ΣΥΓΝΩΜΗ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΣΕ ΑΓΑΠΩ, ΘΕΕ ΜΟΥ!

 

ΣΥΓΝΩΜΗ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΣΕ ΑΓΑΠΩ,

ΘΕΕ ΜΟΥ!

Οι ψάλτες μας είπαν: «Δόξα σοι ο Θεός»!

Τι πιο όμορφο πράγμα να δοξολογεί κανείς Αυτόν που είναι και ο Πατέρας Του και ο Ευεργέτης Του.

Ήρθαμε όλοι στην Εκκλησία σήμερα. Άλλοι από συνήθεια, άλλοι να Τον δοξάσουν, άλλοι να Τον ευχαριστήσουνε, άλλοι να Του ζητήσουν συγγνώμη.

Βέβαια τρία πράγματα αρέσουν πολύ στο Θεό. Το έχουμε πει πολλές φορές:

1^ον. ΌΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ

ΚΑΙ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΣΥΓΝΩΜΗ.

------------------------------------------------------

Να μάθει να ζητάει συγγνώμη για τα λάθη του. Μεγάλη υπόθεση.

Ευαρεστείται πολύ ο Θεός όταν βλέπει τον ταπεινό άνθρωπο.

Ο θρόνος του Θεού είναι η ταπείνωση!

Το φόβητρο της κόλασης είναι η ταπείνωση!

Θέλεις να διώξεις έναν διάβολο;

Ταπεινώσου.

Θέλεις να φέρεις το Θεό;

Ταπεινώσου. Είναι η βάση πάνω στην οποία στεριώνει κάθε τι καλό.

Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Δεν αρκεί μόνο να είσαι ταπεινός. Πρέπει να μάθεις να λες και συγγνώμη. Πρέπει να μάθεις να είσαι και ευγνώμων...

2^ον. ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΓΛΥΚΙΑ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ

ΤΑΚΤΙΚΑ.  Η ΛΕΞΗ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ».

-----------------------------------------------------

Η ευγνωμοσύνη. Μεγάλη υπόθεση να μάθει ο άνθρωπος να λέει:

«Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου».

Να Τον ευχαριστεί για ότι του έχει χαρίσει. Να Τον ευχαριστεί για τον αέρα που αναπνέει. Να Τον ευχαριστεί για το σπιτάκι που έχει. Για τα παιδιά που έχει. Για τον σύντροφο που έχει. Μεγάλη υπόθεση. Όταν ο άνθρωπος λέει ευχαριστώ στο Θεό, τότε όλοι οι ουρανοί ανοίγουν. Το κλειδί που ανοίγει τις πύλες του ουρανού είναι η ευγνωμοσύνη.

Εάν η ταπείνωση είναι ο χτύπος της πόρτας. Μόλις πεις: «Θεέ μου, συγχώρεσέ με για τα λάθη μου», ακούγεται θόρυβος. Λέει ο Θεός: «Το παιδί μου έρχεται. Μου χτυπά την πόρτα». Αλλά για να ανοίξεις την πόρτα χρειάζεται μια άλλη λέξη. Ποια είναι;

«Θεέ μου, Σ’ ευχαριστώ».

Να μάθει ο άνθρωπος να λέει σ’ ευχαριστώ. Αυτό είναι η ευγνωμοσύνη.

3^ον. Η ΛΕΞΗ «Σ’ ΑΓΑΠΩ».

---------------------------------

Εστω κι αν οι δύο πρώτες λέξεις  είναι τόσο όμορφες για να μας ακούει ο Θεός και να μας ανοίγει την πόρτα, υπάρχει μια άλλη λέξη πιο γλυκιά, πιο τρυφερή, πιο στοργική, πιο ουράνια, που κάνει τον Θεό να γίνεται ένα με μας. Είναι αυτό που κάνει η μάνα όταν αγκαλιάζει το μικρό της μωρό. Είναι αυτό που κάνει ο αγαπημένος στην αγαπημένη του. Είναι αυτό που ζητάει όλος ο κόσμος για να νιώθει χαρούμενος και ευτυχισμένος. Είναι η λέξη «Σ’ αγαπώ».

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΤΡΕΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ!

ΤΡΕΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΕΣ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ, ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΥΨΩΣΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.

ΤΡΕΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ: «ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Σ’ ΑΓΑΠΩ».

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αν όμως οι δύο λέξεις «Συγγνώμη και Σ’ ευχαριστώ», κάνουν την καρδιά του Θεού να σκιρτά από χαρά για το παιδί Του, μια άλλη λέξη Τον κάνει η δική Του η καρδιά χτυποκάρδι να γενεί. Και αυτή η λέξη είναι «Σ’ αγαπώ».

Στη λέξη «Σ’ ΑΓΑΠΩ», δεν μπορεί κανείς να αντισταθεί. Όταν ακούς αυτή τη λέξη νομίζεις ότι όλο σου το είναι, είναι στον Παράδεισο. Όταν βέβαια ο άνθρωπος αυτός εννοεί αυτή τη λέξη. Πόσες φορές κι εμείς τη λέμε αυτή τη λέξη χωρίς να την καταλαβαίνουμε, χωρίς να την εννοούμε, χωρίς να την πιστεύουμε. Πόσες φορές άνθρωποι αγαπημένοι έχουν πει:

«Σ’ αγαπώ, φίλε μου». Κι ο άλλος σου απαντά: «Ρε, φίλε μου, αν με αγαπούσες, γιατί με συκοφαντούσες; Αν μ’ αγαπούσες, γιατί έλεγες τόσα άσχημα πράγματα για μένα;».

Επομένως δεν αρκεί μόνο τη λέξη να την λες. Πρέπει πρώτα η καρδιά σου να την πει και το στόμα σου να την βγάλει.

Αν πραγματικά πρώτα η καρδιά την πει και μετά το στόμα, τότε ξέρετε τι μου θυμίζει;

Σαν το ηφαίστειο που βγάζει τη λάβα. Γι’ αυτό έγινε ο άνθρωπος. Να είναι ένα ηφαίστειο αγάπης και η αγάπη του αυτή να ανεβαίνει στον ουρανό σαν λάβα.

Εάν δεν γίνει αυτό, ούτε εσείς σαν αντρόγυνο δεν θα είστε ευτυχισμένοι. Αλλά ούτε εσείς οι γονείς με τα παιδιά σας δεν θα είστε ευτυχισμένοι. Αλλά προπαντός δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τον ουρανό ευτυχισμένο με εμάς!

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)