Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ - Πανοπλία της ψυχής μας!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ (Γέροντας Παϊσιος)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ 

(Γέροντας Παϊσιος)

- Γέροντα, πώς μερικοί άνθρωποι, ακόμη και μορφωμένοι, πιστεύουν στην μετεμψύχωση;

- Η μετεμψύχωση βολεύει τους ανθρώπους, και ειδικά τους αθέους, τους απίστους. Είναι η μεγαλύτερη πονηριά του διαβόλου. Τους κρατά ο διάβολος στην ζωή της αμαρτίας, με τον λογισμό ότι η ψυχή έρχεται και ξανάρχεται σε αυτόν τον κόσμο.
«Ε, και αυτήν την φορά αν δεν πετύχεις, τους λέει ο διάβολος, θα ξαναρθείς στην ζωή και θα πετύχεις την επόμενη φορά. Και αν πάλι δεν πετύχεις, θα ρθεις, θα ξαναρθείς, θα εξελιχθείς…»! Οπότε και αυτοί λένε: «δεν πειράζει κι αν κάνω και αυτήν την αμαρτία» και το ρίχνουν έξω. Ζουν απρόσεκτα, δεν μετανοούν. Βλέπεις πώς τους τυφλώνει ο διάβολος και τους γαντζώνει στην κόλαση! Κι αν σε γαντζώσει μια φορά ο διάβολος, θα σ’ αφήσει να γυρίσεις πίσω. Αυτή είναι η χειρότερη θεωρία από όλες τις ινδουϊστικές θεωρίες.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (Αββάς Ησύχιος)

  ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

 

Μερικοί βασανίζονται από τριών ειδών προβλήματα:

 

Από εκείνα που είχαν κάποτε. Από εκείνα που έχουν τώρα και από εκείνα που περιμένουν ότι θα έχουν. Οι λύπες βέβαια θα έρθουν, αλλά τι θα κερδίσουμε αν βιαστούμε και τρέξουμε να τις προϋπαντήσουμε; Θα έχουμε αρκετό καιρό να λυπηθούμε όταν έρθουν. Στο μεταξύ ας ελπίζουμε για καλύτερα πράγματα και ας μένουμε σταθεροί ως το τέλος:

 

Άφησε με εμπιστοσύνη το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην Αγάπη Του και το μέλλον στην πρόνοια Του.

 

Αββάς Ησύχιος

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ; (π. Ελπίδιου Βαγιανάκη)

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ;

Αυτοί που θέλουν να καταλάβουν τα μυστικά του θεϊκού έρωτα, αυτοί που θέλουν να τα νιώσουν, πρέπει να περάσουν μέσα από ένα δρόμο, τον δρόμο της αναγνώρισης της σταυρικής θυσίας του Γιού Μου. Γιατί μέσα στη σταυρική θυσία, θα αναγνωρίσετε γιατί Εγώ σαν Πατέρας άφησα τον Γιό Μου να θυσιαστεί για σας. Δεν Τον έστειλα για να σώσει τις ψυχές σας έτσι απλά, όπως λέτε σχεδόν όλοι σας. Ο καθένας βέβαια το ερμηνεύει διαφορετικά. Εγώ όμως, λέει ο Θεός Πατέρας, θα σας πω ποια είναι η αλήθεια:

«Σας Τον έστειλα να σωθεί η ψυχή σας μέσα από την ένωση την δική σας με τον δικό σας πλέον έρωτα, τον Ιησού. Η ΘΕΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ανάμεσα σε εσάς, τις ψυχές Μου, τα παιδιά Μου, τα σπλάχνα Μου, με τον Βασιλιά σας Ιησού, με τον Γιό Μου τον μονάκριβο, στο να γίνετε ένα, αυτό είναι που σας κάνει να σώσετε την ψυχή σας. Δεν σώζει την ψυχή του αυτός που αποφεύγει τον κίνδυνο, αλλά αυτός που ερωτεύεται και γίνεται ένα με τον αγαπημένο του. Δεν σας έστειλα τον Γιό μου μονάχα για να σας σώσει από τις διάφορες πληγές. Σας Τον έστειλα για να ενωθείτε μαζί Του μέσα στην άπειρη ευσπλαχνία, μέσα στη μοναδική αυτή θεϊκή ένωση. Αυτή είναι η σωτηρία σας!

ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ: Μια ασθένια της ψυχής

ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ:

Μια ασθένια της ψυχής

Η ματαιοδοξία είναι μια ψυχική ασθένεια. Κυριεύει τούς ανθρώπους που έχασαν ή δεν απέκτησαν ποτέ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ. Το “βιβλίο της Ζωής” η Αγία Γραφή, γράφει: «ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΟΥ». Ο σοφός επιθυμεί να ομιλεί για τον δημιουργό του. Ο ματαιόδοξος για τον εαυτό του. Ο φίλος σου κολλάει μόνο σ’ εκείνους, που του κάνουν τα κέφια και τον κολακεύουν. Μιλάει μόνο για τον εαυτό του, και θέλει να μιλάνε οι άλλοι μόνο γι’ αυτόν! Μαζεύει τις φωτογραφίες του που μπήκαν στις εφημερίδες! Και ξεχνάει ότι οι εφημερίδες βάζουν και φωτογραφίες εγκληματιών! Και διαβάζει στους άλλους γράμματα που του στέλνουν και τον εκθειάζουν. Και το αποτέλεσμα; Έγινε ανυπόφορος σ’ όλους! Όλοι τον αποφεύγουν. Γιατί θέλει όλοι γύρω του να ασχολούνται μ’ αυτόν.
Είναι αξιολύπητος άνθρωπος! ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ! Γιατί αν χειροτερέψει η ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ του, θα κάμει κακό και στους άλλους αλλά και στον εαυτό του! Θύμισέ του στην κατάλληλη ευκαιρία από το βιβλίο των Παροιμιών τα λόγια του σοφού Σολομώντος: «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης». Κάνε μαζί του έναν περίπατο στο νεκροταφείο. Και ειπέ του: «Να κάτω από τα πόδια μας είναι σαπισμένα πια τα στόματα μερικών ανθρώπων, που όσο ζούσαν μας εγκωμίαζαν!».
 

Θυμηθείτε και την εξής ιστορία της Ανατολής: 

ΨΑΛΜΟΣ 138 Κύριε, ἐδοκίμασάς με, καὶ ἔγνως με·

ΨΑΛΜΟΣ 138 (Μασ. 139)

Εἰς τὸ τέλος· τῷ Δαυΐδ, ψαλμὸς Ζαχαρίου ἐν τῇ διασπορᾷ.

Ψαλ. 138,1         Κύριε, ἐδοκίμασάς με, καὶ ἔγνως με·

Ψαλ. 138,1                Κυριε, με εδοκίμασες, με εγνώρισες και έμαθες ποιός είμαι.

Ψαλ. 138,2         σὺ ἔγνως τὴν καθέδραν μου καὶ τὴν ἔγερσίν μου, σὺ συνῆκας τοὺς διαλογισμούς μου ἀπὸ μακρόθεν·

Ψαλ. 138,2               Συ με εγνωρισες καλά και όταν αναπαύωμαι και όταν εγείρωμαι. Ολη η πορεία της ζωής μου κατά την ημέραν και κατά την νύκτα σου είναι γνωστή. Συ κατανοείς καλώς τους διαλογισμούς μου από μακράν, πριν ακόμη συλληφθούν εις την διάνοιάν μου.

Ψαλ. 138,3         τὴν τρίβον μου καὶ τὴν σχοῖνόν μου ἐξιχνίασας καὶ πάσας τὰς ὁδούς μου προεῖδες,

Ψαλ. 138,3               Ολόκληρον τον δρόμον της ζωής μου, όσον διήνυσα μέχρι σήμερα και όσος υπολείπεται ακόμη συ τον γνωρίζεις μέχρι και των παραμικροτέρων λεπτομερειών. Ολας τας πορείας μου εκ των προτέρων γνωρίζεις, Κυριε.

Ψαλ. 138,4         ὅτι οὐκ ἔστι δόλος ἐν γλώσσῃ μου.

Ψαλ. 138,4               Και γνωρίζεις, ότι δεν υπάρχει δολιότης εις την γλώσσαν μου.

Ψαλ. 138,5         ἰδού, Κύριε, σὺ ἔγνως πάντα, τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἀρχαῖα· σὺ ἔπλασάς με καὶ ἔθηκας ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν χεῖρά σου.

Ψαλ. 138,5               Ιδού, Κυριε, συ ως παντογνώστης εγνώρισες όλα, τα πρόσφατα και τα αρχαία. Συ με επλασες και με έθεσες κάτω από το προστατευτικόν σου χέρι.

Ψαλ. 138,6         ἐθαυμαστώθη ἡ γνῶσίς σου ἐξ ἐμοῦ· ἐκραταιώθη, οὐ μὴ δύνωμαι πρὸς αὐτήν.

Ψαλ. 138,6               Γεμάτος θαυμασμόν μένω εμπρός εις την ακριβεστάτην γνώσιν, την οποίαν έχεις περί εμού. Είναι άφθαστος και ασύγκριτος, αδύνατον να την συλλάβω με τας ασθενείς διανοητικάς δυνάμεις μου.

Ψαλ. 138,7         ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω;

Ψαλ. 138,7               Που είναι δυνατόν να πορευθώ, ώστε να είμαι μακράν από το Πνεύμά σου; Και που να καταφύγω, ώστε να μη ευρίσκωμαι κάτω από το ιδικόν σου βλέμμα;

ΟΤΑΝ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ! (Οσίου Παϊσίου)

ΟΤΑΝ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ! 

