Ποιος νηστεύει καλύτερα... (+ Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

-          Ποιος νηστεύει καλύτερα, πάτερ, σε περίοδο νηστείας, αυτός που τρώει δυο πιάτα ανάλαδη φασουλάδα, χαλβά κ.λπ. ή αυτός που τρώει ένα αυγό σφικτό;

-          O πρώτος! Ο δεύτερος κάνει απλώς δίαιτα.

 + Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Τί είναι η ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ;

Τί είναι η ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ;

Μεγάλη Σαρακοστή, ονομάζεται η χριστιανική χρονική περίοδος που προηγείται του Πάσχα και περιλαμβάνει σαράντα ημέρες νηστείας.

Την λέμε Μεγάλη για να την ξεχωρίζουμε από την νηστεία που προηγείται των Χριστουγέννων, η οποία χαρακτηρίζεται «Μικρή» επειδή είναι ελαφρότερη. 

Η νηστεία αυτή γίνεται σε ανάμνηση της σαρανταήμερης νηστείας του Χριστού στην έρημο.
 
Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Αρχικά η διάρκεια της ήταν έξι εβδομάδες (40 ημέρες) και αργότερα προστέθηκε η έβδομη, της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών του Κυρίου. 
Έτσι στην εποχή μας η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ του Οσίου Παϊσίου

 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ 

του Οσίου Παϊσίου

 

- Γέροντα, πώς θα μπορέσω την Σαρακοστή να αγωνισθώ περισσότερο στην εγκράτεια;
 
- Οι κοσμικοί τώρα την Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο την εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει να προσέχουμε. Το κυριώτερο όμως που πρέπει να προσέξει κανείς είναι τα ψυχικά πάθη και μετά τα σωματικά. Γιατί, αν δώσει προτεραιότητα στη σωματική άσκηση και δεν κάνει αγώνα, για να ξεριζωθούν τα ψυχικά πάθη, τίποτε δεν κάνει.

Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ

Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ

Με τον εσπερινό της συγγνώμης, που τελείται το εσπέρας της Κυριακής της Τυρινής, η Εκκλησία του Χριστού μας ανοίγει την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Η κατανυκτική αυτή περίοδος μετανοίας προσφέρεται ως τρόπος ζωής. Τρόπος ζωής που θα φέρει την συγχώρηση από τον Θεο, αλλά και από τούς άλλους αδελφούς μας. Και είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό που έχει γραφεί: 

"Το συγ-χωρώ σημαίνει πως χωρώ μαζί με τον Θεο, μαζί με τούς συνανθρώπους μου". Με τη συγ-χώρεση δεν παίρνουμε μια απλή άφεση αμαρτιών - που είναι μια νομική αντίληψη της σωτηρίας. Αλλά με τη συγ-χώρηση με το Θεο ο ωκεανός της θείας αγαθότητος εξαφανίζει τις ανθρώπινες αμαρτίες. Και έτσι στην πλήρη της πραγματικότητα η συγχώρηση γίνεται κοινωνία Χριστού και της Βασιλείας Αυτού.

«ΑΛΛΑΞΤΕ ΖΩΗ! ΜΕΤΑΝΙΩΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΑΣ».

«ΑΛΛΑΞΤΕ ΖΩΗ! ΜΕΤΑΝΙΩΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΑΣ».

Κάθε μέρα πονάω από αυτά, λέει ο Θεός, που κάνετε στον μονογενή Μου Υιό. Πονάω συνέχεια βλέποντάς σας να πληγώνετε κάθε μέρα και κάθε λεπτό τον Γιό Μου με τα λάθη σας. Και το χειρότερο απ’ όλα, δεν έχετε καν την στοιχειώδη ευγένεια να πείτε ένα συγνώμη.

Τώρα όμως, θα πονέσω και άλλη μια φορά, γι’ αυτά που θα επιτρέψω να πάθετε, μήπως και μετανοήσετε. Θα συγκρατήσω την οργή Του, βλέποντας μόνο την μετάνοιά σας!

