✟... ΑΞΙΖΕΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ!
Όσοι έχουν ασχοληθεί με την αναπαραγωγή κοτόπουλων σίγουρα έχουν παρατηρήσει το εξής φαινόμενο:
Όταν περάσουν οι 20 με 21 μέρες και τα μικρά νεογνά κοτοπουλάκια είναι έτοιμα προς εκκόλαψη, με πολύ δύναμη και κόπο σπάνε τα τοιχώματα του τσοφλιού για να βγάλουν πρώτα έξω το ράμφος τους να αναπνεύσουν κι έπειτα βγάζουν και το υπόλοιπο σώμα τους!
Όμως, υπάρχουν ανάμεσά τους και πολλά νεογνά που, επειδή είναι επαναπαυμένα μέσα στη ζεστασιά αυτή του τσοφλιού, δεν προσπαθούν ιδιαίτερα, αποκοιμιούνται κι έτσι καταλήγουν να πεθάνουν από ασφυξία...
Τι τραγική στιγμή είναι αυτή όταν ανακαλύπτεις ότι για λίγο ύπνο και ζεστασιά, πολλά νεογνά χάνουν την ευκαιρία για ζωή...
ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ!
Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε:
«Όσοι αναπαύονται μέσα στον υλικό κόσμο και δεν ανησυχούν για τη σωτηρία της ψυχής τους, μοιάζουν με τα ανόητα πουλάκια, που δεν θορυβούν μέσα στο αυγό, για να σπάσουν το τσόφλι, να βγουν έξω να χαρούν τον ήλιο — το ουράνιο πέταγμα στην παραδεισένια ζωή, αλλά, παραμένουν ακίνητα και πεθαίνουν μέσα στο τσόφλι του αυγού»!
Η ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ!!!
ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΜΗΝ ΜΟΙΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΑΝΟΗΤΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΦΡΟΝΙΜΑ!!!
Η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΓΕΙΟ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ!!!
Όσοι έχουν ασχοληθεί με την αναπαραγωγή κοτόπουλων σίγουρα έχουν παρατηρήσει το εξής φαινόμενο:Όταν περάσουν οι 20 με 21 μέρες και τα μικρά νεογνά κοτοπουλάκια είναι έτοιμα προς εκκόλαψη, με πολύ δύναμη και κόπο σπάνε τα τοιχώματα του τσοφλιού για να βγάλουν πρώτα έξω το ράμφος τους να αναπνεύσουν κι έπειτα βγάζουν και το υπόλοιπο σώμα τους!
Όμως, υπάρχουν ανάμεσά τους και πολλά νεογνά που, επειδή είναι επαναπαυμένα μέσα στη ζεστασιά αυτή του τσοφλιού, δεν προσπαθούν ιδιαίτερα, αποκοιμιούνται κι έτσι καταλήγουν να πεθάνουν από ασφυξία...
Τι τραγική στιγμή είναι αυτή όταν ανακαλύπτεις ότι για λίγο ύπνο και ζεστασιά, πολλά νεογνά χάνουν την ευκαιρία για ζωή...
ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ!
Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε:
«Όσοι αναπαύονται μέσα στον υλικό κόσμο και δεν ανησυχούν για τη σωτηρία της ψυχής τους, μοιάζουν με τα ανόητα πουλάκια, που δεν θορυβούν μέσα στο αυγό, για να σπάσουν το τσόφλι, να βγουν έξω να χαρούν τον ήλιο — το ουράνιο πέταγμα στην παραδεισένια ζωή, αλλά, παραμένουν ακίνητα και πεθαίνουν μέσα στο τσόφλι του αυγού»!
Η ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ!!!
ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΜΗΝ ΜΟΙΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΑΝΟΗΤΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΦΡΟΝΙΜΑ!!!
Η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΓΕΙΟ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ!!!