(Οσίου Παϊσίου)

- Τι θα βοηθούσε, Γέροντα, πρακτικά να αποκτήσω ταπείνωση;

- Πώς αποκτά ταπείνωση κανείς; Όταν του λένε μια κουβέντα, εκείνος να λέει δυο; Να μη σηκώνει μύγα στο σπαθί του; Ευλογημένη, όταν σου δίνεται ευκαιρία για ταπείνωση, να δέχεσαι την ταπείνωση. Έτσι αποκτιέται η ταπείνωση.

Το φάρμακο το δικό σου είναι να κινείσαι απλά, ταπεινά, να δέχεσαι όπως η γη και την βροχή και το χαλάζι και τα σκουπίδια και τα φτυσίματα, εάν θέλεις να ελευθερωθείς από τα πάθη σου. Οι εξωτερικές ταπεινώσεις βοηθούν τον άνθρωπο να ελευθερωθεί πολύ γρήγορα από τον παλιό εαυτό του, όταν τις δέχεται.

- Εγώ, Γέροντα, έχω ανάγκη από πολλή ταπείνωση.

- Να πας να αγοράσεις. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πουλούν την ταπείνωση και μάλιστα δωρεάν, αρκεί να την θέλεις…

- Ποιοι είναι αυτοί, Γέροντα;

- Είναι οι άνθρωποι που, όταν δεν έχουν καλή πνευματική κατάσταση, φέρονται αδιάκριτα και με την συμπεριφορά τους μας ταπεινώνουν.

ΘΑΥΜΑ ΕΝ ΩΡΑ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ

 ΘΑΥΜΑ ΕΝ ΩΡΑ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ

Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στο New Mexico, πήγαν δυο Καθολικοί να γίνουν Ορθόδοξοι, ένας άντρας και μία γυναίκα. Οι ιερείς τούς είπαν, ότι μπορεί να γίνει κανονικά η βάπτιση με κολυμπήθρα ή να τους διαβαστεί μία ευχή. Η γυναίκα διάλεξε την κολυμπήθρα και βαπτίστηκε πρώτη. Ο άνδρας διάλεξε να του διαβαστεί η ευχή και όχι να βαπτιστεί κανονικά.

Κάποιος έβγαλε φωτογραφίες το «βάπτισμα» του ανδρός και να τί είδε, όταν τυπώθηκαν οι φωτογραφίες...

ΑΛΛΑΞΤΕ ΖΩΗ… Γίνετε ευγενικοί!!!!!! (του π. Ελπίδιου Βαγιανάκη)

ΑΛΛΑΞΤΕ ΖΩΗ… Γίνετε ευγενικοί!!!!!!

Ξεκινάτε από τώρα, παιδιά Μου, να αλλάξετε ζωή και βάλτε όρο στη ζωή σας να γίνετε ευγενικοί! Και όσοι δεν την έχετε την ευγένεια μας λέει ο Κύριος, ζητήστε την από Μένα να σας την δώσω. Και τότε, θα νιώσετε τέτοια χαρά, που δεν ξανανιώσατε ποτέ, γιατί δεν θα είστε μόνο χαρούμενοι εσείς, αλλά θα είναι χαρούμενοι και όλοι όσοι σας περιτριγυρίζουν!

Γιατί, ο ευγενικός άνθρωπος δεν έχει λόγια περιττά να πει...
 

Ο ευγενικός άνθρωπος δεν κρίνει κανέναν… Δεν συκοφαντεί κανέναν... Δεν υποτιμά κανέναν...
 

Τα λόγια του είναι γεμάτα αγάπη! Και αν αναγκαστεί κάποια στιγμή λόγια σκληρά συμβουλευτικά να πει, αυτά τα ντύνει με τόση αγάπη και με τόση λεπτότητα, που δίνει χαρά στον άλλον, και όχι πίκρα και ταραχή.
 

Αυτός που έχει ευγένεια, πάντα δίνει τη θέση του στους άλλους. Πάντα παίρνει την τελευταία θέση. Κι Εγώ, μας λέει ο Κύριος, που τον βλέπω την τελευταία θέση να παίρνει, τον βάζω στην πρώτη θέση της καρδιάς Μου. Άλλοι διαλέγουνε τις πρώτες θέσεις εδώ στον κόσμο. Αυτοί όμως που διαλέγουν την τελευταία, τους βάζω στην πρώτη θέση της καρδιάς Μου.

ΒΑΛΤΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΣΑΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΤΕ ΖΩΗ!

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ...

 ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ...