 -Μέχρι πότε, λέει ο Ιησούς, θα ικετεύω τον Πατέρα Μου να είναι σπλαχνικός και να μην αφήνει την δίκαιη Του οργή, την παιδαγωγική Του ορμή, πάνω σας;

-Μέχρι πότε;

Κάθε  μέρα Τον ικετεύω και Του προσφέρω το Τίμιο Μου Αίμα, την υπέρτατή Μου θυσία, για να σπλαχνιστεί όλους εσάς, τα κρινολούλουδά Του.

-Μέχρι πότε όμως, θα περιμένει την μετάνοιά σας;

ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΣΑΣ!

 

ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΣΑΣ!

   
Ο Κύριος θέλει να πει σε όλους μας:

«Πως έρχεστε και Με μεταλαβαίνετε ενώ αγνοείτε το θέλημά Μου;
Πολλές φορές έρχεστε επιδεικτικά…
Και ενώ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΤΕ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΣΑΣ.
Έχετε φανταστεί μεγαλύτερη ταπείνωση, από αυτήν που υπέστηκα όταν Με γύμνωσαν, όταν Με ξευτέλισαν, όταν Με έβρισαν και όταν Με ανέβασαν με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο πάνω σ’ ένα Σταυρό; Μεγαλύτερη ταπείνωση από αυτήν υπάρχει;
-Πότε εσείς έχετε υποστεί τέτοια ταπείνωση;
Κι όμως δεν θέλετε να κάνετε την πιο απλή ταπείνωση, να ομολογήσετε αυτό το λάθος που κάνετε και να πείτε:
«Θεέ μου, Πατέρα μου, συγχώρεσέ με, γι’ αυτό που έκανα».

Ο ΘΕΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ... (Οσίου Γέροντος Παϊσίου)

 Ο ΘΕΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ...

(Οσίου Γέροντος Παϊσίου)

- Γέροντα, πολλοί ανησυχούν. Τι θα γίνει με το ένα τι θα γίνει με το άλλο.

- Κοίταξε να δεις. Τώρα ο Θεός, και να ήθελε να μας αφήσει, δεν μπορεί.

- Τι εννοείτε, Γέροντα;

- Να, οι γονείς όταν φέρνουν ένα παιδάκι στον κόσμο, όσο αγωνίζονται να το μεγαλώσουν, τόσο περισσότερο το αγαπούν και το πονούν. Έτσι και ο Θεός, μας έφερε στον κόσμο, αγωνίσθηκε κατά κάποιον τρόπο, μας μεγάλωσε, κουράσθηκε να μας κάνει ό,τι μας έκανε. Τώρα, και να θέλει να μας αφήσει, δεν μπορεί, γιατί μας πονάει, αρκεί εμείς να έχουμε λίγο φιλότιμο. Αν έχουμε λίγο φιλότιμο, δεν θα χάσουμε τον Παράδεισο.

- Γέροντα, είπατε ότι ο Καλός Θεός δεν θα μας αφήσει…

- Ναι, ο Θεός ποτέ δεν μας αφήνει. Εμείς Τον αφήνουμε. Όταν ο άνθρωπος δεν ζει πνευματικά, δεν δικαιούται την θεία βοήθεια. Όταν όμως ζει πνευματικά και είναι κοντά στο Θεό, την δικαιούται.
Τότε, αν συμβεί κάτι και πεθάνει, είναι έτοιμος για την άλλη ζωή, οπότε είναι κερδισμένος και σε αυτή τη ζωή και στην άλλη.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ...

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ...

Ήταν κάποτε μια γριούλα που αφού γέρασε αρκετά αποφάσισε πως καλύτερα θα ήταν για την ίδια, να μπει σε κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων ατόμων. 

Έτσι ετοίμασε μια μικρή βαλίτσα και με ένα ταξί πήγε. Η νοσοκόμα που γνώριζε για την άφιξη της, την πλησίασε και της είπε:

-Ελάτε παρακαλώ να σας δείξω το δωμάτιο σας πριν το ετοιμάσουμε.

-Μα δεν χρειάζεται να το δω. Ετοιμάστε το, απάντησε η γριούλα.

