ΤΟ ΧΑΤΙΡΙ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Εμείς,
όλοι όσοι αγαπάμε την Παναγία και την έχουμε σαν Μάνα δικιά μας, αφού είναι πραγματικά Μάνα
δικιά μας, ας της κάνουμε το μεγάλο της χατίρι.
Ποιο είναι αυτό;
Θα ήθελε, όπως εσείς αγαπάτε τα
παιδιά σας πάρα πολύ και γι’ αυτά θυσιάζεστε και γι’ αυτά κάνετε τα πάντα, έτσι να
μην ξεχνάτε το δικό της Γιό.
Ικετεύει
τον καθένα από εμάς, όλους μας, να λατρέψουμε τον Γιό της, όχι μονάχα σαν Θεό, αλλά
και σαν άνθρωπο, σαν μωρό. Όχι μόνο σαν Υιό του
Θεού, αλλά και σαν Γιό του ανθρώπου. Σαν Υιός του Θεού είναι ένα με τον Πατέρα,
αλλά σαν Υιός του ανθρώπου έγινε σπλάχνο, έγινε βρέφος, έγινε μικρό παιδάκι,
που χώθηκε σε μια αγκαλιά. «Μαμά» την φώναζε την Παρθένο Μαρία. Ξέρετε πως το
φώναζε το μωρό της Εκείνη; «Μωρό μου! Βρέφος μου! Αγάπη μου! Λατρεία μου! Χαρά
μου! Ουρανέ μου!» Και μέσα στην καρδιά της εκείνο γλυκοσπαρταρούσε στον μητρικό
της έρωτα.
Θέλω
να πω με όλα αυτά, ότι αυτό είναι το πιο μεγάλο δώρο, που σήμερα θα μπορούσαμε
να της δώσουμε. Όλοι να αγαπήσουμε τον Γιό της, όπως Τον αγάπησε κι Εκείνη.
Όλοι να μην κάνουμε λάθη και αμαρτίες και να πικραίνουμε τον Γιό της. Και όσοι
έχουμε κάνει λάθη και όσοι έχουμε κάνει αμαρτίες, οποιοδήποτε λάθος κι αν είναι
αυτό, θα ήθελε μονάχα μια χάρη να της κάνουμε, να γονατίσουμε μπροστά στον Γιό
της και να Του πούμε:
«Υιέ του Θεού, Σωτήρα, Εσύ που σταυρώθηκες για εμάς και ήλθες να πάρεις
τις αμαρτίες μας, Σε ικετεύουμε πάρε τα αμαρτήματα μας και κάψε τα και από
σήμερα να είμαστε δικά Σου παιδιά. Εσύ να είσαι ο Πατέρας μας κι εμείς να
είμαστε τα δικά Σου βρέφη, τα δικά Σου παιδιά».
Ξέρετε πόσο της αρέσει αυτό; Ξέρετε
πόσο την ενθουσιάζει; Ξέρετε πόσο την χαροποιεί;
Μάνες,
όσες είσαστε εδώ, που έχετε γνώση και εμπειρία της αγάπης σ’ ένα παιδί, γιατί
γεννήσατε και χαρήκατε την ζεστασιά της μητρικής λατρείας στα παιδιά σας, από
σήμερα μαζί με τα παιδιά σας βάλτε και τον δικό της Γιό. Αγαπήστε Τον πολύ με
όλη σας τη δύναμη.
Κι
εσείς πατεράδες, μην ξεχνάτε ότι ένας πατέρας, ο γέροντας Ιωσήφ, αγάπησε τον
Ιησού σαν Υιό του ανθρώπου, σαν άνθρωπο και σαν παιδί και Τον πήρε από το
χεράκι και Τον έκανε βόλτες, για να Του δείχνει τον ουρανό, δήθεν για να
θαυμάσει το παιδί του τον ουρανό, αφού δεν ήξερε ότι Αυτός ήταν ο δημιουργός
του κόσμου. Άντρες, όπως ο Ιωσήφ Τον αγάπησε, όπως ο Ιωσήφ Τον λάτρεψε, όπως ο
Ιωσήφ Τον αγκάλιασε, όπως ο Ιωσήφ Τον έσφιξε σφιχτά στην αγκαλιά του και Τον
φώναξε «Γιέ μου», κι εσείς μπορείτε να πείτε τις ίδιες λέξεις που
χρησιμοποιούσε πάντα η Μητέρα Του: «Γιέ μου και Θεέ μου! Μωρό μου και Θεέ μου».
Στο σταυρό Τον έβλεπε μεγάλο αλλά «Μωρό μου» Τον φώναζε, γιατί για μια μάνα το
παιδί της είναι πάντα το μωρό της. Αλλά για εμάς ο Ιησούς δεν θα είναι απλά ο
αγαπημένος Υιός του Θεού, αλλά είναι και
Γιός του ανθρώπου και μπορεί να γίνει ο δικός μας αγαπημένος Γιός. Όπως Τον
αγάπησε η Μαμά Του, μπορούμε να Τον αγαπήσουμε κι εμείς.
Εάν σήμερα θέλετε να της δώσετε ένα υπέροχο δώρο στη γιορτή της, αγαπήστε
τον Γιό της σαν δικό σας Γιό. Φωνάξτε Τον με τα πιο γλυκά λόγια που μπορεί μια
μάνα, ένας πατέρας να πει στο παιδί του: «Γιέ μου και Θεέ μου».
Είδατε τι λέει;
«Κι εσύ Υιέ και Θεέ μου,
παράλαβέ μου το πνεύμα».
Έτσι δεν φώναξε η Παναγία την ώρα της κοίμησής της;
Αυτός
ο Υιός του Θεού μπορεί να γίνει Υιός του ανθρώπου αγαπημένος, για να μπει γλυκά
στην κάθε μια καρδιά, πατρική και μητρική. (απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)