..Τὸν ἔφεραν εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης. Ἡτοίμασαν τὴν ἀγχόνην.
- Ἐσκότωσες τὸν ἄνθρωπον!
- Ὄχι!
- Γίνε Τοῦρκος!
- Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ!
Δύο ἢ τρεῖς Τοῦρκοι μὲ πλατέα σαρίκια, παριστάμενοι εἰς τὸν ἀπαίσιον τόπον, ἤρχισαν νὰ νουθετοῦν τὸν κατάδικον.
- Ἔλα εἰς τὴν ἀληθινὴν πίστιν, ἄνθρωπε, νὰ γλυτώσῃς… Δὲν λυπᾶσαι τὰ νιᾶτά σου;
- Γίνε, γκιουζὲλ Γκιαούρ, γίνε Τοῦρκος! Δὲν ἔχεις γονεῖς; Δὲν λυπᾶσαι τὴ μάννα σου;
- Παντρεμένος εἶσαι; Δὲν λυπᾶσαι τὰ παιδιά σου;
Ὁ Κωσταντὴς εἶχεν ὀλιγοψυχήσει καὶ πάλιν. Ἐκρατήθη ἡ φωνή του.
- Θὰ γίνης; Τ᾿ ἀπεφάσισες;
- Ὄχι! Δὲν κολάζω τὴν ψυχὴ τοῦ νοννοῦ μου, ποὺ μ᾿ ἐβάφτισε.
Ὁ δήμιος ἔσυρε τὸ σχοινίον.
- Θὰ γίνῃς Τοῦρκος;
- Ἡ τελευταία ὥρα σου!
- Ὄχι! Δὲν κολάζω τὸν νοννό μου!
Ὁ δήμιος ἡτοίμασε τὴν θηλειάν.
- Σῦρε λοιπὸν εἰς τὸν ᾍδην, ἄπιστε!
- Μνήσθητί μου, Κύριε!
Καὶ μετ᾿ ὀλίγα λεπτά, ὁ νέος ἤσπαιρε κρεμάμενος εἰς τὴν ἀγχόνην...

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

ΨΑΛΜΟΣ 17 - ΑΓΑΠΗΣΩ ΣΕ ΚΥΡΙΕ...

ΨΑΛΜΟΣ 17  

(Μασ. 18)

Εἰς τὸ τέλος· τῷ παιδὶ Κυρίου τῷ Δαυΐδ, ἃ ἐλάλησεν τῷ Κυρίῳ τοὺς λόγους τῆς ᾠδῆς ταύτης ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐῤῥύσατο αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸς Σαούλ, καὶ εἶπεν·

Ψαλ. 17,2          Ἀγαπήσω σε, Κύριε, ἡ ἰσχύς μου.

Ψαλ. 17,2                  Παντοτε θα σε αγαπώ, Κυριε, σέ, ο οποίος είσαι η ακατανίκητος ισχύς μου.

Ψαλ. 17,3          Κύριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ῥύστης μου. Ὁ Θεός μου βοηθός μου, ἐλπιῶ ἐπ᾿ αὐτόν, ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου καὶ ἀντιλήπτωρ μου.

Ψαλ. 17,3                  Ο Κυριος είναι το ασάλευτον θεμέλιον, επί του οποίου ακλόνητος έχω στερεωθή. Είναι το οχυρόν καταφύγιόν μου και ο σωτήρ μου. Ο Θεός είναι ο βοηθός μου και εις αυτόν εγώ θα ελπίζω πάντοτε. Αυτός είναι ο υπερασπιστής μου, η ισχυρά δύναμις, η οποία, ως ακατανίκητος παράταξις, εξασφαλίζει την σωτηρίαν μου. Αυτός είναι ο ταχύς προστάτης μου εις κάθε περίστασιν.

Ψαλ. 17,4          αἰνῶν ἐπικαλέσομαι τὸν Κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι.

Ψαλ. 17,4                  Με ύμνους δοξολογίας και ευχαριστίας θα ζητήσω εις βοηθειάν μου τον Κυριον, και με την προστασίαν του θα σωθώ από τους εχθρούς μου.

Ο Γέροντας Παΐσιος για τις προγαμιαίες σχέσεις

Ο Γέροντας Παΐσιος για τις προγαμιαίες σχέσεις

Ήρθαν δύο - τρεις φοιτήτριες σήμερα και μου είπαν: «Γέροντα, κάντε προσευχή να περάσουμε στις εξετάσεις» και εγώ τις είπα: «Θα προσευχηθώ να περάσετε τις εξετάσεις της αγνότητας. Αυτό είναι το πιο βασικό. Όλα τα άλλα βολεύονται μετά». Καλά δεν τις είπα; Ναι, είναι μεγάλο πράγμα να βλέπεις στα πρόσωπα των νέων σήμερα τη σεμνότητα, την αγνότητα! Πολύ μεγάλο πράγμα!

Έρχονται μερικές κοπέλες οι καημένες τραυματισμένες. Ζουν άτακτα με νέους, δεν καταλαβαίνουν πως ο σκοπός τους δεν είναι καθαρός και σακατεύονται. «Τι να κάνω, πάτερ;» με ρωτούν. «Ο ταβερνιάρης, τις λέω, έχει φίλο τον μπεκρή, αλλά γαμπρό δεν τον κάνει στην κόρη του». Να σταματήσετε τις σχέσεις. Αν σας αγαπούν πραγματικά, θα το εκτιμήσουν. Αν σας αφήσουν, σημαίνει ότι δεν σας αγαπούν και θα κερδίσετε χρόνο».

