ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ

ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ, Κεφ. 3, Στ. 1-21

Υπήρχε εκεί στην Ιερουσαλήμ, κάποιος άνθρωπος από την τάξη των Φαρισαίων, ονόματι Νικόδημος, άρχοντας των Ιουδαίων, καθώς ήταν μέλος του συνεδρίου.
Αυτός ήλθε νύκτα προς τον Ιησού και του είπε: “Διδάσκαλε, γνωρίζουμε ότι συ ήλθες από τον Θεό ως ο μοναδικός διδάσκαλος των υψηλών αληθειών. Διότι κανένας δεν μπορεί να κάνει τα καταπληκτικά αυτά θαύματα, τα οποία κάνεις εσυ, εάν ο Θεός δεν είναι μαζί του. (Από εσένα λοιπόν περιμένουμε να ακούσουμε καθαρά το θέλημα του Θεού και τον τρόπο, με τον οποίο θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε τα αγαθά της βασιλείας)”.
Απάντησε ο Ιησούς και είπε: “Σε διαβεβαιώνω, ότι εάν δεν γεννηθεί κανείς από τον ουρανόν, δεν μπορεί να δει και να απολαύσει την βασιλεία του Θεού”.

Λέει προς αυτόν ο Νικόδημος: “Πως είναι δυνατόν να γεννηθεί πάλι ο άνθρωπος, και μάλιστα όταν είναι γέρων; Μηπως μπορεί να εισέλθει για δεύτερη φορά στην κοιλιά της μητέρας του και να γεννηθεί πάλι;”
Απάντησε ο Ιησούς: “Αλήθεια σου λέω, ότι εάν δεν αναγενηθεί κανείς πνευματικώς από το νερό του βαπτίσματος και από την χάριν του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορεί να εισέλθει στην βασιλεία του Θεού.
Καθε τι που έχει γεννηθεί κατά τρόπο φυσικό από την σάρκα, είναι και αυτό σαρκικό, δηλαδή γεμάτο ατέλειες και αδυναμίες. Και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Άγιον Πνεύμα, είναι πνευματική ύπαρξη, που θα απολαύσει την βασιλείαν του Θεού.
Μη απορείς, διότι σου είπα ότι πρέπει όλοι σας να αναγεννηθείτε από την χάρη του Αγίου Πνεύματος, που κατεβαίνει εκ των άνω.
Ο αέρας όπου θέλει φύσα και ακούεις την βοήν του, αλλά δεν γνωρίζεις από που έρχεται και που θα καταλήξει. Ετσι γίνεται και με κάθε έναν, ο οποίος αναγεννάται από το Άγιον Πνεύμα. Ο τρόπος αυτής της αναγεννήσεως είναι ακατάληπτος, το αποτέλεσμα όμως φανερόν”.
Απάντησε ο Νικόδημος και του είπε: “Πως είναι δυνατόν να γίνουν αυτά;”
Αποκρίθηκε δε εις αυτόν ο Ιησούς: “Συ είσαι ο επίσημος διδάσκαλος του Ισραήλ και δεν γνωρίζεις αυτά, για τα οποία μιλούν οι Γραφές;
Αληθώς σου λέω, ότι εκείνο που γνωρίζουμε καλά, λέμε· και αυτό που είδαμε μαρτυρούμε. Καθε τι που λέμε είναι η απόλυτος και καθαρά αλήθεια. Και όμως σεις δεν δέχεσθε την μαρτυρία μας. 

Εάν σας είπα διδασκαλίες θείες, οι οποίες σχετίζονται με όσα συμβαίνουν στην γη και είναι επομένως εύκολο να τις εννοήσετε και όμως δεν τις πιστεύετε, πως, εάν σας πω υψηλές αλήθειες, που αναφέρονται στον επουράνιο κόσμο, θα τις παραδεχθείτε και θα τις πιστέψετε;
Κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό, για να μάθει εκεί και να διδάξει σε σας αυτές τις αλήθειες, παρά μόνον αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό και έγινε δια της ενανθρωπήσεως υιός του ανθρώπου και ο οποίος εξακολουθεί, καθ' ον χρόνον ζει στην γην, να είναι και στον ουρανόν ως Θεός. 

