Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ
ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΗ
- Η μνήμη του τιμάται στις 20 Ιουλίου -
Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
O Προφήτης Ηλίας γεννήθηκε στη Θέσβη
της Ιορδανίας (γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης) περί το 816 π.Χ.
Ο πατέρας του Ηλία λεγόταν Σωβάκ και ήταν άνθρωπος ευσεβής και δίκαιος.
Κατά τη γέννηση
του παιδιού του, συνέβη
το εξής θαυμαστό γεγονός. Βλέπει σε οπτασία
λευκοφορεμένους ωραίους αστραπόμορφους άνδρες να περιστοιχίζουν
το βρέφος και να το προσφωνούν
«Ηλία – Ηλία»
που σημαίνει «Θεός μου». Έπειτα,
αφού σπαργανώνουν το βρέφος
με φωτιά, βάζουν και μέσα στο στόμα του φωτιά
για να τη φάει.
* * *
Ο Σωβάκ τρομάζει μ’ όλα αυτά και καταφεύγει
στους ιερείς του Ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ,
για να τους διηγηθεί
το περιστατικό και να του δώσουν εκείνοι μια κατά Θεόν εξήγηση.
Εκεί, οι ιερείς
μετά από προσευχή και νηστεία
του αποκαλύπτουν:
- Σωβάκ, μη φοβάσαι. Το παιδί σου θα ζει πάντα μέσα στο φως και άγγελοι θα το προστατεύουν σ’ όλη του τη ζωή. Ο ΛΟΓΟΣ του θα είναι απόφαση. Ο ΖΗΛΟΣ του θα είναι πύρινος και Η ΑΓΑΠΗ του για το Θεό μια άσβεστη φλόγα. Μάλιστα, αυτός θα κρίνει τον Ισραήλ δια ΠΥΡΟΣ και ΜΑΧΑΙΡΑΣ.
* * *
Μεγαλώνοντας λοιπόν ο Ηλίας,
με τη χάρη του Θεού, εξελίσσεται σε μέγα Προφήτη και κήρυκα
της μετανοίας, που δεν δείλιασε ποτέ και μπροστά σε κανέναν
να πει την αλήθεια.
Ούτε όταν χρειάστηκε να ελέγξει
τον ασεβή βασιλιά Αχαάβ, τον γιο του Αμβρί. Τί συνέβη
τότε;
Ο βασιλιάς Αχαάβ είχε φτάσει
σε τέτοιο σημείο ασέβειας, που παρακινημένος
από την κακόβουλη γυναίκα του Ιεζάβελ,
χτίζει ναούς των ειδώλων,
καταργεί την πίστη στον αληθινό
Θεό, σφάζει όλους τους διδασκάλους
του Νόμου, ρίχνει στη φωτιά
τους Προφήτες και εξαναγκάζει
τους κατοίκους της Σαμάρειας
να προσκυνούν τα είδωλα
του Βάαλ (δηλαδή του Δία).
Ο αληθινός Θεός όμως,
επεμβαίνει.
Κάποια στιγμή που ο Προφήτης Ηλίας έκλαιγε προσευχόμενος για τις αμαρτίες του λαού,
ακούει τη φωνή του Θεού να του λέει:
- Ηλία, πιστέ μου δούλε, σήκω και πήγαινε στο βασιλιά Αχαάβ να τον ελέγξεις κατά πρόσωπο και να του πεις να πάψει να παροργίζει τον Θεό γιατί θα τιμωρηθεί. Πήγαινε και μη φοβάσαι. Εγώ ο Θεός σου, θα είμαι μαζί σου.
Ο Προφήτης Ηλίας υπακούει, σύντομα πηγαίνει στο παλάτι
και παρουσιάζεται στον βασιλιά
Αχαάβ, όπου εκεί με ανδρεία του λέει:
- Βασιλιά, ο Θεός του Ισραήλ είναι ζωντανός. Εγώ σ αυτόν υπακούω,
γ’ αυτό σου λέω ότι εφόσον δεν μετανιώνεις δεν θα ξαναβρέξει στη χώρα, μέχρι εγώ να το ζητήσω από το Θεό.