Η μυροβλύζουσα εικόνα της Αγίας Παρασκευής στο Βλαδιβοστόκ!

Η μυροβλύζουσα εικόνα της Αγίας Παρασκευής στο Βλαδιβοστόκ!

Στο Βλαδιβοστόκ βρίσκεται ο ναός του Αγίου Ανδρέα.Φτάχτηκε το 2005 με πρωτοβουλία των Ναυπηγείων προς τιμήν των στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους τον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο. Δίπλα του βρίσκεται το διάσημο ρωσικό υποβρύχιο S-56.

Στον μικρό αυτόν ναό(χωράει περίπου 40-50 άτομα)βρίσκονται εικόνες κυρίως στρατιωτικών αγίων αλλά και αγίων που υπερασπίστηκαν την ρωσική γη.

Εκεί βρίσκεται και η εικόνα της Αγίας Παρασκευής,η οποία μυροβλύζει.Οι εμπειρογνώμονες που την εξέτασαν σηκώνουν ψηλά τα χέρια.
Υ.Γ.Πρόκειται για την Αγία Παρασκευή την εξ Ικονίου την οποία η ρωσική εκκλησία τιμά στις 28 Οκτωβρίου.
 

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ (από το γεροντικό)

✟...Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ
 
 Σ’ έναν μοναχικό ερημίτη έφτασαν μια μέρα κάποιοι επισκέπτες.

Τον ρώτησαν:
- Τι νόημα έχει η ζωή σου στην ησυχία;

Ο μοναχός εκείνη τη στιγμή μόλις έβγαζε νερό από ένα βαθύ πηγάδι. Είπε: 
- Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε;

Εκείνοι κοίταξαν και είπαν:
- Τίποτα.

Μετά από λίγο ο μοναχός τούς είπε ξανά:
- Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε;

Εκείνοι κοίταξαν πάλι κάτω.
- Ναι, τώρα βλέπουμε τα πρόσωπά μας.

Και ο μοναχός απάντησε: 
- Βλέπετε πριν, όταν έβγαλα νερό, το νερό ήταν ταραγμένο. Τώρα είναι ήρεμο. Αυτή είναι η εμπειρία της ησυχίας. Να μπορείς να βλέπεις τον εαυτό σου!

(απόσπασμα από το "Γεροντικό")

Η ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Η ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
 

 Ήταν καλοκαίρι του 1988. Έκανα με τα πόδια μόνος την διαδρομή Δάφνη-Καρυές-Σταυρονικήτα-Ιβήρων-Φιλοθέου-Λαύρα-Κερασιά-Αγία Άννα. Στον δρόμο από την Λαύρα στην Κερασιά, λίγο έξω από την Κερασιά συνάντησα ένα γεροντάκι που έσκαβε στον κήπο του.

- Καλώς τον, μου είπε, έλα να πιεις ένα νερό.

Παίρνω το νερό. Τον ευχαριστώ. Πίνω. Δοξάζω τον Θεό. Πιάνουμε κουβέντα.

- Πως σε λένε;
- Σ.
- Από πού είσαι;
- Από την Αθήνα.
- Που πας;
- Στον π. Θ.
- Τι δουλειά κάνεις;
- Δικηγόρος.
- Δεν πειράζει!

- Άκου παιδί μου, Σ., να σου πω μια ιστορία. Ήταν ένας πλούσιος άνθρωπος, γεμάτος πάθη, εγωισμό, φιλοχρηματία, φθόνο, οργή. Μια μέρα, εκεί που έβγαινε από ένα φούρνο φορτωμένος με ψωμιά, ένας φτωχούλης του ζήτησε ελεημοσύνη. Όμως, ο πλούσιος θύμωσε και στον θυμό του πέταξε ένα καρβέλι ψωμί στον φτωχό. Αυτός το πήρε και το έφαγε στο σπίτι του με τα παιδάκια του. Έφτασε ο καιρός και ο πλούσιος κοιμήθηκε. Ήρθαν τότε οι δαίμονες και του τραβούσαν την ψυχή του να την πάνε στην κόλαση. Μπήκαν τα πάθη του στην μια πλευρά της ζυγαριάς και η ζυγαριά έγερνε προς την κόλαση. Έβαλε τότε, Σ. παιδί μου, και ο φύλακας άγγελος του από την άλλη πλευρά το καρβέλι, που ο πλούσιος είχε πετάξει με θυμό αλλά ο φτωχός το έφαγε με τα παιδιά του και ωφελήθηκε, και αμέσως η ζυγαριά ισορρόπησε και η ψυχή σώθηκε. Βλέπεις, παιδί μου, τι αξία έχει και η πιο μικρή καλή πράξη ανεξάρτητα από την προαίρεση αυτού που την κάνει;! Άντε στο καλό, παιδί μου και να θυμάσαι, πριν βάλεις το κεφάλι σου στο μαξιλάρι κάθε βράδυ, να κοιτάς ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.
Αυτό μπορεί να σε σώσει.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ +12 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ

Υπάρχει ένα θαυμάσιο γεγονός από τη ζωή του Αγίου Ονουφρίου, τον οποίο εορτάζει η εκκλησία μας στις 12 Ιουνίου.

