ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ…
Όταν πεθάνεις,
θα ‘ρθει ως ενίσχυσή σου μπροστά στο Θεό
κάθε σου καλοσύνη.
Κάθε ζεστή κουβέντα που είπες στον πόνο του άλλου.
Κάθε δάκρυ συμπάθειας.
Κάθε δεκάλεπτο του ευρώ που έδωσες στο φτωχό
που είδες στο μετρό.
Κάθε προσευχή αγάπης που έκανες για ανθρώπους που σε άγγιξαν.
θα ‘ρθει ως ενίσχυσή σου μπροστά στο Θεό
κάθε σου καλοσύνη.
Κάθε ζεστή κουβέντα που είπες στον πόνο του άλλου.
Κάθε δάκρυ συμπάθειας.
Κάθε δεκάλεπτο του ευρώ που έδωσες στο φτωχό
που είδες στο μετρό.
Κάθε προσευχή αγάπης που έκανες για ανθρώπους που σε άγγιξαν.
Κάθε χιλιόμετρο που διάνυσες
να επισκεφτείς έναν άρρωστο φίλο σου στο νοσοκομείο.
Κάθε αγκαλιά που έδωσες σ’ ένα μοναχικό άτομο.
Ακόμα και κάθε ασήμαντο λάικ αγάπης εδώ στο face.
Οι φορές που ήθελες να βρίσεις και συγκρατήθηκες.
Οι στιγμές που ήθελες να χτυπήσεις,
κι έκανες τη γροθιά σου μαλακή.
Οι ώρες που ήθελες να αδικήσεις και να κλέψεις,
και φέρθηκες έντιμα.
Όλες οι καλοσύνες σου, όποια μορφή κι αν πήραν.
Ακόμα και πράγματα ασήμαντα,
θα μαζευτούν όλα εκεί,
εκείνη τη δύσκολη στιγμή.
Ακόμα και σκέψεις όμορφες, που δεν ειπώθηκαν ποτέ,
μα βιώθηκαν στα βάθη της καρδιάς σου.
Ακόμα και ανεσταναγμοί που δεν ακούστηκαν από κανέναν.
Κι αυτά, πράξεις είναι.
να επισκεφτείς έναν άρρωστο φίλο σου στο νοσοκομείο.
Κάθε αγκαλιά που έδωσες σ’ ένα μοναχικό άτομο.
Ακόμα και κάθε ασήμαντο λάικ αγάπης εδώ στο face.
Οι φορές που ήθελες να βρίσεις και συγκρατήθηκες.
Οι στιγμές που ήθελες να χτυπήσεις,
κι έκανες τη γροθιά σου μαλακή.
Οι ώρες που ήθελες να αδικήσεις και να κλέψεις,
και φέρθηκες έντιμα.
Όλες οι καλοσύνες σου, όποια μορφή κι αν πήραν.
Ακόμα και πράγματα ασήμαντα,
θα μαζευτούν όλα εκεί,
εκείνη τη δύσκολη στιγμή.
Ακόμα και σκέψεις όμορφες, που δεν ειπώθηκαν ποτέ,
μα βιώθηκαν στα βάθη της καρδιάς σου.
Ακόμα και ανεσταναγμοί που δεν ακούστηκαν από κανέναν.
Κι αυτά, πράξεις είναι.
Έχεις σπάνια καρδιά,
που βγάζει την ποιότητά της
λίγο λίγο κάθε μέρα.
Όλες αυτές οι ψηφίδες ομορφιάς,
κείνη τη σοβαρή και ιερή στιγμή του τέλους,
θα μαζευτούν με τρόπο θαυμαστό,
και θα σχηματίσουν
όλo το κάλλος της ψυχής σου.
Διότι, όντως,
έχεις πολλή ομορφιά.
Η απογοήτευση και μειονεξία
που νιώθεις, όμως,
δεν σε αφήνουν να πιστέψεις
στην ωραιότητα της καρδιάς σου.
Όλα αυτά, όμως,
θα βγουν ιδιαιτέρως τότε,
κείνη την ύστατη στιγμή
του χωρισμού.
