Παραξενεύεστε που σας το λέω τώρα, τέτοια εποχή;Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ χειμώνα καλοκαίρι έτσι ευχόταν σε όλους. Τυχαίο άραγε;
Δεν νομίζω...
✟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ!!!
Η ζωή του Χριστιανού πρέπει να είναι, ακόμα και σε καιρούς θλίψεις, πλημμυρισμένη από αναστάσιμη χαρά!!!
Αυτή ήταν η πρώτη ΕΥΧΗ αλλά και ΕΝΤΟΛΗ του Χριστού μετά την Ανάσταση Του!
ΧΑΙΡΕΤΕ! (Ματθ. 28:9)
Τον σταυρικό πόνο της καρδιακής μας ταπείνωσης πρέπει πάντα να τον σκεπάζει και να τον υπερκαλύπτει το ένδυμα της αναστάσιμης χαράς!
…….. * …….. *…….. *……..
Η αναστάσιμη χαρά στα πρόσωπα των Χριστιανών αποτελούσε το δυνατότερο κήρυγμα την εποχή των πρώτων Χριστιανών αλλά κι έπειτα!
«Πως είναι δυνατόν οι Χριστιανοί να είναι τόσο χαρούμενοι», αναρωτιόντουσαν όλοι. «Αυτοί δεν έχουν προβλήματα; Γιατί λάμπουν τα πρόσωπά τους έτσι;»
Μα, έλαμπαν γιατί ζούσαν εν Χριστώ ζωή!!!
Πίστευαν στην δύναμη του Βαπτίσματος, της Θείας Κοινωνίας, της πίστης στην αιώνια ζωή!!!
…….. * …….. *…….. *……..
✟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ;
Ακόμα κι αν λέμε ότι δεν μπορούμε εύκολα να ελέγξουμε τα πάθη μας, την μετάνοιά μας μπορούμε να την ελέγξουμε! Γιατί, όμως, πολλοί Χριστιανοί αναβάλλουμε συνεχώς την μετάνοιά μας, συνεχίζουμε να βρωμίζουμε το ένδυμα της ψυχής μας και δεν το πλένουμε τακτικά στον κλίβανο της αγάπης του Θεού; Γιατί όλοι αρεσκόμαστε στην καθαριότητα του σώματος και παραμελούμε την καθαριότητα της ψυχής; Ας μην ξεχνάμε, όπως το λούσιμο του σώματος χαρίζει μια καλή διάθεση στο σώμα μας, έτσι και το λουτρό της μετανοίας, χαρίζει ανάπαυση στην ψυχή μας! ΜΕΤΑΝΟΙΑ – ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ λοιπόν!
…….. * …….. *…….. *……..
✟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΑΚΤΙΚΑ;
Γεμίζουν οι εκκλησίες από κόσμο… Πόσοι όμως μεταλαβαίνουμε;
Σχολιάζουμε όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι της εποχής μας ποιες είναι οι αμαρτίες μας και πόσο ανάξιοι είμαστε να κοινωνάμε, ξεχνάμε όμως να υπερτονίσουμε τον πρώτο κανόνα του πηδαλίου της Εκκλησίας που λέει:
«Πρέπει να αφορίζονται όσοι πιστοί ακούνε τις γραφές αλλά δεν παραμένουν με προσευχή και σκοπό την μετάληψη της θείας Κοινωνίας. Αυτοί γίνονται αιτία να υπάρχει αταξία στην Εκκλησία.»
Τόση αξία έχει η Θεία Κοινωνία για τους Χριστιανούς. Είναι η πηγή της ζωής!
Εμείς σήμερα αλλάξαμε τους όρους. Να πηγαίνουμε εκκλησία αλλά να μην συμμετέχουμε στη θεία Κοινωνία. Είναι αμαρτία για πολλούς η μετάληψη! Αν είναι δυνατόν! Που φτάσαμε! Σαν να λέμε στον Κύριο: Πρώτα θα γίνουμε τέλειοι και άπταιστοι και μετά θα σε πάρουμε στην καρδιά μας. Μα, ο Χριστός ήρθε για να σώσει τους αμαρτωλούς… Να δώσει δύναμη σε αυτούς που αγωνίζονται… Να θεραπεύσει τους αρρώστους… Να ενωθεί με τις αγαπημένες του ψυχούλες…
Ας μην μας κρατάει λοιπόν τρόμος για το μέγα μυστήριο της Θείας Κοινωνίας αλλά στο εξής ας έχουμε μόνο φόβο Θεού, δηλαδή σεβασμό και αγάπη!
…….. * …….. *…….. *……..
✟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΧΑΡΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ;
Αλήθεια, γιατί κατσουφιάζουμε και απελπιζόμαστε κάθε φορά που ο πόνος και η θλίψη, μας χτυπούν την πόρτα;
Δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον Παντογνώστη Κύριο, πως ό,τι επιτρέπει είναι για το καλό της ψυχής μας;
Προβλήματα αδελφοί μου έχουμε ,και πάντα θα τα έχουμε… Όλο και κάποιος ή κάτι θα υπάρχει να μας πληγώνει στη ζωή! Μα, αυτή είναι η δουλειά του πειρασμού… Να μας απελπίσει ώστε να σταματήσουμε να χαιρόμαστε, να σταματήσουμε να πιστεύουμε στο έλεος του Θεού!
Ποιος είναι ο δικός μας ρόλος; Δεν είναι να σκεπάζουμε κάθε σταυρική μας πληγή με το ένδυμα της αναστάσιμης χαράς και της πίστης στην αιώνια ζωή;
Ο Χριστός παρακολουθεί τον αγώνα της ψυχής μας και περιμένει πως και πώς να μας ανταμείψει πλουσιοπάροχα στην Βασιλεία των Ουρανών για κάθε υπομονή, θλίψη, αγώνα και θυσία που κάνουμε για χάρη Του!
…….. * …….. *…….. *……..
Γι΄ αυτό και εγώ όπως ο άγ. Σεραφείμ του Σάρωφ πάλι θα σου ευχηθώ:
✟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ!
Εσύ ακόμα απελπισία νιώθεις στην καρδιά σου;