Όταν ήταν πολύ μικρός ο Αγιος Ονούφριος, μπήκε σ' ένα κοινόβιο, άγνωστο πως. Μεγάλος ανεχώρησε για την έρημο, όπου έζησε 60 χρόνια χωρίς να δει ποτέ άνθρωπο.

Ήταν γυμνός, αλλά ολόκληρο το σώμα του επικαλύπτετε από την μακρυά γενειάδα του, που έφθανε μέχρι το έδαφος, καθώς και από τα μαλλιά του και τις μεγάλες τρίχες του όλου σώματος.
Τον μεγάλο αυτό Άγιο τον ανακάλυψε ο Όσιος Παφνούτιος, στον οποίο διηγήθη τα της οσιακής και ερημικής ζωής του.

Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών, και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής:
Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες. Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα....Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν.

- Κάποιο ζωάκι θα ταΐζει σκέφτηκε.

Αυτό συνεχίστηκε για καμιά εβδομάδα.

- Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά που του δίνω.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΑΓ. ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ - 11 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

Ο άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόινο - Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 στο Κέρτς της χερσονήσου της Κριμαίας. Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε ήταν ιδιόμορφο καθώς ο πατέρας του ήταν Ρωμαιοκαθολικός ενώ η μητέρα του, αν και ορθόδοξη, περιοριζόταν σε καλές πράξεις χωρίς να συμμετέχει ενεργά στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Πολύ νωρίς μετακομίζουν στο Κίεβο.

 Στο Κίεβο ο Βαλεντίν αποφασίζει να σπουδάσει Ιατρική. Παίρνει το πτυχίο του το 1903 και παρακολουθεί μαθήματα οφθαλμολογίας.

 Το 1904, με το ξέσπασμα του Ρωσο - Ιαπωνικού πολέμου, βρέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου εργάστηκε ως χειρουργός με μεγάλη επιτυχία. Εκεί συναντήθηκε και με την Άννα Βασιλίεβνα Λάνσκαγια, τη μέλλουσα σύζυγό του, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Μετά το τέλος του πολέμου εργάζεται σε διάφορα επαρχιακά νοσοκομεία. Οι επιτυχίες του είναι τόσες πολλές που η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα και ασθενείς καταφθάνουν από παντού. Την ίδια εποχή μελετά σχετικά με την τοπική αναισθησία και συντάσσει επιστημονικά άρθρα. Διαπρέπει στις εγχειρήσεις των οφθαλμών και αποφασίζει να ασχοληθεί με τη θεραπεία των πυογόνων λοιμώξεων.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΜΝΟΥ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ"

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΜΝΟΥ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ"

Το παρακάτω ιστορικό γράφηκε ως υπόμνημα από τον ιερομόναχο Σεραφείμ τον Θυηπόλο το 1548 ο οποίος υπήρξε και Πρώτος του Αγίου Όρους και διέσωσε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

Στη Σκήτη του Πρωτάτου, που βρίσκεται στις Καρυές του Αγ. Όρους - στην αριστερή όχθη του χειμάρρου του Λιβαδογένη, κάτω από τη ρωσική Σκήτη του Αγ. Ανδρέα - εκεί κοντά στην τοποθεσία της Ι. Μονής Παντοκράτορος, είναι ένας λάκκος (χαράδρα) μεγάλος που έχει διάφορα κελιά.

Σε ένα από αυτά τα κελιά που ήταν αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, κατοικούσε ένας ενάρετος Ιερομόναχος γέροντας με τον υποτακτικό του. Κατά το βράδυ ενός Σαββάτου θέλοντας ο Γέροντας να πάει στην αγρυπνία στη μονή λέει στον υποτακτικό:

- Εγώ Τέκνο μου θα πάω να ακούσω την αγρυπνία ως συνήθως. Εσύ μείνε στο κελί και ανάγνωσε την ακολουθία σου. Και έτσι έφυγε.

Αφού ήρθε το βράδυ, ακούει ο υποτακτικός να χτυπάει κάποιος την πόρτα του κελιού. Πήγε, την άνοιξε και βλέπει κάποιον ξένο και άγνωστο μοναχό, ο οποίος αφού παρακάλεσε, μπήκε και έμεινε εκείνη τη βραδιά στο κελί.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ με το καλλυμαύχιο

  ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ με το καλλυμαύχιο

"Εάν κανείς επισκεφθεί τον Ναό του Αγίου εις την Ζάκυνθο και προσέλθει να προσκυνήσει το σεπτό Λείψανό του, θα παρατηρήσει ότι είναι μεν ενδεδυμένο Αρχιερατική Στολή, όμως, επί της κεφαλής αντί της Δεσποτικής Μίτρας φέρει απλούν καλυμμαύχιο μετά επανωκαλυμμαύχου.