Μιλάμε τώρα για πολύ μετά,
για πολλές πολλές δεκαετίες αργότερα,
μιας κι εσύ θα πεθάνεις περίπου 103 – 105 ετών.
(Για να μη με λες γρουσούζη)
Και τι να κάνω ως τότε, θα πεις.
Πάντως, σίγουρα, τίποτα με άγχος.
Απλά, να θυμάσαι να μαζεύεις
τέτοιες στιγμές πλούτου από τώρα.
Κι ας είναι ψίχουλα.
Εσύ, μάζευε.
Στο τέλος, θα δεις ένα καρβέλι ζεστό,
έτοιμο να σε χορτάσει.
Μάζευε φως,
κι ας είναι αμυδρό σα μιας πυγολαμπίδας.
Κείνη την ώρα, θα γίνει ήλιος φωτεινός
να μη σκοντάψεις.
Μάζευε.
Κι ας είναι απλές σταγόνες.
Τότε θα δεις μπροστά σου ένα ποτήρι
δροσερό νερό,
έτοιμο να σε ξεδιψάσει.
Προσέγγισε το Χριστό,
πιάσε έστω μια ακτίνα Του.
Και ξέρεις τι είναι ακτίνα Του;
Ο κάθε ασήμαντος άνθρωπος
που συναντάς μπροστά σου.
Αγαπάς τον αδελφό σου;
Σιγά σιγά γνωρίζεις τον Ίδιο το Θεό σου.
Έτσι είπε ο Ίδιος.
Εμοί εποιήσατε…
Συμπέρασμα:
μάζευε, προχώρα, ζήσε, λάμψε!...
Α.Κ.
που βγάζει την ποιότητά της
λίγο λίγο κάθε μέρα.
Όλες αυτές οι ψηφίδες ομορφιάς,
κείνη τη σοβαρή και ιερή στιγμή του τέλους,
θα μαζευτούν με τρόπο θαυμαστό,
και θα σχηματίσουν
όλo το κάλλος της ψυχής σου.
Διότι, όντως,
έχεις πολλή ομορφιά.
Η απογοήτευση και μειονεξία
που νιώθεις, όμως,
δεν σε αφήνουν να πιστέψεις
στην ωραιότητα της καρδιάς σου.
Όλα αυτά, όμως,
θα βγουν ιδιαιτέρως τότε,
κείνη την ύστατη στιγμή
του χωρισμού.
Μιλάμε τώρα για πολύ μετά,
για πολλές πολλές δεκαετίες αργότερα,
μιας κι εσύ θα πεθάνεις περίπου 103 – 105 ετών.
(Για να μη με λες γρουσούζη)
Και τι να κάνω ως τότε, θα πεις.
Πάντως, σίγουρα, τίποτα με άγχος.
Απλά, να θυμάσαι να μαζεύεις
τέτοιες στιγμές πλούτου από τώρα.
Κι ας είναι ψίχουλα.
Εσύ, μάζευε.
Στο τέλος, θα δεις ένα καρβέλι ζεστό,
έτοιμο να σε χορτάσει.
Μάζευε φως,
κι ας είναι αμυδρό σα μιας πυγολαμπίδας.
Κείνη την ώρα, θα γίνει ήλιος φωτεινός
να μη σκοντάψεις.
Μάζευε.
Κι ας είναι απλές σταγόνες.
Τότε θα δεις μπροστά σου ένα ποτήρι
δροσερό νερό,
έτοιμο να σε ξεδιψάσει.
Προσέγγισε το Χριστό,
πιάσε έστω μια ακτίνα Του.
Και ξέρεις τι είναι ακτίνα Του;
Ο κάθε ασήμαντος άνθρωπος
που συναντάς μπροστά σου.
Αγαπάς τον αδελφό σου;
Σιγά σιγά γνωρίζεις τον Ίδιο το Θεό σου.
Έτσι είπε ο Ίδιος.
Εμοί εποιήσατε…
Συμπέρασμα:
μάζευε, προχώρα, ζήσε, λάμψε!...
Α.Κ.