Αυτά τα σκληρά λόγια είπε ο Προφήτης ενώ ακούει
τη φωνή του Θεού να λέει:
- Ηλία, φύγε από εδώ και πήγαινε ανατολικά και κρύψου στο χείμαρρο του Χοράθ που είναι απέναντι από τον Ιορδάνη ποταμό. Θα πίνεις νερό από το λιγοστό που έχει κι εγώ θα σου στέλνω κάθε δειλινό έναν κόρακα να σε τρέφει.
Ο Προφήτης Ηλίας υπακούει και πάλι στο Θεό και φεύγει για το χείμαρρο Χοράθ. Εκεί ζει ζωή ασκητική, μέχρι που ξαφνικά
ο χείμαρρος Χοράθ χάνει το λιγοστό
του νερό και ξηραίνεται
εξαιτίας της ανομβρίας που επικρατεί
στον τόπο. Μα, και τότε ακούει την προσταγή
του Θεού να του λέει:
- Πήγαινε στην πόλη Σαρεπτά της Σιδωνίας κι εγώ θα προστάξω εκεί μια χήρα γυναίκα να σε διαθρέψει ώσπου να περάσει ο λιμός, η φοβερή πείνα.
* * *
Ξεκινά αμέσως
ο Προφήτης Ηλίας και κατευθύνεται
στην μικρή πόλη που ο Θεός διάλεξε
για κείνον. Εκεί, έγιναν όλα όπως τα προανάγγειλε ο Θεός.
Ο Ηλίας συναντάται με την φτωχή χήρα και φιλοξενείται στο σπίτι
της, όπου εκεί ως εκ θαύματος δεν λιγόστεψε
ούτε το αλεύρι ούτε και το λάδι από το δοχείο του σπιτιού
της, σε σύγκριση με τους πλουσίους που πέθαιναν
από την πείνα.
Όταν, μάλιστα, κάποια μέρα ο γιος της χήρας
αρρωσταίνει από βαριά και ανίατη
αρρώστια και τέλος πεθαίνει, ο Προφήτης
βλέποντας το παιδί νεκρό και παγωμένο,
συγκινείται και της λέει:
-Δώσε μου τον γιό σου.
Πήρε λοιπόν ο Προφήτης
το παιδί, το ανέβασε
στο κρεβάτι του και αφού το φύσηξε
3 φορές, επικαλέστηκε το Θεό και είπε:
- Ας επιστρέψει η ψυχή του παιδιού αυτού.
Κι έτσι έγινε.
Το παιδί αναστήθηκε αμέσως προς έκπληξη
και θαυμασμό της μητέρας
του.
* * *
Όταν πέρασαν
3 χρόνια ο Κύριος προστάζει τον Προφήτη
να φύγει από κει για να ξαναπαρουσιαστεί
μπροστά στον Αχαάβ, υποσχόμενος ότι ήρθε ο καιρός να στείλει
στη χώρα βροχή.
Ο Προφήτης πείθεται και κανονίζει
την συνάντησή του με τον Αχαάβ μέσω του Αβδιού. Τότε εκεί, προτείνει
στον ασεβή βασιλιά τα εξής:
- Στείλε βασιλιά και σύναξε όλο το λαό της Σαμάριας και της Φοινίκης καθώς και τους ιερείς των ειδώλων και πρόσταξέ τους όλους να ανεβούν μαζί σου στην κορυφή του όρους Καρμήλου. Εκεί, θα προστάξεις να στηθούν 2 βωμοί και αφού τοποθετήσετε ξύλα, θα βάλετε στην κορυφή ένα σφαγμένο μοσχάρι. Στον ένα βωμό θα προσευχηθούν οι ιερείς του Βάαλ, στον άλλο εγώ. Θα παρακαλέσει ο καθένας τον δικό του Θεό. Όποιος είναι αληθινός Θεός, θα στείλει φωτιά από τον Ουρανό και θα κατακάψει τα ξύλα και το μοσχάρι της θυσίας. Σ΄ αυτόν τον Θεό όλοι θα πιστέψουμε και η θρησκεία του θα εγκριθεί από σένα βασιλιά ως θρησκεία επίσημη. Το δέχεσαι;
Ο βασιλιάς δέχτηκε με χαρά γιατί θα του δινόταν η ευκαιρία
να νικήσει επιτέλους το Θεό του Ηλία. Χίλιοι
ιερείς των ειδώλων θα προσεύχονταν
και πίστευε πως η νίκη του ήταν δεδομένη.