Και όπως ο Μωϋσής κρέμασε ψηλά το χάλκινι φίδι στην έρημο, για να το αντικρύζουν με πίστη οι Ισραηλίτες και να σώζονται από το θανατηφόρο δηλητήριο των φιδιών της ερήμου, έτσι, σύμφωνα με το πάνσοφο σχέδιο του Θεού, πρέπει να κρεμαστεί και ο υιός του ανθρώπου πάνω στον σταυρό. 

Και τούτο, για να μη καταδικασθεί στην αιώνια απώλεια κανένας από εκείνους, που θα πιστεύσουν εις αυτόν, αλλά να κερδίσει και να έχει την αιώνια ζωή.
Διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον βυθισμένο στις αμαρτίες κόσμο, ώστε παρέδωσε σε σταυρικό θάνατο τον μονογενή του Υιόν· για να μη καταδικασθεί στην αιώνια απώλεια κάθε ένας που θα πιστεύει εις αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια.
Διότι δεν έστειλε ο Θεός τον Υιόν του στον κόσμο για να κρίνει και καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος με την θυσίαν αυτού.
Κάθε ένας που πιστεύει εις αυτόν, σε οποιοδήποτε έθνος και αν ανήκει, δεν καταδικάζεται. Οποιος όμως δεν πιστεύει, έχει καταδικασθεί από τώρα, ακριβώς διότι δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού, και με την απιστία του απέκλεισε αυτός μόνος τον εαυτό του από την σωτηρία.
Αυτή είναι και η αιτία της καταδίκης των απίστων· ότι δηλαδή το φως, ο Υιός του Θεού, ήλθεν στον κόσμον, αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν και έδωσαν μάλλον την καρδιά τους στο σκοτάδι και όχι στο φως. Και τούτο, διότι τα έργα τους ήταν πονηρά.
Διότι κάθε ένας που αμετανοήτως πράττει έργα κακά και διεστραμμένα, αντιπαθεί και αποστρέφεται το φως και δεν έρχεται στο φως, για να μη φανερωθούν τα φαύλα έργα του.
Καθένας όμως που ζει και πράττει σύμφωνα με την αλήθειαν του Θεού, έρχεται στο φως, πλησιάζει με εμπιστοσύνη τον Κύριο Ιησού, για να φανερωθεί η ποιότητα και η αξία των έργων του και να πληροφορηθεί και ο ίδιος ότι πράγματι αυτά έχουν γίνει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού”. 

 _________________________

 ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

1 Ἦν δὲ ἄνθρωπος ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὄνομα αὐτῷ, ἄρχων τῶν ᾿Ιουδαίων. 

2 οὗτος ἦλθε πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ραββί, οἴδαμεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐλήλυθας διδάσκαλος· οὐδεὶς γὰρ ταῦτα τὰ σημεῖα δύναται ποιεῖν ἃ σὺ ποιεῖς, ἐὰν μὴ ᾖ ὁ Θεὸς μετ' αὐτοῦ. 

3 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 

4 λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Νικόδημος· πῶς δύναται ἄνθρωπος γεννηθῆναι γέρων ὤν; μὴ δύναται εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖν καὶ γεννηθῆναι; 

5 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 

6 τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστι, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Πνεύματος πνεῦμά ἐστι. 

7 μὴ θαυμάσῃς ὅτι εἶπόν σοι, δεῖ ὑμᾶς γεννηθῆναι ἄνωθεν. 

8 τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ' οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶ πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Πνεύματος. 

9 ἀπεκρίθη Νικόδημος καὶ εἶπεν αὐτῷ· πῶς δύναται ταῦτα γενέσθαι; 

10 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· σὺ εἶ ὁ διδάσκαλος τοῦ ᾿Ισραὴλ καὶ ταῦτα οὐ γινώσκεις; 

11 ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ὃ οἴδαμεν λαλοῦμεν καὶ ὃ ἑωράκαμεν μαρτυροῦμεν, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶν οὐ λαμβάνετε. 

12 εἰ τὰ ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια πιστεύσετε; 

13 καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. 

14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 

15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 

16 οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 

17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ. 

18 ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται, ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. 

19 αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα. 

20 πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 

21 ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν εἰργασμένα. 

(Πηγη κειμένων:  http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/04.%20Ioan.htm)