Πολλές δε φορές επεχείρησαν οι Πατέρες της Μονής του να αφαιρέσουν το επανωκαλύμμαυχο και να τοποθετήσουν μίτρα, ο Άγιος όμως, δεν συγκατετέθη ποτέ και το επανωκαλύμμαυχο δεν έβγαινε από το κεφάλι του.

Μία μάλιστα φορά κατά την οποίαν επίεσαν πολύ οι Πατέρες τα πράγματα και μετά δυνάμεως πολλής και βίας επιχειρούσαν να αφαιρέσουν το επανωκαλύμμαυχο για να τοποθετήσουν μίτρα, ο Άγιος επέτρεψε και εσχίσθη λίγο το δέρμα της κεφαλής του εις το μέτωπο και αμέσως έτρεξε αίμα ζεστό.

Οι Πατέρες βλέποντας το Θαύμα αυτό φοβήθηκαν και ζητώντας τη συγνώμη του Αγίου, τον άφησαν εις την ησυχία του, να φέρει επανωκαλύμμαυχο, απόδειξη του ότι ο Άγιος προέκρινε την Μοναχική του ιδιότητα, μια που καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του το Μοναχικό του φρόνημα, ήταν αυτό που επεβάλλετο εις την κάθε απόφασή του, την κάθε του κίνηση, την κάθε του φράση".

ΠΗΓΗ-orthodoxianpress

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

ΤΑ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΑ

Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καθορίσει δύο Σάββατα, τα οποία αφιερώνει στους κεκοιμημένους της. 

Είναι τα μεγάλα Ψυχοσάββατα. Το ένα πριν από την Κυριακή της Απόκρεω και το άλλο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής.

Για την ιστορία και μόνο ας γνωρίζουμε ότι η καθιέρωση του Σαββάτου προ των Απόκρεω ως Ψυχοσαββάτου, έγινε μαλλον και αυτό κατ' απομίμησιν του Σαββάτου προ της Πεντηκοστής, που ήταν και το μόνο που υπήρχε αρχικά.

Βέβαια η αγάπη των ανθρώπων για τους δικούς τους, που δεν ζούν πια μαζί τους, δημιούργησε την εκκλησιαστική παράδοση άλλων τεσσάρων ψυχοσάββατων, που δεν συμπεριλαμβάνονται όμως στο Τυπικό της Εκκλησίας μας. Αυτά είναι, το ψυχοσάββατο της Τυρινής, το Σάββατο της α΄ εβδομάδος των νηστειών, όπου και εορτάζουμε το «δια κολλύβων» θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, το Σάββατο του Λαζάρου και το Σάββατο πρίν την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Ένα ακόμα ψυχοσάββατο θα βρούμε στην παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας, το Σάββατο προ της Συνάξεως των Αρχαγγέλων.

* Με το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής διατρανώνεται η πίστη μας για την καθολικότητα της Εκκλησίας, της οποίας την ίδρυση και τα γενέθλια (επί γης) γιορτάζουμε κατά την Πεντηκοστή. 
Μέσα στη μία αγία καθολική Εκκλησία περιλαμβάνεται: η στρατευομένη εδώ στη γη και η θριαμβεύουσα στους ουρανούς.

* Το Ψυχοσάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω έχει θεσπιστεί γιατί η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, εκείνη τη φοβερή ημέρα κατά την οποία όλοι θα σταθούμε μπροστά στο θρόνο του μεγάλου Κριτή. Για το λόγο αυτό με το Μνημόσυνο των κεκοιμημένων ζητούμε από τον Κύριο να γίνει ίλεως και να δείξει τη συμπάθεια και τη μακροθυμία του, όχι μόνο σε μας αλλά και στους προαπελθόντας αδελφούς, και όλους μαζί να μας κατατάξει μεταξύ των υιών της Επουράνιας Βασιλείας Του.

ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ (Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός)

  ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

 (Αγ. Ιωάννη  Δαμασκηνού)

Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι ο αντίχριστος πρέπει να έλθει. Καθένας βέβαια που δεν παραδέχεται ότι ο Υιός του Θεού, και Θεός ο ίδιος, δεν έχει σαρκωθεί, ότι δεν είναι τέλειος Θεός και δεν έγινε τέλειος άνθρωπος παραμένοντας Θεός, αυτός είναι αντίχριστος.

Όμως ιδιαίτερα και ξεχωριστά Αντίχριστος ονομάζεται αυτός που θα έλθει στα τέλη των αιώνων. Πρώτα, δηλαδή, πρέπει το ευαγγέλιο να κηρυχθεί σε όλα τα έθνη, όπως είπε ο Κύριος, και τότε (ο Αντίχριστος) θα έλθει για να ελέγξει την ασέβεια των Ιουδαίων. Διότι ο Κύριος τους είπε: «Εγώ ήλθα απεσταλμένος από τον Πατέρα μου, και δεν με δέχεσθε· θα έλθει όμως άλλος από δική του πρωτοβουλία, και εκείνον θα τον δεχθείτε». 