* * *
Η ημέρα
η κρίσιμη φτάνει.
Πλήθος ανθρώπων γεμίζει το όρος.
Με διαταγή του βασιλιά
τα τύμπανα δίνουν το σύνθημα
και αμέσως οι ιερείς
του Βάαλ γονατίζουν και μαζί τους όλος ο λαός και η προσευχή αρχίζει.
Μάταια όμως, έφθασε
το δειλινό και κα-νένα είδωλο δεν τους έστειλε φωτιά.
Γέλασε τότε ο Προφήτης Ηλίας και παραμερίζοντάς
τους ψευδοιερείς πάει για να προσευχηθεί
κι εκείνος στον δικό του αληθινό Θεό.
Προτού όμως γονατίσει
φωνάζει τον μαθητή του Ιωνά,
τον γιο της χήρας
που ανέστησε και του λέει:
- Ιωνά, πάρε 12 λίθους κατά τον αριθμό των δώδεκα φυλών του Ισραήλ και βάλε τους μπροστά στο θυσιαστήριο.
Έπειτα ο Προφήτης
στρέφεται προς το λαό και λέει:
- Παιδιά του Ισραήλ! Εσείς θέλω να μου φέρετε τέσσερις κάδους νερό και να τους χύσετε πάνω στο σφαγμένο μοσχάρι και στα ξύλα.
Ο λαός υπακούει
και ο Προφήτης επαναλαμβάνει:
- Παιδιά του Ισραήλ! Χύσετε άλλους τέσσερις κουβάδες νερό.
Ο λαός υπακούει
και ο προφήτης για τρίτη
φορά προστάζει:
- Παιδιά του Ισραήλ! Επαναλάβετε και για τρίτη φορά.
Μετά απ’ αυτό,
ζητά από τον μαθητή
του Ιωνά να γονατίσει
στο πλευρό του. Έπειτα
υψώνει τα χέρια στον ουρανό,
ο γίγαντας αυτός της πίστεως
και προσεύχεται εναγωνίως, να συγχωρήσει
ο Θεός τις αμαρτίες
του λαού του, να στείλει φωτιά να κατακάψει
τα ξύλα κι έπειτα
και να τους λυπηθεί,
να τους στείλει βροχή ώστε να δοξάσουν όλοι τον αληθινό Θεό.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει
την προσευχή του και οι ουρανοί ανοίγουν, ένα είδος
αστραπής κατέρχεται στη στιγμή
και κατακαίει τα ξύλα,
το μοσχάρι και τους δώδεκα λίθους. Ισοπεδώθηκε ο τόπος
από την πολύ φωτιά!
Βλέποντας αυτό το θαύμα τα πλήθη,
πέφτουν στη γη φωνάζοντας:
- Μέγας ο Θεός του Ηλία!
Είπε τότε ο Προφήτης στο λαό:
- Συλλάβετε τους ιερείς του Βάαλ, κανείς να μην μείνει απ’ αυτούς τους υπηρέτες του σκότους.
Τότε, τα πλήθη
τους συνέλαβαν όλους και τους οδήγησαν στον χείμαρρο
Κισσών όπου εκεί ο Προφήτης Ηλίας, ως αντιπρόσωπος
της ουράνιας δικαιοσύνης και προστάτης
του λαού του Ισραήλ,
τους κατασφάζει όλους δια μαχαίρας.
* * *
Μετά απ’ αυτό, στέλλει τον μαθητή
του Ιωνά να πάει στη θάλασσα και να δει τι γίνεται.
