ΑΣΕ ΜΑΣ, ΡΕ ΚΟΣΜΕ!

ΑΣΕ ΜΑΣ, ΡΕ ΚΟΣΜΕ!

¨Πάτερ, με σχολιάζουν συγγενείς.
Και στη δουλειά είναι κάποιοι που με θάβουν.¨

Οι γνώμες των ανθρώπων σε τρελαίνουν.
Ας πουν ό, τι θέλουν. Τι ξέρουν; 

Ποιος σε ξέρει καλά;
Εδώ ούτε συ ο ίδιος
δεν γνωρίζεις την ψυχή σου,
και θα ‘ρθουν οι άλλοι
να σε κρίνουν, να σου βάλουν ετικέτες,
να κάνουν γνωματεύσεις,
να πουν για σένα διάφορα;

Άσε μας, ρε κόσμε.

Εσύ που πρώτα μας τρελαίνεις,

έρχεσαι μετά να μας κρίνεις;

Κόσμε, τρελέ!
Κοίτα μπροστά το θάνατο
που όλους μας παραμονεύει.
Κι άσε κι εμένα ήσυχο.

Α.Κ.