-Μα έχετε επιλογή ανάμεσα σε 3 είδη αν θέλετε να τα δείτε και να διαλέξετε πιο από όλα σας αρέσει πιο πολύ.

Το πρόγραμμα της ζωής μου... (+ Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

«Όσα προγράμματα έκανα εγώ, όλα απέτυχαν, γι’ αυτό αφήνω πλέον το πρόγραμμα της ζωής μου να το κάνει ο Θεός».

 + Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

ΘΑΥΜΑ; Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΔΑΚΡΥΖΕΙ ΣΕ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ!

 ΘΑΥΜΑ; Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΔΑΚΡΥΖΕΙ ΣΕ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ!

Ένα φαινόμενο, που προκαλεί την περιέργεια, συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες σ’ ένα μικρό χωριό της Κορινθίας, τον Ασπρόκαμπο.

Όπως ανέφερε ο μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος, από την ημέρα των εκλογών 25/01/2015, ένα ελαιώδες και κολλώδες, άοσμο υγρό εκχέεται από τον Εσταυρωμένο, ένα έργο των αρχών του περασμένου αιώνα, που βρίσκεται στο ιερό της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.

Ο ΚΑΘΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ!

Ο ΚΑΘΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ!

'Ενας φοιτητής διηγείται:

Κατά τον δεύτερο μήνα των σπουδών μου στο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής μας έδωσε ένα ξαφνικό τεστ με ερωτήσεις. Ήμουν ευσυνείδητος φοιτητής και δεν είχα δυσκολευτεί ποτέ, μέχρι που διάβασα την τελευταία ερώτηση:

- Ποιο είναι το μικρό όνομα της γυναίκας που καθαρίζει το σχολείο μας;

Σίγουρα αυτό είναι ένα είδους αστείο, σκέφτηκα. Είχα δει την καθαρίστρια πολλές φορές. Ήταν ψηλή, με μαύρα μαλλιά και γύρω στα πενήντα. Μα, πώς να ήξερα το όνομά της;
Παρέδωσα το γραπτό μου, αφήνοντας την τελευταίο ερώτημα αναπάντητο.
Λίγο πριν τελειώσει το μάθημα, ένας φοιτητής ρώτησε εάν το τελευταίο ερώτημα θα μετρήσει στον βαθμό.

- Μα, φυσικά, είπε ο καθηγητής. Στη μελλοντική σταδιοδρομία της ζωής σας, θα συναντήσετε πολλούς ανθρώπους. Να θυμάστε: Όλοι είναι σημαντικοί και όλοι αξίζουν την προσοχή σας, τον σεβασμό και το ενδιαφέρον σας, ακόμη κι αν το μόνο που μπορείτε να κάνετε γι’ αυτούς είναι να χαμογελάτε και να λέτε ένα «γεια σας».

Ποτέ δεν ξέχασα εκείνο το μάθημα. Επίσης, έμαθα και το όνομα εκείνης της γυναίκας, Δωροθέα…

ΖΗΤΑ ΣΥΓΝΩΜΗ!

ΖΗΤΑ ΣΥΓΝΩΜΗ!

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι κανένας πατέρας όσα λάθη και να του πεις, δεν σε πετάει έξω από το σπίτι. Μόνο θα σε συμβουλεύσει «ΣΥΓΝΩΜΗ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ» και αμέσως είναι έτοιμος να σε βοηθήσει!
Να πεις την λέξη αυτήν την θεϊκή, την λέξη αυτήν την ουράνια, την λέξη αυτή που ενώνει Ουρανό και Γη, τη λέξη «ΣΥΓΝΩΜΗ».