Επτά φορές τον έστειλε.
Την έβδομη φορά γυρίζει
ο μαθητής και λέει στον Προφήτη:
- Είδα νέφος, μικρό σαν πατημασιά ανθρώπου να πλησιάζει προς τα εδώ!
Χάρηκε ο Προφήτης
Ηλίας για το έλεος
του Θεού και στέλνει
μήνυμα στον βασιλιά Αχαάβ να πάει σπίτι του για να μην κινδυνεύσει
από την βροχή που έρχεται.
Και πράγματι, ήρθε τόση βροχή
μετά από 3,5 χρόνια ανομβρίας, ώστε ο βασιλιάς
δεν πρόλαβε να φτάσει
στο παλάτι του και αναγκάστηκε να τρυπώσει
στο πρώτο σπίτι που συνάντησε
στο δρόμο του για να σωθεί. Το θαύμα
είχε γίνει!
* * *
Όταν η βροχή σταμάτησε και όλοι γύρισαν σπίτια τους, μαθαίνει
η βασίλισσα Ιεζάβελ τα γεγονότα
που συνέβησαν και γίνεται
έξω φρενών. Πείσμα βάζει να θανατώσει
τον Προφήτη.
Τα νέα διαδίδονται
γρήγορα φτάνουν στα αυτιά
του Προφήτη
που μαθαίνοντάς τα, σαν άνθρωπος δείλιασε και σηκώθηκε
να φύγει από το μέρος εκείνο.
Όταν πέρασε τα σύνορα
της Ιουδαίας, προχώρησε ακόμα λίγο και σταμάτησε κάτω από ένα δέντρο να ξεκουραστεί.
Ενώ καθόταν εκεί απελπισμένος
και ζητούσε να βρει από τον Θεό θάνατο κι όχι από τα χέρια
της μοχθηρής Ιεζάβελ, αποκοιμήθηκε. Μα, άγγελος
Κυρίου τον ξύπνησε, του έδωσε
τροφή και του είπε να φάει, γιατί
έχει ακόμα πολύ δρόμο
να κάνει.
Μια ανάσα ανακούφισης βγάζει ο Προφήτης
Ηλίας και ευχαριστεί τον Θεό για την Πρόνοιά
Του. Σηκώνεται λοιπόν, τρώει και ξεκινά
τον δρόμο με οδηγό
το θέλημα του Θεού.
Μετά από οδοιπορία σαράντα ημερονυκτίων φτάνει στο όρος Χωρήβ. Εκεί βρίσκει μια σπηλιά
και μπαίνει μέσα. Φωνή
Κυρίου όμως τον καλεί
να βγει έξω για να του μιλήσει.
Μόλις ο Προφήτης
Ηλίας βγαίνει έξω, ο Κύριος τον προστάζει να γυρίσει
πίσω και να περάσει
από την Δαμασκό, για να χρίσει τον Αζαήλ
βασιλιά της Συρίας και τον Ελισσαίο Προφήτη.
Εκείνος υπακούει και αναχωρεί
κατά την υπόδειξη του Θεού.
Όταν συνάντησε τον Ελισσαίο
να καλλιεργεί τον αγρό του, τον πλησιάζει
και ρίχνει πάνω του την μηλωτή του (τον δερμάτινο μανδύα του). Ο Ελισσαίος κατάλαβε το νόημα
της κίνησης και τότε εγκατέλειψε τα πάντα
και ακολούθησε τον Προφήτη
Ηλία.
* * *
Όταν έφτασαν
στη Σαμάρεια, ο Προφήτης
συναντά τον βασιλιά Αχαάβ και κατά υπόδειξη Θεού τον ελέγχει:
- Ξέρω ότι πας να κληρονομήσεις έναν αμπελώνα που δεν σου ανήκει. Μάθε όμως ότι στον τόπο που χύθηκε το αίμα εκείνου που σκοτώσατε, εκεί θα
χυθεί και το δικό σου αίμα, όπως και της γυναίκας σου της Ιεζάβελ που σκυλιά θα την κατασπαράξουν. Γιατί, ζηλέψατε τον αμπελώνα του γείτονά σας και με αδικία τον διεκδικήσατε.
