωνία που ζούμε, Τι πρέπει να κάνουμε, για να σωθούμε;

Τότε ο Γέροντας τους διηγήθηκε το εξής περιστατικό:

Ακούστε, παιδιά μου, στην αρχή του αιώνα μας, στο Άγιο Όρος φούντωσε μια τεράστια φωτιά και απείλησε το Ρωσικό μοναστήρι. 

Τότε 2000 καλόγεροι και 3000 εργάτες που δούλευαν εκεί, πήραν ό,τι βρήκαν μπροστά τους και βγήκαν να αντιμετωπίσουν τη φωτιά. Όμως δεν μπόρεσαν. 

Μετά η φωτιά πετάχτηκε στο Βατοπέδι. Εκατοντάδες μοναχοί και εργάτες που βρέθηκαν κι εκεί δε μπόρεσαν να την σταματήσουν. Η φωτιά κατέστρεψε τα πάντα.

Στη συνέχεια προχώρησε κι ήρθε στη Φιλοθέου. Εκεί τότε ζούσαν μόνο 15 μοναχοί κι άλλοι τόσοι εργάτες. Έντρομοι πήραν τα φτυάρια και έτρεξαν έξω να αντιμετωπίσουν την πύρινη λαίλαπα που έτρωγε τα πάντα.

Όμως ένα σεβάσμιο γεροντάκι τους σταμάτησε και τους είπε:

Που πάτε αδελφοί;

Χιλιάδες άνθρωποι στο Βατοπέδι και στο Ρωσικό δεν μπόρεσαν να σβήσουν τη φωτιά κι εμείς, καμία τριανταριά άνθρωποι, θα σώσουμε το μοναστήρι;

Και τι θα κάνουμε γέροντα; Πως να σωθούμε;

Δεν μπορούμε μόνοι μας…!

Αγκαλιάστε την Γλυκοφιλούσα…!

Μπροστά εκείνη και πίσω εμείς…!