-Έπεσες γιέ Μου;
-Έπεσες κόρη Μου σε λάθος;
Πήγαινε εκεί, στο εικόνισμα του Χριστού μας, γονάτισε και πες:
«Συγνώμη, Πατέρα μου, που σήμερα από ανθρώπινη αδυναμία έκανα αυτό το λάθος».
-Θύμωσες, φώναξες, είδες ότι έβγαλες από μέσα σου τα δαιμόνια του πάθους;
Πήγαινε αμέσως, γονάτισε και πες:
«Συγνώμη, Μπαμπά μου, γιατί σήμερα θύμωσα, γιατί σήμερα νευρίασα, γιατί σήμερα οργίστηκα».
-Νομίζετε ότι το δαιμόνιο που σε έκανε να φωνάξεις και να θυμώσεις, αντέχει να σε δει να πας να γονατίσεις;
Θα επιμείνει αρκετά, γιατί θέλει να σε κερδίσει, αλλά στο τέλος θα δει, ότι εσύ το έχεις βάλει αμανάτι συνέχεια να ζητάς συγνώμη. Να ξέρετε ότι στο τέλος δεν θα αντέξει, θα φύγει.

ΘΑΥΜΑ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ: "Ο ΑΠΙΣΤΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ"

ΘΑΥΜΑ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ:

"Ο ΑΠΙΣΤΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ" 

Στην Λίμνη της Ευβοίας ζούσε και εργαζόταν ένας γιατρός που ονομαζόταν Μαντζώρος. Σαν γιατρός ήταν πολύ καλός, αλλά δεν πίστευε στο Χριστό και μάλιστα δεν ήθελε να ακούει συζητήσεις σχετικές με την θρησκεία και την ψυχή.

Καταφερόταν εναντίον της θρησκείας και οι απόψεις του ήταν σκληροπυρηνικές στο θέμα του Χριστιανισμού.

Αρρώστησε λοιπόν και μάλιστα πολύ σοβαρά. Η επάρατος νόσος είχε πλησιάσει τον άπιστο γιατρό που με φρικτούς πόνους κατάλαβε την έλευσή του.

Μέσα σε αφόρητους πόνους μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας. Εκεί, λόγω της σοβαρότητας της ασθένειάς του, δεν μπορούσαν να τον νοσηλεύσουν. Τον έστειλαν λοιπόν στην Αθήνα στη κλινική «Παντοκράτωρ», που βρίσκεται στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου.

Εκεί υποβλήθηκε σε ακτινολογικές και χημικές εξετάσεις, οι οποίες έδειξαν ότι η επάρατος νόσος είχε προσβάλει το παχύ έντερο του γιατρού.

Όταν όλη η ζωή του γιατρού ήταν στρωμένη κοινωνικά και μπορούσε να λέει και να κάνει με ευκολία ότι ήθελε ο γιατρός ήταν απόλυτος στον λόγο του για τον Χριστό και τους Αγίους. Όλα ήταν ένα καλοστημένο ψέμα για τον άπιστο γιατρό. Η μόνη αλήθεια ήταν η αμαρτία και η ασωτεία.

Εκεί κατέφευγε όταν εμφανίζονταν στη ζωή του μαύρα μικρά συννεφάκια. Αλλά τώρα, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τα μαύρα σύννεφα που είχαν επισκιάσει για καιρό τώρα τη ζωή του δεν μπορούσε να τα διώξει με την προσφιλή του μέθοδο που δεν ήταν άλλη από την αμαρτία.

«Στο παντοδύναμο Θεό, να ελπίζεις μόνο συνάδελφε».

"Καλημέρα Χριστέ μου..."

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ:

"Καλημέρα Χριστέ μου..."

Το 1922 ήρθε από την Μικρασία με τους πρόσφυγες ένα ορφανό Ελληνόπουλο, που τον έλεγαν Συμεών. Εγκαταστάθηκε στο Πειραιά σε μια παραγκούλα και ζούσε εκεί μόνο του. Είχε ένα καροτσάκι και έκανε τον αχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στο λιμάνι.

Γράμματα δεν ήξερε ούτε πολλά πράγματα από την πίστη μας. Είχε την μακάρια απλότητα και πίστη απλή και απερίεργη. Όταν ήλθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε, έκανε δυό παιδιά και μετακόμισε με την οικογένειά του στη Νίκαια.

Κάθε πρωί λοιπόν, πήγαινε στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλει το ψωμάκι του. Είχε όμως μια συνήθεια. 

