ΨΑΛΜΟΣ 126
(Μασ. 127)
ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.
Ψαλ. 126,1 Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον,
εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν
ὁ φυλάσσων.
Ψαλ. 126,1 Εάν ο ίδιος ο Κυριος δεν οικοδομήση και δεν
ευδοκήση εις την ανοικοδόμησιν ενός οίκου, ματαίως εκοπίασαν οι οικοδομούντες
αυτόν. Εάν ο ίδιος ο Κυριος δεν φυλάξη μίαν πόλιν, ματαίως ηγρύπνησαν οι
φρουροί της.
Ψαλ. 126,2 εἰς μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν,
ἐγείρεσθαι μετὰ τὸ καθῆσθαι, οἱ ἐσθίοντες ἄρτον ὀδύνης, ὅταν δῷ τοῖς ἀγαπητοῖς
αὐτοῦ ὕπνον.
Ψαλ. 126,2 Εάν δεν έχετε βοηθόν τον Θεόν, ματαίως ξυπνάτε από
τον βαθύν όρθρον, δια να μεταβήτε εις τας εργασίας σας. Ματαίως, μόλις σηκωθήτε
από την κλίνην σας η από την τράπεζαν του φαγητού, σπεύδετε προς την εργασίαν
σας· και έτσι τρώγετε τον άρτον σας με πολύν κόπον και πόνον εις στιγμήν, κατά
την οποίαν ο Κυριος δίδει στους αγαπητούς του πιστούς ανθρώπους ήρεμον ύπνον·
Ψαλ. 126,3 ἰδοὺ ἡ κληρονομία Κυρίου υἱοί,
ὁ μισθὸς τοῦ καρποῦ τῆς γαστρός.
Ψαλ. 126,3 ιδού ποιά είναι η πολύτιμος
δωρεά του Κυρίου, που δίδεται από αυτόν στους αγαπητούς του. Είναι τα παιδιά,
οι απόγονοι. Ο μισθός και η αμοιβή των δικαίων είναι τα τέκνα, καρπός της
μητρικής γαστρός.
Ψαλ. 126,4 ὡσεὶ βέλη ἐν χειρὶ δυνατοῦ, οὕτως
οἱ υἱοὶ τῶν ἐκτετιναγμένων.
Ψαλ. 126,4 Ωσάν βέλη εις τα χέρια ικανού και εμπείρου
πολεμιστού ομοιάζουν τα παιδιά των παραμερισμένων από τους ανθρώπους, αλλά
πιστών στον Θεόν γονέων. 5 Μακάριος είναι
ο γονεύς εκείνος, ο οποίος θα αποκτήση δια των παιδιών του ο,τι επιθυμεί. Δεν
θα εντροπιασθούν οι γονείς αυτοί των πολλών παιδιών, όταν συζητούν με τους
εχθρούς των εις τας πύλας της πόλεως.
Ψαλ. 126,5 μακάριος ὃς πληρώσει τὴν ἐπιθυμίαν
αὐτοῦ ἐξ αὐτῶν· οὐ καταισχυνθήσονται, ὅταν λαλῶσι τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν ἐν πύλαις.