Κι έτσι έγινε.
Η Ιεζάβελ βρήκε αμέσως φρικτό θάνατο. Ο βασιλιάς
πάλι Αχαάβ τρόμαξε τόσο πολύ από τα λόγια
του Προφήτη που μετανοημένος
για την αμαρτία του, νήστευε
και έκλαιγε συνεχώς μέχρι που να τον συγχωρήσει ο Θεός.
Και ο Θεός δέχτηκε την μετάνοιά
του.
Έτσι, ο Αχαάβ
έζησε μέχρι που ο βασιλιάς της Συρίας
πολιορκώντας την Σαμάρεια τον θανατώνει
με βέλος στο στήθος.
* * *
Μετά τον θάνατο του Αχαάβ,
βασιλιάς έγινε ο γιος του ο Οχοζίας.
Αυτός δεν πίστευε τον αληθινό
Θεό και προσκυνούσε τα είδωλα.
Μάλιστα, όταν αρρώστησε αντί να ζητήσει βοήθεια από τον αληθινό Θεό, έστειλε
να ρωτήσουν μια γυναίκα
μάντη του Βάαλ για την αρρώστια του.
Αυτό, εξόργισε περισσότερο το Θεό που έστειλε τον Προφήτη
Ηλία να τον ελέγξει.
Μα, ο βασιλιάς Οχοζίας δεν άκουσε
τα λόγια του Προφήτη και πέθανε
αμετανόητος.
Επόμενος βασιλιάς
έγινε ο ο Ιωράμ,
ο αδελφός του Οχοζία.
Στις μέρες αυτού του βασιλιά
διάλεξε ο Θεός να πάρει και τον Προφήτη.
Έχοντας πληροφορίες από το Θεό για το τέλος του ο Προφήτης Ηλίας, ξεκινάει μαζί με τον Ελισσαίο για τον Ιορδάνη ποταμό. Τους ακολούθησαν άλλοι πενήντα άνδρες, παιδιά προφητών. Εκεί, ο Προφήτης
βγάζει την μηλωτή του, υψώνει
τα χέρια του σε προσευχή και κατόπιν,
χτυπά τα νερά μ’ αυτήν, που σχίζονται
στη μέση θαυματουργικά και ανοίγουν
δρόμο, από τον οποίο
πέρασαν απέναντι.
Μετά απ’ αυτό,
λέει ο Προφήτης Ηλίας στον Ελισσαίο:
- Παιδί μου Ελισσαίε, ζήτησε από μένα ότι χάρισμα θέλεις πριν αναληφθώ στους ουρανούς.
Ο Ελισσαίος με απλότητα
του λέει:
- Ας γίνει η χάρη του Θεού που έχεις, διπλή σε μένα!
- Μέγα χάρισμα ζήτησες παιδί μου. Αν όμως πάλι, αξιωθείς να με δεις όταν θα αναληφθώ τότε να γίνει ότι ζήτησες. Αν όμως δεν με δεις, τότε να μην γίνει.
Καθώς μιλούσαν, φάνηκε σαν άρμα πύρινο με πύρινα
άλογα να κατεβαίνει από τον ουρανό, να αρπάζει
τον Προφήτη Ηλία κι έπειτα να ξαναυψώνεται
στον Ουρανό.
Βλέποντας αυτό το θαύμα ο Ελισσαίος,
φωνάζει με θαυμασμό:
- Πάτερ εσύ είσαι και άρμα και ιππέας και εξουσιαστής του Ισραήλ!
Τότε, αφήνει ο Προφήτης
Ηλίας και πέφτει στα χέρια
του Ελισσαίου η μηλωτή
του, επισφράγισμα της ευλογίας
του κι έπειτα χάνεται στα βάθη του ουρανού!
* * *
Αυτός ήταν ο πολυτάραχος βίος του Προφήτη Ηλία!
Η μνήμη του τιμάται στις 20 Ιουλίου.
Την ευχή του να έχουμε!