Και ο απόστολος (λέει): «Επειδή δεν δέχθηκαν την αγάπη και την αλήθεια (δηλαδή το Χριστό), για να σωθούν, γι’ αυτό και ο Θεός θα τους στείλει μια πλάνη, για να πιστέψουν στο ψέμα, και έτσι να καταδικασθούν όλοι όσοι δεν πίστεψαν στην αλήθεια, αλλά τους άρεσε η αδικία». Οι Ιουδαίοι, λοιπόν, αν και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι Υιός του Θεού και Θεός ο ίδιος, δεν τον δέχθηκαν, ενώ θα δεχθούν τον απατεώνα που θα διαδίδει ότι δήθεν είναι Θεός. 

Και πως θα τολμήσει να καλέσει τον εαυτό του Θεό, το πληροφορεί ο άγγελος στο Δανιήλ με τα εξής λόγια: «Δεν θα φροντίζει τους θεούς των πατέρων του». Το λέει και ο απόστολος: «Κανείς με κανένα τρόπο να μην σας εξαπατήσει· διότι (δε θα έρθει η ημέρα εκείνη της κρίσεως), εάν δεν έλθει πρώτα η αποστασία και δεν φανερωθεί ο άνθρωπος της αδικίας, ο γιός της απώλειας, αυτός που αντιτάσσεται και υψώνει τον ενάντια σε καθέναν που λέγεται θεός ή σέβασμα, ώστε αυτός να καθίσει σαν θεός στο ναό του Θεού, για να δείχνει τον εαυτό του ότι είναι θεός». 

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ

 

Ο μακαριστός γέροντας Ιωσήφ ο Σπηλαιότης (†1959), προσπαθώντας να στήρίξει ένα νέο μοναχό, που τον πολεμούσαν λογισμοί φυγής κι επιστροφής στους γονείς του, διηγήθηκε το ακόλουθο θαυμαστό γεγονός:

Έτυχε κάποιος στις ημέρες μας εδώ στα Κατουνάκια, που εγώ δεν τον πρόφθασα, γιατί πριν από λίγο καιρό είχε πεθάνει. Αυτός ήταν υποτακτικός σε ένα Γέροντα τυφλό. Λοιπόν μία ημέρα ήλθε ένας πτωχός κοσμικός, περαστικός από το Κελλί του. Και τον ρωτά ο νέος μοναχός:

- Από πού είσαι;
 

Και αυτός ήταν χωριανός του.

Λοιπόν δεν του έδωκε γνωριμία, μόνον του είπε τί κάμνει ο τάδε - για τον πατέρα του. Του λέει ο ξένος, ότι αυτός πέθανε και άφησε τη γυναίκα του και τρία κορίτσια στους δρόμους ορφανά και πτωχά. Είχαν και έναν υιό, λέει, που έφυγε από χρόνια και δεν γνωρίζουν τι έγινε.

Λοιπόν, σαν να τον κτύπησε κεραυνός τον μοναχό. Και αμέσως τον προσέβαλε η πάλη των λογισμών.

- Θα φύγω, λέει στο Γέροντά του. Θα φύγω να πάω να τους προστατεύσω!

ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΑ ΠΕΙ...

ΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΗΣ "ΞΑΝΘΙΑΣ ΚΑΛΟΓΡΙΑΣ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

 

ΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΗΣ "ΞΑΝΘΙΑΣ ΚΑΛΟΓΡΙΑΣ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

 

(του Νίκου Χειλαδάκη, enromiosini.gr)

 

Ένα σκήνωμα μιας ελληνορθόδοξης καλόγριας που εκτίθεται στο μουσείο της πόλης της Νίγδης στην Καππαδοκία, έχει προκαλέσει το τεράστιο ενδιαφέρον των Τούρκων που προσέρχονται κατά κύματα για να δουν και να θαυμάσουν με δέος, όσο και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό, το λείψανο αυτό από την περίοδο που, στην περιοχή αυτή, στην αγιοτόκο Καππαδοκία, άκμαζε ο μοναχισμός, αφήνοντας μέχρι σήμερα την μεγάλη και ιστορική του παρακαταθήκη και στους σημερινούς κατοίκους της σύγχρονης Τουρκίας.

 

Όπως αναφέρουν τα τουρκικά δημοσιεύματα, (και είναι χαρακτηριστικό ότι το θέμα αυτό, δηλαδή το σκήνωμα της ελληνορθόδοξης καλόγριας, έχει προβληθεί από πολλές τουρκικές εφημερίδες, όπως της Milliyet), στην περιοχή της Νίγδης, όπου υπήρχε μια ανθούσα ελληνορθόδοξη κοινότητα μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών, ανακαλύφθηκε πριν από λίγο καιρό το σκήνωμα μιας ελληνορθόδοξης καλόγριας καθώς και τα οστά άλλων τεσσάρων παιδιών.