Το πρωί, όταν περνούσε από το ναό του αγίου Σπυρίδωνος, έμπαινε μέσα, στεκόταν μπροστά στο τέμπλο, έβγαζε το καπελάκι του και έλεγε: 

- «Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Βοήθησέ με να βγάλω το ψωμάκι μου».

Το βράδυ που τελείωνε τη δουλειά του ξαναπερνούσε από την Εκκλησία, πήγαινε πάλι μπροστά στο τέμπλο και έλεγε:

- «Καλησπέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Σ’ ευχαριστώ που με βοήθησες και σήμερα». 

Και έτσι περνούσαν τα χρόνια του ευλογημένου Συμεών. Περίπου το έτος 1950 όλα τα μέλη της οικογενείας του αρρώστησαν από φυματίωση και κοιμήθηκαν εν Κυρίω.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΑΓ. ΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ;

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΑΓ. ΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ;

(Παραβολή της μέλλουσας κρίσεως: Ματθ. 25, 31-46)

 ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

31 Όταν λοιπόν έρθει ο Υιός τού ανθρώπου μέσα στη δόξα του, και όλοι οι άγιοι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθήσει επάνω στον θρόνο τής δόξας του.
32 Και μπροστά του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη· και θα τους χωρίσει από αναμεταξύ τους, όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια.
33 Και τα μεν πρόβατα θα τα στήσει από τα δεξιά του, ενώ τα ερίφια από τα αριστερά.
34 Τότε, ο βασιλιάς θα πει σ' αυτούς που θα είναι από τα δεξιά του: Ελάτε, οι ευλογημένοι τού Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη σε σας από τη δημιουργία τού κόσμου·
35 επειδή, πείνασα, και μου δώσατε να φάω· δίψασα και μου δώσατε να πιω· ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε·
36 γυμνός ήμουν, και με ντύσατε· ασθένησα, και με επισκεφθήκατε· σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε μένα.
37 Τότε, οι δίκαιοι θα του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις;
38 Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε; Ή, γυμνόν, και σε ντύσαμε;
39 Και πότε σε είδαμε ασθενή ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε σένα;
40 Και απαντώντας ο βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα.

Η υπακοή και η απλότητα ενός ταπεινού παπά...

Η υπακοή και η απλότητα ενός ταπεινού παπά...

- Διήγηση Γέροντος Παϊσίου -

Ήταν στην Ιορδανία ένας πολύ απλός παπάς που έκανε θαύματα. Διάβαζε ανθρώπους και ζώα που είχαν κάποια αρρώστια και γίνονταν καλά.

Πήγαιναν και μουσουλμάνοι σ’ αυτόν, όταν έπασχαν από κάτι, και τους θεράπευε. Αυτός, πριν λειτουργήσει, έπαιρνε ένα ρόφημα με λίγο παξιμάδι και μετά όλη την ημέρα δεν έτρωγε τίποτε.

Κάποτε έμαθε ο Πατριάρχης ότι τρώει πριν από τη Θεία Λειτουργία και τον κάλεσε στο Πατριαρχείο. Πήγε εκείνος, χωρίς να ξέρει γιατί τον ζητάνε.

Ώσπου να τον φωνάξει ο Πατριάρχης, περίμενε μαζί με άλλους σε μια αίθουσα. Έξω έκανε πολλή ζέστη· είχαν κλειστά τα παντζούρια και από μια τρυπούλα περνούσε μια ακτίνα. Αυτός νόμισε ότι είναι σχοινί. Επειδή είχε ιδρώσει, βγάζει το ράσο του και το κρεμάει πάνω στην ακτίνα. Όταν το είδαν οι άλλοι που κάθονταν εκεί στην αίθουσα, τα έχασαν.

Πάνε και λένε στον Πατριάρχη: «Ο παπάς που κολατσίζει πριν από την Θεία Λειτουργία κρέμασε το ράσο του πάνω σε μια ακτίνα!».

ΟΙ ΠΤΩΣΕΙΣ... ( + Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

«Οι πτώσεις είναι υλικό ταπεινώσεως».

+ Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος