✞…Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ¸¸.•♥*¨*✿✿
Αυτό είναι το δυνατότερο όπλο για σένα και το παιδί σου!
Μόνο έτσι δεν θα φύγει από την Εκκλησία.
Και αυτό θα το καταφέρεις μόνο αν του προσφέρεις βιώματα μέσα στον ναό!
Ο στάρετς Ζωσιμάς του Dοstοyevsky στους Αδελφούς Καραμαζώφ λέει: «εκείνος που μπορεί να έχει αναμνήσεις Χριστού από την παιδική του ηλικία είναι σωσμένος για όλη του τη ζωή».
Το σπουδαίο είναι ότι κάνει αυτή την μνημειώδη παρατήρηση ύστερα από τη γλυκιά θύμηση της μητέρας του, όταν τον έπαιρνε μαζί της στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων.
Θυμάται την ομορφιά της Ακολουθίας, τη μοναδική μελωδία του κατανυκτικού «κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου…». Τις γριούλες που έκαναν μετάνοιες, τον κόσμο όλο δακρυσμένο να παρακαλά τον Χριστό, το λιβάνι που ανέβαινε ψηλά, τις ηλιαχτίδες που έμπαιναν απ' τα χρωματιστά τζάμια της εκκλησιάς, την μάνα του που τον κρατούσε αγκαλιά πηγαίνοντάς τον να κοινωνήσει. Αυτή η ανάμνηση τον κρατούσε ζωντανό στις δυσκολίες και στις πίκρες της ζωής, τους πειρασμούς και τις ταλαιπωρίες. Τότε γύριζε πίσω και άνοιγε αυτό το «άλμπουμ» της καρδιάς του, κοιτάζοντας νοσταλγικά αυτές τις φωτογραφίες, αυτές τις παλιές όμορφες αναμνήσεις. Γιατί είναι πολύ ωραίο να έχεις αναμνήσεις από την εκκλησία.
Ποτέ μην φοβηθείς λοιπόν τον άνθρωπο που έχει αναμνήσεις κοντά στον Χριστό. Δεν θα φύγει. Μα και αν φύγει θα θυμηθεί αυτήν την αγάπη αυτά τα βιώματα και κάποτε θα γυρίσει.
Όπως ο άσωτος που είχε γευτεί την αγάπη του πατέρα. Είχε νιώσει το φιλί, την αγκαλιά, την ζεστασιά το πατρικό χάδι, το πατρικό βλέμμα, την πατρική ασφάλεια το στήριγμα την αγάπη. Τα είχε γευτεί. Και γι΄ αυτό ο Πατέρας του δεν το φοβήθηκε το φευγιό του παιδιού του και το άφησε ελεύθερο. Δεν το εμπόδισε να φύγει, γιατί ήξερε πως υπήρχε μια σφραγίδα στην καρδιά του, και όπου και να πήγαινε, αυτό το φωτεινό σφράγισμα θα το έκανε να θυμηθεί και να γυρίσει…
ΕΙΝΑΙ Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
Μόνο έτσι δεν θα φύγει από την Εκκλησία.
Και αυτό θα το καταφέρεις μόνο αν του προσφέρεις βιώματα μέσα στον ναό!
Ο στάρετς Ζωσιμάς του Dοstοyevsky στους Αδελφούς Καραμαζώφ λέει: «εκείνος που μπορεί να έχει αναμνήσεις Χριστού από την παιδική του ηλικία είναι σωσμένος για όλη του τη ζωή».
Το σπουδαίο είναι ότι κάνει αυτή την μνημειώδη παρατήρηση ύστερα από τη γλυκιά θύμηση της μητέρας του, όταν τον έπαιρνε μαζί της στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων.
Θυμάται την ομορφιά της Ακολουθίας, τη μοναδική μελωδία του κατανυκτικού «κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου…». Τις γριούλες που έκαναν μετάνοιες, τον κόσμο όλο δακρυσμένο να παρακαλά τον Χριστό, το λιβάνι που ανέβαινε ψηλά, τις ηλιαχτίδες που έμπαιναν απ' τα χρωματιστά τζάμια της εκκλησιάς, την μάνα του που τον κρατούσε αγκαλιά πηγαίνοντάς τον να κοινωνήσει. Αυτή η ανάμνηση τον κρατούσε ζωντανό στις δυσκολίες και στις πίκρες της ζωής, τους πειρασμούς και τις ταλαιπωρίες. Τότε γύριζε πίσω και άνοιγε αυτό το «άλμπουμ» της καρδιάς του, κοιτάζοντας νοσταλγικά αυτές τις φωτογραφίες, αυτές τις παλιές όμορφες αναμνήσεις. Γιατί είναι πολύ ωραίο να έχεις αναμνήσεις από την εκκλησία.
Ποτέ μην φοβηθείς λοιπόν τον άνθρωπο που έχει αναμνήσεις κοντά στον Χριστό. Δεν θα φύγει. Μα και αν φύγει θα θυμηθεί αυτήν την αγάπη αυτά τα βιώματα και κάποτε θα γυρίσει.
Όπως ο άσωτος που είχε γευτεί την αγάπη του πατέρα. Είχε νιώσει το φιλί, την αγκαλιά, την ζεστασιά το πατρικό χάδι, το πατρικό βλέμμα, την πατρική ασφάλεια το στήριγμα την αγάπη. Τα είχε γευτεί. Και γι΄ αυτό ο Πατέρας του δεν το φοβήθηκε το φευγιό του παιδιού του και το άφησε ελεύθερο. Δεν το εμπόδισε να φύγει, γιατί ήξερε πως υπήρχε μια σφραγίδα στην καρδιά του, και όπου και να πήγαινε, αυτό το φωτεινό σφράγισμα θα το έκανε να θυμηθεί και να γυρίσει…
ΕΙΝΑΙ Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!